Alle inzendingen over lief-hè

omdat de tandarts hem pijn heeft gedaan toen hij klein was erg hè ik vind het meer dom dan erg dat ik dat alemaal weet op deze leeftijd maar over slim gesproken slim is hij wel maar niet super slim…

Naakt gelegen aan de open zee neemt 'ie' me mee in het iets of het niets in het vroegere in het droevige in het vrolijke in al het mogelijke van je kennis en kunde van 't loslaten en gunnen want wie geeft die leeft en die zal ontvangen zelfs in overvloed Hè...natte voeten 't is al weer vloed!…

Ach, weet u, hè? Het blijft gewoon een gok...' Waarop Hij zó het valluik open trok.…

vooruit dan maar, nog één om het af te leren, hè? zo één die onverwachts je een onbezonnen blik op de wereld gunt die je maagdelijk onschuldig bij de lurven pakt en je voelen laat dat je leeft! nog wel want je weet, iedereen weet te veel laatsten doen je de das om je laatste dus maar vooruit, nog één…

Straks kijk ik weer met saamgeknepen billen, Naar het EK en weet niet wat ik zie, Hè? 3-5-2? Of is het 4-3-3? Nee, daar ga ik geen tijd meer aan verspillen. In feite gaat het vaak niet om het ‘hoe’, Vooral wens ik Oranje mazzel toe.…

“Wat is dat handig hè? ’t Is even scannen. Hup, even laten zien, je bent zo klaar, Die andersdenkenden vind ik maar raar, Maar dat soort mensen wil ik toch niet kennen. Denk jij nou écht dat onze overheid, Hiermee nog méér controle voorbereidt?”…

, en lang heb je verlangd Hard heb je gewerkt, dat blijft niet onopgemerkt Enorm heb je het verdiend, meer dan elke andere collega of vriend Hevig ga ik je missen, maar ik zal proberen niet te crisissen Intens groot is mijn liefde voor jou, ik hou oneindig veel van jou Gauw zie ik je terug, in mijn dromen zelfs vliegensvlug Veilige reis mijn lief…

Ach Marco, nee toch hè, waarom nou jij? Liet jij echt dochters in je speeltuin binnen, Om hen daarna bij rood licht te beminnen? En zong je dan ook vaak: ‘Kom maar bij mij’? Hierna is je bestemming het parket, Waar alle maskers worden afgezet.…

O lief mijn lief, het was een mooie zomer de bonte kleuren doven langzaam uit De wereld wordt voor mij steeds monotoner en nog wat witter wordt mijn witte huid En ook al kunnen wij nu nog maar even elkaar de lust van liefde geven, jij bewaart mijn ziel voor altijd in jouw leven in wie jij zelf geworden bent met mij Ik hoor jou zacht in huis…

nee, het gebeurde echt gisteren dat ik je aanraakte en zei: "Ik heb je lief, ik heb je lief"…

Gek hè, zo'n kutmarrokaan die jou weet te verleiden met zijn kookkunst. Apart hè, dat zijn aanwezigheid dan nog steeds een gunst lijkt te zijn. Wie is nou wie aan het besodemieteren, die Hollander die zich weer laat trakteren op een broodje shoarma door een hardwerkende Marokkaan?…

– dát ’s hollands hè? Dàt heb je lief.…

Ze roepen hé joh, je weet het hè, en lezen de krant. Over de rand kijken ze mee hoe je je huiswerk doet of niet. Je staat versteld van wat ze weten over de wereld. Meer dan van jou bijvoorbeeld. Vaders zijn zo. Ze laten niets merken tot er iets is.…

gewoon ook niet ongewoon maar van gewoon hou ik gewoon niet "Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg" vind ik een gekke uitspraak niet een 'te gekke' want dat zou weer gewoon zijn Ik hou ook zeker niet van gewone mensen Ik hou dus niet van de massa Ik hou gewoon van het individu en die mag best gewoon zijn ongewoon hè…

