Alle inzendingen over mei OR dodenherdenking OR stilte

Dood Verjaardag Stilte En leven door elkaar Voor mij een jaar ouder Plezier en gelach Voor een ander verdriet En een sombere dag Mijn verjaardag Doden worden herdacht De bedroefde mensen die ik zie Hebben mijn verjaardag verkracht…

Herdenken is ieder jaar een pleister op een oude wond. De jood, soldaat en passant, zijn aan elkaar verwant. Het verdriet zit in hun genen, als door een jas omsloten. Het verdriet slijt, maar verdwijnt niet. Bij het herdenken wordt verdriet weer actueel. De jas gaat open en de zon schijnt even op die oude wond. Zonneprikkeling wordt pleister…

Veel waren burgers, vaak grijsaards en kinderen, offers in het duivelse spel van de macht; een vijf lange jaren diep donkere nacht Wij herdenken in stilte wat hen overkwam; maar zullen wij ooit onze onmacht herdenken en zweren dat dit nooit meer gespeeld worden kan?…

Met mijn kleinzoon loop ik tussen de kruizen Opa, ik ben bijna even groot hardop leest hij de namen ineens stopt hij verschrikt. Opa zo heet ik ook we zitten nu allebei op onze knieën het kruis is wit en glanzend schoon vragend kijkt Lukas mij aan deze soldaat is voor ons gestorven hij vocht en vond in Nederland de dood wij hebben de…

door en door doortrapt moordmachine sobibor onvatbaar verdriet…

Als je herdenkt vergeet je niet juist niet Alles wordt herinnerd alles wordt opgehaald veel wordt er verwerkt In die 2 minuten stilte Zowel warmte als kilte zowel woede als hartstocht zowel man als vrouw zowel jongen als meisje zowel rijk als arm zowel oud als jong Maar allemaal in rouw Ieder z'n gedachten ieder z’n idee ieder…

ik stond er stram achter bloemen op een betonnen graf dacht aan vrinden met doorweekte pijn zij, een leven lang zoekend verlichting te vinden van een niet uitgesproken straf ik stond daar even dacht aan hen, maar wel aan de zijlijn…

Vlaggen halfstok voetstappen omfloerste trom klokgelui twee slagen stilte stollende tijd ergens een houtduif een kinderstem teer groen aan de bomen dan - bevrijdend - het volkslied er is weer beweging bloemen en kransen leven gaat verder de draak wórdt verslagen…

(ik had me óók verzet als onrechtvaardigheid voor rechter speelde) in de verloren hoop van dode ogen school de kracht van duizend verzen vrijheid en de moed van zuivere gewetens daar, op vlaktes of in bos tegen muren, wanden, op de grond bloedde toen een grote wond in uitgestrekte harten honderd smarten zeiden niets maar de eerste…

Naast hen die wij op vier mei steeds herdenken Wordt door mij ook Valerius herdacht. Die lijkt ook wel om hals te zijn gebracht, Of men daar nog eens aandacht aan wil schenken. Niks wordt er uit zijn liedboek nog gehoord, Ook na de oorlog gaat het moorden voort.…

Wanneer het volkslied klinkt En de vlag weer halfstok hangt, Verzamelt zich de massa in medeleven Om het monument op de Dam in respect te beleven En worden de slachtoffers in stilte bedankt.…

Hol staren uitgehouwen letters ons aan zwart als de dood. Woorden worden gesproken langzaam sijpelt het leven van de gestorvenen aan ons voorbij. De letters gaan spreken, en roepen ons toe Gedenk mijner!…

Twee minuten stilte....... Ieder jaar als we onze doden herdenken op Waalsdorpervlakte en stil staan bij het Nationaal Monument op De Dam schuurt het verdriet nog in menig hart.…

Eigenlijk denk je er iedere dag weleens aan een moment van stilte dat even oneindig lijkt heimwee naar toen het anders was degenen waar je van hield nog leefden maar op 4 mei gaat het om de doden uit een oorlog de gesneuvelden die voor de vrijheid streden met een toekomst voor de boeg herdenken wij de helden in het heden ze hadden allemaal…

herdenk de doden herdenk oorlogsslachtoffers  herdenk ze steeds weer…

Doden herdenken is een uiting van leven dwars door tranen heen…

Donker trekt de nacht voorbij en in het ochtendgloren begint een nieuwe dag in mei en vrijheid is geboren. Waarom zovelen zijn vermoord, verminkt, en voor altijd met vragen, waarom het duister werd gehoord en er zoveel was te verdragen.…

In verloren oorden, ver voorbij een demarcatielijn van uitgesproken woorden, zoekt men veilig samenzijn. Doden zijn er levend en levenden gaan er dood, gewoon. Voor hen die vrezen in angstige dromen te worden gekwetst en verlaten. Immers, de doden kwetsen niet de doden verlaten niet de doden sterven niet. De doden leven niet en de levenden…

mosgroene heuvels zonder toeverlaat er is een open plek waar de achterklep neerslaat een vlakte met helmgras sluimert onder de hemel duinzand stompt naar de begroeide kam daar achter nadert zee eeuwig land soldaten springen af schreeuwen bevelen mannen krijgen geen tijd om te zien naar leven schouder aan schouder geweerschoten knallen stilte…

Publiek is welkom, maar niet te massaal De burgemeester heeft het zo besloten Als altijd klinken de vertrouwde noten De trompettist van dienst blaast zijn signaal Om acht uur wordt het twee minuten stil Of zijn er toch verstoringen op til…

Mijn vader was wat stiller rond die dagen, En Ma zei: ‘blijf maar even uit z’n buurt’, We werden dan bij hem vandaan gestuurd, ’t Was haast 4 mei, we hoefden niets te vragen. Het maakt niet uit hoelang iets is geleden, Een zwaar verlies blijft altijd van het heden.…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

4 Mei 2008 - Den Haag "Het Oranjehotel" Scheveningen in bezettingstijd…

Na vandaag zijn wij niet stil zolang het zinloos doden vanwege kleur, geloof of overtuiging blijft bestaan Morgen laten wij de doden in respectvolle stilte gaan. Aan ons de blijvende taak niet weer een rij doden, nieuwe genocide te laten ontstaan Dat willen en herdenken wensen wij stil.…

stille getuigen geworteld in verleden bloeien nu vrijheid [haiku - 2011]…

Een dag waarop ook ik weer stil wil zijn, al duren twee minuten wel erg kort voor wie op ’t slagveld waren, op transport. Miljoenen doden, zielsangst, leed en pijn. Ik tracht ’t me in te denken, zulk verdriet – het is té gruwelijk, dat kan ik niet.…

Dag Rikko Voorberg Jij, die dominee zijt, dit en dat, wat niet al, kom maar terug zij weten het waarom ook niet, wij wellicht die dodenherdenking van hen, weet je wel, wordt dat nog wat!…

Met vredige hand strijkt zaterdagochtendlicht over Nederland…

voor Milo 6 mei 2019 + voor wie zwerft in oneindigheid onhoorbaar in de gesloten nacht voor wie alles te veel is en voor het laatste leven vlucht voor wie het hart leeg blijft de ziel het licht niet vinden kan voor wie de stilte het zeerst doet is de lucht het ijlst het is de kreet van de broze gekooide vogel voor wie…

Herdenken doen wij één keer per jaar op vier mei de doden dankbaar. Velen hoopten op het wonder dat hun vrijheid zou wederkeren. Nu zoveel jaren na het grote oorlogsleed eerbied voor elkaar. Om acht uur stilte bij de vlag in rouw halfstok om de doden te eren.…