5444 resultaten.
Eclat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 Meer dan een eclat
een onomwonden wonder
een bed van rozen…
Dit is
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 105 Dit is oktober
stokrozelaars
die het nog wagen
rozen te dragen
als waren het
trofeeën
fris gesculpteerd
waar dauw aan kleeft…
Rozen.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 219 Ze plukte de laatste rozen in haar tuin
de innerlijke schoonheid van de bladeren
raakten haar wezen.
Toch...
door het plukken van de rozen
gebeurde het,
dat licht, kleur, liefde en geur van die late rozen haar meer bewust maakte,
van leven zoals die ene late roos.…
Voor D en E
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 377 Raak elkaars hart
Schilder het in de mooiste kleuren
Niet in wit en niet in zwart
Blijf groeien en bloeien
Als rozen
Die geuren
Leef, geniet en
Laat elkaar
Altijd blozen…
Bisclavaret
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 166 Lekker opschieten met elkaar, best mogelijk, dromen en hopen
Me in blauwe blazer hullend en rode rozen dansend aankopen.
Is het voor jou dan zo moeilijk of te pijnlijk
.... jouw verontschuldigingen aan te bieden.....…
Gevallen rozenblaadjes
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 100 Ze zijn echt nog, onder ons ik weet het zeker
ze zijn lijfelijk weg, maar daar houdt het dan op,
ik kocht een bosje rozen, want tja
daar was het mensje en ik, gewoon dol op.
En zo staan de rozen, prachtig te zijn
komen mooi uit, een beetje zonneschijn
dan ineens: een schrik, wat gebeurd er nou?…
Hoe bang ben jij ?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 309 hoe bang ben jij, wanneer kogels
je om de oren vliegen, eerst nog ver weg
dan nadert het gevaar, er wordt verkracht
geroofd en gemoord, in tijden van oorlog
geldt het recht van de sterkste
vele mensen veranderen in zieke geesten
en jij, jij bent nog banger
waar moet je heen, hoe hou jij je kinderen veilig
alles van waarde wordt gepakt en…
koninginnenpage
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 113 vliegen en zweven
op de vlucht voor je leven
kleuren bewegen!…
Waarom
poëzie
3.0 met 5 stemmen 848 Als na de kalme zomernacht
Mijn voet bij ’t liefelijk ochtendblozen
Door veld en weiden om gaat dolen
En soms, vermoeid van ’t rusteloos dwalen,
De onbestemde tred verzacht,
Dan boeien fris ontloken rozen
En hemelsblauwe veldviolen
En witte leliën der dalen
Het meest mijn boezem door haar pracht.…
Als je de ogen sluit
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 226 Witte rozen wiegen in de wind.
Er stijgt een glimlach naar je hoofd.
Als je de ogen sluit
beademt je buik het warme ei
en verdwijnt het ‘gemier’ in een zachte gloed
van een avond in mei.
Alle ‘ikken’ vluchten
in de plexus solaris
feilloos naar hun begrafenis.…
Toekomst bewegen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 480 Donkere luchten
Zachte rozen
Waar menig gans zal vluchten
Ruimte zoekend om het leven te verpozen
De onzichtbare strijd
Het zorgvuldig bewegen
Waar zonlicht bevrijdt
Verantwoord begeven
Voorjaar en sneeuwklokjes
Een krokus boven de grond
Zonnestralen en soms wat vlokjes
Het tegenwicht wat men telkens vond
Stap voor stap
Met eindeloos…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Roze muren
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 628 hij glimlachte . strikte mijn stropdas
wetend dat ik naar hem zal vluchten
als het diner voorbij is…tot dan
zoek ik mijn rust in de roze muren
en zit het gebeuren uit, dan vertrek
ik te voet naar mijn vent
hongeriger dan ik ben gekomen…
Vluchten
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 816 Een beroofde kinderhand,
Eindeloos wreed,
Het kijken doet zo zeer
Een inwendig gezicht,
In de nacht verborgen,
Mijn hart gaat onbedekt dicht
Een knagend visioen,
Achterwaarts lopend,
Mijn slaap wordt wild gesnoeid
Het blijft maar regenen
Op mijn eigen huid
Vreemde tranen,
Een doods geluid
Vluchten kan niet meer,
In mijn dromen…
(v)lucht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 602 als ik meega met de wind
zo maar naar verre streken
krijg ik dan heimwee naar mijn lief
als ik daar los kom van de wind
daar in die verre streken
weet ik dan wel hoe het leven gaat
als ik daar adem van die wind
in die vreemde streken
mis ik dan mijn hartedief
want vaak is die wind
ginds in die verre streken
toch ook maar lucht gebleken…
Brasilia
gedicht
3.0 met 172 stemmen 39.792 woonwijken hangen in vleugels,
het parlement huist in de cockpit
ministeries zijn de ramen
winkels bevolken de romp
het gangpad is gigantisch
groen van gras en rood van aarde
we rollen in auto's van punt naar punt
van werk naar huis naar bed
overdag zitten we rechtop,
in de vleugels liggen we neer,
we hoeven niet te denken
het vliegtuig…
Voorbijgang
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.351 Ik wilde slechts ontsnappen
maar wist niet waar ik moest
beginnen. Geluiden van klinkers
vulden deze lege morgen waarin ik
niets dan blauw zag. Een droom die
geen droom was, onzichtbare vlekken
die een onuitwisbare indruk achterlieten.
