Alle inzendingen over komen

Zij staat over de kom gebogen, beslag tot aan haar ellebogen. De onheilstijding die hij brengt wordt opgevangen door haar rug. Als zij zich los wil maken trekt het brood in wording haar weer terug. -------------------------- uit 'Kindsbeen' (1944)…

Wat zal er toch gebeuren als ik in de hemel kom Zal mijn papa mij wel herkennen draait hij zich dan wel om Ja wat zal er toch gebeuren als ik in de hemel kom Zal ik hem wel herkennen draai ik mij dan wel om Ook al zal hij veranderd wezen Zijn ogen of zijn haar Maar in mijn hart zal ik hem vinden Ik voel zijn liefde, warmte Ik voel het…

Zomerzon met korte benen, voeten zoeken traag hun eigen weg, tussen vluchtige nevel flarden, langs een spinneweb in dauw. Herfst met navelstreng verbonden, komt traag uit z,n barensnood, een vogel schelle welkoms schreeuw, bomen wachten stam aan stam. Weemoedsklank in zachte…

kom over en help herstel mijn geloof hernieuw mijn vertrouwen in U en mijzelf geef me één woord slechts dat ik mag lopen op de golven of splijt de zee vóór mij kom over, geef hoop belofte van de regenboog strek uw hand naar mij maar raak me met uw hart één woord slechts of splijt de zee voor míj kom over en help…

Kom speel met mij Dans met mij de hele nacht Totdat het ochtend wordt Kom laat mij lachen Betover mijn gezicht In een stralende zon Kom laat mij zien Dat jij mij liefde geeft Mij liefde laat voelen Kom vrij met mij En laat mij proeven Je ongeremde passie Kom heel dicht bij mij Laat mij schuilen Totdat de zon de regen smelt Kom kus…

O ik hoor haar komen, o ik voel haar komen, en ik ben zo bang want dit is het siddrend verlang wat nu gaat breken - o de lente komt, ik hoor hem komen, hoor de luchtgolven breken rondom rondom mijn hoofd, ik heb het wel altijd geloofd, nu is hij gekomen.…

Morgen moet gij zeker komen: Morgen wordt een dag der dagen, Morgen worden duizend vragen, Schijn en schaduw weggenomen; Morgen moet gij zeker komen! ---------------------------------------- uit: 'Vergeten liedjes' (1909)…

Wij gaan en komen en de winst is waar? en weven draden en het kleed is waar? In 's hemels welving zijn tot stof verbrand vele weldenkenden; hun rook is waar? --------------------------------------------------- uit: 'Uit de Rubaijat' (1906), gedicht 9…

Ergens voel ik Dat je nog dezelfde bent Wees voor je eigen woorden niet bang ‘Houd niet vast aan het oude’ Ergens voel ik Dat je bent wie ik ben Laat me los en ik vang Waaraan jij bouwde Ergens voel ik Hoe goed het gaat Je hoeft niet terug te komen Ik kom wel naar jou…

Van je komen heb ik nooit genoeg je blijven mag tot altijd duren bij vallen vang mij in je ogen diep tot in je diepste blauw…

dan, schrijf taal, dans samen voor eeuwig het alfabet roep het uit, teken van liefde kom dan, schrijf taal, dans...…

De zomernacht werd zwart, Toen, zacht en duidlijk klonk er Een klare stem door ‘t donker: Mijn zoon, geef Mij uw hart! Ik aarzelde... verward... Was het de wind die zoefde? En weer zei, maar bedroefder, De stem: geef Mij uw hart! Ik wrong mij op de grond, Tot ik de woorden vond: Heer, ‘t moet door U genomen! En nog eens overviel…

ik wil niet gaan alleen maar bij je komen de voordeur door die open op me wacht de ruimte in van kamerhoge dromen tot binnen zachte ogen van de nacht…

Mensen gaan en mensen komen, strijden, lachen, werken, dromen, alles wat er hier gebeurt wordt door liefde ingekleurd tot we 't licht zien en ervaren: liefde kan slechts liefde baren.…

