226 resultaten.
Blijvende herinnering
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 622 Dromen van nog vele woorden
van leven in mooie herinnering
aan liederen of schone teksten
in ritme en metrum menig metafoor
klanken der Muzen als streling van gehoor
strelend als handen het lichaam
beroerend de mond als een zoen
omarmend de ziel het hart verwarmend
jouw ogen herkennend in ‘t missen
van jouw warme woorden van toen.…
Open mond
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 334 Je schiet voorbij als inspirerend metafoor.
Met open mond zonder opzichtig te staren!
Galmde je uiteindelijke zucht tegen mijn oor.…
blauw
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 452 wereld om los
te raken
van het raam
en de hond die luid blaft
wanneer ik de dag vergeet
ook het spreken
met de maan, verdroogd
op mijn knieën, zoals de bomen
die in mijn slaap
sterven
omdat de wind niet durft
te dromen en regen
begraaft
diep onder mijn kamer;
halfdonker en dicht
soms zoek ik je ogen
en wacht ik op metaforen…
Trofee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 Mijn eeuwige metafoor.
Door dik en dun.
Waar wegen scheiden.
Besta ik door jou.
Laag in het gras.
Verkoeld mijn geest.
Verfrist door ochtenddauw.
Door jouw stilte.
Door jouw bezieling.
Leef ik mee.
Het is een berusting.
Onze verbinding.
Mijn eeuwige trofee.…
Buiten- Kunst
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 703 Het metafoor is krachtig sterk en creëert
een rust van onmeetbare schoonheid.…
de laagste tonen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 330 mijn hoofd bloedt
dieper dan ik kan verdragen
en in de morgen
wanneer de nacht is uitgeademd
verwekt mijn lichaam de schimmen van schuld
zo machteloos en ongezien
de smaak van dood
spuugt metaforen, bekende stemmen
doorheen het veld van zwarte dromen
buiten leeft de dag
en ergens, ik weet niet waar,
omspant het lot mijn ziel…
Waar de wind liggen gaat
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 307 Het zijn schaduwloze metaforen.
Ik wil naar rozen ruiken. Thuiskomen
in het hoge gras
De liefde verzinnen, de liefste.…
Dichter
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 89 maar dromen
dat je later dichter bent
dat is toch je reinste nachtmerrie
al die herrie in je hoofd
je zult het maar zijn
niemand die aandacht schenkt
aan wat jij creëert
of misschien word je juist geëerd
krijg je alle aandacht
als je dichter bent
ben je een mooiewoordenfabriek
je overdondert gewoon jouw publiek
met de mooiste metaforen…
Dood, jij rijpt
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 286 Mag ik jouw zinnen rijpen
zoals je schoot mij kan bevrijden
van lusten ongerijmd
met ingelijste metaforen
jou berijden nachten lang
door het woud waarheen ik ga
is het duister slechts mijn licht
en sterf ik eer ik voor je sta
maar ‘k moet de dood nog baren
in scheuten pijn vanachter
hemd en rok, toch bewaar
ik in dit leven
jouw laatste…
Walg & Gaap
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 194 Dat cryptisch werk is niet te pruimen, man
surrealistisch ongerijmd gedoe
met metaforen, wat een rataplan
ik vind het niks en gaap en word zo moe.
Die vrije verzen, ’t zijn net raadsels, echt
ik vind dat prulwerk onbeschrijflijk slecht.…
Ede-Wageningen (uitgang noord)
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 534 En zwervend bij de oude toren,
Ede-centrum Grotestraat,
zie ik geen verheven metaforen.
Alleen de toren die daar staat
Tot vanmiddag… als in dromen
zag ik jou de trap opkomen
uit de tunnel van 't station.
Ik zag het rijzen van de zon.