Al gaandeweg dreef ik de stilte voor me uit
en daalde af in de lange nacht.…
blauwe planeet
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 7.064 De nacht; haar dromen schenken
klare wijn in eetpapieren bekertjes.
Langs die meteoren,
op een zoethouteren kruk
zit ze in een wei van sterren
de koeienweg te melken
ergens in het eindeloze
loopt de planeet
een blauwtje…
ik vlucht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 585 ik vlucht mee met witte zwanen
over wel zeven heuveltoppen
naar het vergelegen zilveren meer
alwaar ze op het water glijdend stoppen
kennelijk niet voor de eerste keer
gevangen in een sluier van regen
drijf ik langzaam met hen voort
zij bepalen voortaan mijn wegen
hartentranen hebben mij verstoord
zij vloeien door een diepe ader
van aangeslagen…
vlucht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.837 Vliegen lijkt te appelleren
aan mijn dichterlijk gevoel
Schuivelend ga ik langs het witte wolkendek
denk ik over ’t leven na
Tot de laatste vlucht zal komen
en ik uittreed uit mijn lijf
Maar met mijn gedachten dan voor eeuwig
in de wolken blijf…
Vlucht met mij
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 226 In het hart van de ogen,
staat zijn ziel
De krassen belicht
Ik weer de sterren,
maar verwelkom de nacht
Laten we schuilen, tussen
de regels om de stralen
te ontwijken…
Voor en Tegen
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.309 Alleen God is het die het rechte antwoord weet
met al je leed en angst in het leven
mag daarin toch een antwoord zijn gegeven
je vragen en met al je pijn en diepe zuchten
men kan alleen in HEM nog vluchten.…
Over de wind
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 363 Zij droomt de witte droom
van licht begrijpende kilte
een troosteloze roep
in een omarmende stilte.
Zij breekt het water
tot een woordeloze kring
gedachten vormt.
Zij ligt onder de maan
een bleke herinnering
in een laatste avondvlucht.
De nacht laat het
lege nest
los.…
Vlucht....
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 514 De eenzame vogel in mijn hand
rust al dagen uit
met gesloten ogen,
angst om te vliegen
Kijk, op wisselende hoogte
maken tien zwaluwen
een prachtige vlucht,
ze maken zomer
En boven het water
gaan de meeuwen paarsgewijs
op zoek naar lokkend zand
en golvende verten
Tijd om mijn blik te verleggen
van zachte zekerheid
en glanzende trouw…
Verdwaald
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 136 Dom driest duifje
dat al dagen dwaalt
door drentse dreven
in diezige nevel
en duister gezang,
langs dromen
niet af te dwingen,
waarmee de doem niet
is te verdrijven,
die als een dief
in het dalende duister,
post bij het braakliggend hart
dat dorst als een dier
na dorre dagen
Ik maak vandaag
voor jou en mijzelf,
nog aarzelend,…
Onaf hankelijk
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 893 Uiterlijk zelfzeker
haar frêle gestalte
slank en vlot gekleed
is ze innerlijk in vlucht
donkere ogen in
haar vaalbleke gezichtje
mat en zonder lichtje
Een jonge vrouw
al 22 zegt ze
met haar ouders
uit haar verscheurde
land gevlucht
halverwege haar
hechting
te vroeg van haar
geboortegrond gerukt
Haar man gevolgd
zoals het…
Laatste vlucht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 687 Zoals een arend die het nest
verlaat, zo laat mijn geest
het lichaam langzaam los.
En zwevend over vroegere
huizen en tuinen, nog steeds
doordrenkt van de heimwee
van weleer, spoed ik mij
langs lanen van schoonheid
en voorbij verdriet naar het
langzaam dalend avondrood.…
vluchtdroom
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 537 wij
bestaan
ach raad
maar raak
ik kijk
en loop wel
naar de maan
en als wij ooit
terug komen
zeg dan
ach zij
die maar door blijven
dromen
het lot
het toeval
de vlucht
een val
kalm
wij klimmen
langzaam
door
door ramen
over muren
turen
door de leegte…
vlucht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 643 ganzen op hun vlucht
vanuit noordoost naar zuidwest
hier niet zo gewenst
zij hebben toch ook
recht op een bestaan in de
natuurlijke baan
om over mensen
die vluchten voor het geweld
dan maar te zwijgen…
vluchten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 394 onder de majesteitelijke rust
van stille sterrenconstellaties
snelt men naar de nacht’lijke haven
begerig naar nog verdere oorden
felwit neonlicht verdrijft daar
elke flonkering lichtjaren ver
dreunend verdwijnen zilveren vogels
naar de blauwe nacht achter de kim
boordevol verlangen naar ’t onbestemde
nooit ver genoeg in de rusteloze geest…