“Uit het niets”

Uit twee ongelijke
stenen vonken van
vuur, ontstaat de
pijn en warmte waar
jij op mijn huid ontdooit,
al spelend plooit een
naam zich tussen navel
en je haar,proef het
vlees en bloed, daar
waar ik de onzichtbare
tintelingen vermoed.

Overloop het water op het
late uur of in zeven sloten
tegelijk, waarvan waarachtige
rivieren blijven stromen,
verwachting uit het niets,
dan te dromen dat die
ene dag nog moet komen.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 6 juli 2011

pamapoemskpnmail.nl

Die ene dag moet nog komen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 4 stemmen 266