En dát is toch mooi meegenomen
nu ik aan dit vers begon.…
Dichtstuk
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 229 hij putte zinnen
lepelde als dorstige hond
uit de bron van woorden
zijn glazen oog
gevuld met metaforen
de taal gelikt, gesnoven en
gedoopt
geschreven en gesloopt
ligt nu bevroren
naast verstorven wijn
en geur van dode dichters
ruikt hij het bloed
dat traagzaam kruipt door
holler vaten
zijn troebel oog
kleeft aan de randen
van verstokte…
Wedergeboorte
netgedicht
5.0 met 20 stemmen 111 Er worden nieuwe dromen geboren
harnassen uitgetrokken, slaven ontketend
onder zwijgzame metaforen
tillen handen voorzichtig zand
van een in de zon gelegen strand
terwijl een vogel het licht nadert
en ik ga naar de frisse rivieren
achter je mooie blauwe ogen
Ik luister naar de ontroerende echo
in je hemelse oren klinkt een fluistertoon…
oplage: 150
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 608 een dichter mag niet lachen, niet bekoren
hij zal z’n pen in gal en alsem dopen
dan gaat een bovenwereld voor hem open
daar wordt de warme ziel door hem bevroren
hij waant zich heer in een ivoren toren
ver boven het gepeupel op de grond
hij kijkt met haviksogen in het rond
en smijt met nevelige metaforen
naar hen die hem niet lezen en niet…
Schriftelijk sterven
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 112 letters
met een krullig accent
wist mij in
contrasten te verbergen
verboden emoties liet
ik zo schriftelijk sterven
in cursief kon ik mij
niet staande houden
op mijn verlegen aard
wilde niemand bouwen
nooit heb ik
iets onderstreept
de nadruk moest liggen
bij degene die het leest
ik schavuitte te vaak
in taal gebruik
mijn metaforen…
Wit linnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 40 een zuchtend lentelandschap
strekt zich in groen zwijgen
langs ruwe rivieren strelen penselen
de harde huid van het witte linnen
een verlaten boerderij doekt op
naast witte bergen in geverfde sneeuw
kabouters spelen met metaforen
in het holst van de donkere nacht
in een dorp zonder straatnamen
onder het licht van een lantaarnpaal…
Onthulling
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 415 Ze paradeert topless op 't strand
in een weinig verhullende tanga
's Middags op het drukke terras
speelt de wind met haar strandjurk
ze strijkt hem haast verlegen glad
de mannen idealiseren haar
door zon en zeewind bemind lichaam
het maakt haar aantrekkelijker dan
welgeschapen naakt op 't strand
schitterend metafoor voor 'n gedicht
als…
foute vraag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 244 de dood ging aarzelend akkoord
ik vroeg hem om
als metafoor te dienen
voor al het onvermijdelijke
je weet, zo sprak hij
er is ook voor jou een eindig
onverbiddelijk lot
dus droog nu maar je tranen
spaar ze ook niet voor verdriet
over ongewilde manco's in je leven
door 't onontkoombaar voorbeeld
in je jeugd of later nog
of door je onverbeterlijke…
Ontwaken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 254 verstand langzaam
de overhand krijgt over de -
primitieve emotie, die zonder
natuurlijk onderhoud verstek
laat gaan; ik m’n herfstig lijf
besla om winterhard ‘n levens
winter te doorstaan; -
besef ik dat de werkvloermens
onderweg is naar nergens, het
eeuwige systeem van grazende
kudde, belaagd door wolf en
gier meer is dan een metafoor…
Zoals het voelt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 82 Soms,
voel jij de diepten die je daalt
vol fouten en vergissingen
mislukkingen die je vergeet
in intieme brieven
die in woordenboeken
leren zwemmen
tussen jouw oren
duikt de essentie
van jouw ik
vertrouwde metaforen
jij bent blij met jouw bestaan
voor het eerst alleen in jouw leven
zoals het voelt in liefde geven
in louter…
in sfeer van geuren en leven
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 454 mijn gedichten tillen als een hijskraan
als woorden uit vergeten voorwerpen
uit het dagelijkse niets van heimwee
wiegend op de top der bergen opent het deuren
in grimmende gravende glimmende metaforen
muze valt inéén van schoonheid
waar liefde ademt door dalen van vreugde
het kruipt binnen als een dwaalgast
vanuit dromen van grootheidswanen…
Het werkelijke bestaan?