Nu je eindelijk jezelf binnenstebuiten hebt gekeerd het harde levensleerproces heeft je dat geleerd is mijn liefde voor jou nog meer gegroeid jouw ontwikkeling heeft me mateloos geboeid ik zie voor ons een toekomst met elan zoals alleen mijn lief verzorgen kan…

mijn straat, toen leeg is volgepropt met auto's de stenen die ik daar ontsteeg zijn slechts te zien op foto's mijn knieën schuren langs de stoep het doelpunt op de schoenen nog hoor ik luid mijn maatjes' roep de overwinning roemen mijn straat staat stil het spel is uit, de bal diep opgeborgen weg is de warmte die 'k ervoer het bedekte…

Het klinkt ongeloofwaardig want eenieder prijst z’n lief de hemel in, maar ik heb echt mijn hart verpand aan een godin. Met mijn nuchtere verstand laat ik me niet gauw bekoren, maar degene waar mijn hart voor brandt is echter echt goddelijk geboren.…

vlogen op, voor de rietkraag De ene ver voor, de ander gehaast erachteraan Dan samen, blij, leek het Wij op een bankje, aten brood, dronken wat Onverteerd verleden lag stil op de maag De hemel staalblauw weerkaatstend in sloten Mooi hè, zei ik. Ja zei je…

weet u nog dat ik met bungelbeentjes aan de formicatafel, waar wij samen kopjes thee dronken voor het warme fornuis u was zo moeder in uw boezelaar ik zag u zo gaarne het beslag kneden met uw sterke rode armen u hield van mij meer hè, mama meer dan van die walm drank en tabak die dan wankel verscheen die alles verpeste en waarmee u naar…

Maar het blijft jammer niet te kunnen teren op liefde, lucht en vriendschap, je holt er zo van uit hè?…

mee in ging vroeger dan wel te verstaan is me later beter af gegaan maar niet voor mijn kind begrijp ik nu daar baal ik van hoe ook zo enorm cru ik hou van haar met heel mijn hart maar ben nu ook verward weet het even niet meer kan niet helpen nu kan enkel zeggen lieve schat ik hou van je had maar ff een tikkie meer van mij gehad liefs…

grappig hè, van ons gemeengoed???…

Daarom schenk ik iedereen een bloementuin in virtuele taal: http://www.procreo.jp/labo/flower_garden.swf Hè? Da's gek!…

Haar laatste zin is meer dan duidelijk, het maakt niet uit hè oma, want hun zieltjes zijn daarboven! Zo is het kind, zo is het.…

een stralende konijnenboer vlak voor kerstfeest geldgrage ogen voelt zich stoer ja zijn fokkerij Is immers beter dan Frankrijk en China Schattig hè mensen baby konijntjes net geboren alleen Rijp Om na 11 weken niet genoten dood te gaan dierenrechten nee voor deze schitterende diertjes geen beschermend bestaan…

lieve mensen toe graag een handtekening voor het bevrijden van Baloe zeer troostloos leven in Roemenië totaal niet berenfijn lees even de toelichting erg hè jullie allen zitten vast met mij op één lijn veel dank alvast aangaande de aandacht gegeven deze beer heeft zeker recht op een beter leven…

je komt me morgen toch halen hè vraagt ze zacht doch met dringende ogen als ze merkt dat ik haar verlaat natuurlijk, morgen om tien uur ben ik er het bezoek aan haar duurt een eeuwigheid maar met veel genegenheid over dat ene gepraat ik mag toch wel een paar dagen naar vader en moeder dat vinden zij toch wel goed natuurlijk, ik…

Hè nee, nou niet weer...! Ach, geef me dan maar één stukje, heel klein. Maar morgen dan doe ik echt weer aan de lijn!…

- Ik pakte je hand en schudde van nee waarop jij toen zei -mooi hè, de zee !-…

-“Jazeker, u had niet getankt hè?” “Ze zegt ´u´ tegen mij”, dacht ik nog, kansloos. “Nee hoor, alleen een zak chips.” -“Pinnen?” “Dolgraag”, dacht ik. -“Een fijne dag.”…