Al vinden vele mensen missen dom Die beauty's zijn briljant op hun manier: 'Je huisdier doe je zeker geen plezier Als hij moet zwemmen in een vissenkom Een vis wil variatie, net als u! Eerst lekker zwemmen, dán op het menu!'…

na al het gissen na al het beslissen ben ik op en dit verhaal is top maar wat weet ik nu kom gewoon langs dan zie k je of er loopt iemand hier heen dan ga ik wel mee m'n hoofd is wat in de war schreeuwers in me kop beetje dom kom op ff normaal ik ken niemand daar…

Maar als het waar is dat door grote dromen Het zwaarst verlangen over wordt gebracht Tot op de verste ster: dan zal ik komen, Dan zal ik komen, iedre nacht. ---------------------------- uit: Serenade (1930)…

O kom met mij in de lentenacht! Kom dwalen over de bloemenwei - de roze sluimert, de sterre lacht, in stille dromen wasemt de hei. O kom met mij in de lentenacht! Het leeft, en het hijgt en het mint daar al! De loveren lispelen, het windje smacht, en donkere wegelen lokken door 't dal. O kom met mij in de lentenacht!…

aan de taal getoetst wil ik vandaag (of de dag dat jij het leest) graag werken met het woord aanbenen als je het kunt uitbenen (tot op het bot) is het niet moeilijk om tot een besluit te … (komen) met zoiets komen aandraven is vandaag en morgen (of de dag dat jij het leest) wellicht geestig en leerrijk…

verschijnt licht in haar verhaal uit een versje op een kaartje, uit het hart verzonden, een ongeschreven taal, opent het inzicht dat een vers iets levends is in de schoot van het ongewisse, wat dat kind niet weten kan, waar de bron van dat vers in ligt, maar het zeker vinden zal, zag de wereld roze gerijpt, zag de lentebloesem komen…

plotseling is zijn komen doet het mij aan aan de voordeur het binnengaan door de gang een lang geleden hier reikten nachten naar de dag verhoorden de gebeden…

ik vouw mijn handen open in de eerste dagen van lente en lees het gedicht van de boom hij fluit op mijn vingers naar het meilicht droomt meer dan zijn kruin verwachten kan meer dan ooit voorbij het zachte weer beweegt zijn bloesems blijmoedig naar mijn bankje ik vraag hem niet naar zijn naam welke beelden hij ziet of zijn…

Ik word wat treurig van Cohen. Zijn ogen priemen en zijn mond staat erg verbeten Soms lijkt hij het niet helemaal te weten. Hij stelt te leur maar toch blijf ik zijn fan. Want haantjes die elkaar beconcurreren, elkaar bestoken …..klap na klap, dat prijst men hier als leiderschap, maar punten scoren is nog geen regeren. En haal je 't niet…

En kan alleen maar dromen, Dat ik daar toch alleen uit kan komen.....…

Wij zijn de vlier, de ritselende gronden, De trage beken met de duizend monden, De helle ster die aan de lucht ging lopen, De paarse heide die kwam lichtend open, De komers die de schemer maakten klare Wij zijn de makers van de blijde mare — Schermutseling die opsteeg uit de velden, De Dood zijn wij en komen mensheid melden, Haar lente, lente…

en de lente legt zich naast een langer lied langs niet te stuiten stromen het vergezicht glanst glazuur op blauw het heeft effect op mij het oeroude weten klokt traag laag over laag wanneer wij ons vasthouden aan elkaar door gelijke lanen de liefde beschrijven en de verbeelding die we tussen onze vingers wrijven met geen andere…

Overloop het water op het late uur of in zeven sloten tegelijk, waarvan waarachtige rivieren blijven stromen, verwachting uit het niets, dan te dromen dat die ene dag nog moet komen.…

Kom allen tot mij, ik zal je echt verkwikken door je te horen. Ik geef je vrijheid helemaal jezelf te zijn en dus gelukkig.…

Ik zit geboge' en schrijf, - muf-geel duft het papier en rins ruikt de inkt; de lamp zingt hoog en treurig ... klinkt dit kirrend schreien niet tot heel hoog gillen op, kreet van een veêl, schriel tot te fijn gekrijt verminkt? Ik zit geboge' en schrijf, - er wringt moeilijke wrangheid in mijn…

Ik wil ze ruim verspreiden, kom ze maar halen, koffie is gratis.…