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 28 Van niets te leven dan
van de zucht naar die
waarachtige schoonheid
in het tijdswiel van
de geaarde ziel tot
humus voor de
toekomst te vergaan
waaruit een
purperen maan
hem uit het verleden
baarde in een
sacrale metafoor en in
het daglicht vergaarde
in de fluistering
van stemmenrijk en
vanuit het bladerdak,
van eigenwaarde…
Baruch de Espinoza
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 103 In conflict gekomen met theologen
Daar hij de rede wilde betogen
Onbaatzuchtig nadenkend en alleen
Voor zichzelf in het belang van iedereen
Liet hij middels brieven van zich horen
Vrij van mythes en van metaforen
Trachtte hij het wensdromende hopen,
Geloven en liefhebben te ontlopen
Om te ontstijgen aan de oorzaken
Die van ons allen speelballen…
Op een mooie pinksterdag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 69 Op een mooie pinksterdag…
Terwijl ik dit geluidloos typ
want gsmtoetsen praten niet
zingt buiten een vogel
zijn ziel uit zijn lijf
Hartstochtelijk gekwetter
beantwoord in andere klanken
Vogels praten met elkaar
terwijl de wind door de bomen ruist
en op de achtergrond donder aanrolt
Metafoor voor ons mensenleven
Altijd dreigt ergens onweer…
Tijden veranderen terug naar toen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 469 ze heeft genoeg van knoppendrukken
metafoor voor alles gaat vanzelf
rond elf gaat ze naar bed met
lamme vingers die haar man ontregelt
en ontzegeld al het werk dat ze
na het werk moet doen en kijkt ze
uit naar extra handen voor verlichting
want hij werkt zich na het werk
ook nog eens het lazarus om haar
weer automatisch tegemoet te komen
doordat…
Debuut
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 542 Er zat geen behoorlijk metrum achter
en al helemaal geen fatsoenlijk metafoor.
Zonder vernieuwing maak ik mijn besluit.
Alles is verdampt en alles is vervlogen.
Een discussieloos en ouderwets: punt uit!
Ondanks het vergevingsgezinde van een slecht begin,
bekruipt mij het gevoel van aflassingsvermogen.…
Calculatie
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 3.246 Vandaar dat ik me voegde in het koor
van mannen met gevoel voor het exacte,
die, niemand uitgezonderd, zich verpakten
in grijze maatkostuums als metafoor
van evenwicht en als een omnivoor
braaf slikten wat passeerde; waarvan akte.
De stukken heb ik volgzaam doorgenomen
en toen heb ik het resultaat voorspeld.…
Droom vergeten horizon
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.166 En je weet, donderwolk
we horen jouw stem nog
tijdens nagelbijten van tijd
die jou geen dode ziel verwijt
trouw strelen trillende snaren
dragen tussen benen geen beelden
of onder zwijgzame metaforen
tillen handen doorzichtig zand
een nooit vergeten tastbaar ooit
in het afleiden, heen dragen van herinneren
de zee vragen, tijdens het bos…
Dit leven
netgedicht
5.0 met 8 stemmen 364 Woorden dansen
als vreemde metaforen
wiegen ze eenzaam stilte
onder avondregen
ritme zoekend
in waarde wegen
zonnige beelden van
verzonnen vakanties
in jouw tedere brieven
kraanvogels op het witte zand
de dalende zon boven blonde stranden
uitgestrekte vlaktes
van vlekkeloze beeldspraak
naar hopeloos naakte wonden
en toch hoop…
geloof het of niet
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 124 voorgeprogrammeerde geloven
zijn net verschillende automerken
ze menen je van alles te kunnen
en mogen beloven
Met wat sjoemelsoftware ingebouwd
klinkt al wat ze zeggen voor menigeen
hoopvol en vertrouwd
Ach we rijden allen dezelfde weg
naar onze eindbestemming
het merk auto vormt voor
het bereiken geen enkele remming
Echter eigenlijk is deze metafoor…