inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 15.596):

dood stil

Spreken de doden
de dag stil

Vandaag zijn wij stil
en komen de doden
in een oneindig lange rij
spreken en kijkend voorbij

Vandaag zijn wij stil
hoe kon het komen
levende doden zwijgend
zo’n oneindig lange rij

Vandaag zijn wij stil
herdenkend in pijn mannen,
vrouwen en kinderen die er
niet meer mochten zijn

Vandaag zijn wij stil
voor hen die de vrijheid
werd ontnomen
hoe kon dat hen,
dat ons overkomen

Vandaag zijn wij stil
voor ouders en kinderen die
elkaar en ook ons verloren,
nooit meer zouden zien

Vandaag zijn wij stil
voor hen die
als vuil behandeld
hun menselijke waardigheid
in trein en kamp verloren

Vandaag zijn wij stil
voor de miljoenen mensen
vernederd gemarteld en bruut
vermoord, hun leven lieten
ging ons dat zomaar stil voorbij ?

Na vandaag zijn wij niet stil
zolang het zinloos doden
vanwege kleur, geloof of
overtuiging blijft bestaan

Morgen laten wij de doden
in respectvolle stilte gaan.

Aan ons de blijvende taak
niet weer een rij doden,
nieuwe genocide
te laten ontstaan

Dat willen en herdenken
wensen wij stil.


Zie ook: http://jacobs.volkskrantblog.nl

Schrijver: jacob hesseling, 4 mei 2007


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 1.836

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)