6622 resultaten.
Nazomer
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 160 De zon laat haar warme blik
over haveloze huizen
en verlaten land gaan
Ze zegeviert
Aan lege stranden
liggen eenzame handdoeken
felgekleurde resten
in een uitgeleefd land
Vertwijfeld roept een man
bebaard en gekleed in lang
Vrouwen schuifelen
onverstaanbaar mompelend
aan mij voorbij
Ik sluit mijn ogen
en voel de laatste zomerwarmte…
Nazomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 117 Gouden rijp hangt zwaar aan takken
Kreunend onder gedragen last
Als de oogst weer is geleverd
En de zon verzwakt in glans
Zullen de bladeren verkleuren
Om te sterven in hun herfstdans
Verstild gehouden de belofte
Van na nachtelijk verwijlen
Nieuwe dracht in zacht bekoren
Waarin het nieuwe leven lacht…
Nazomeren
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 96 alsof het hoogseizoen
nog moet beginnen
ons dorp in zon en zeebad
het strand tot de laatste dag genoten
onverstoorbaar bloot en bruin
op slippers door reeds afgevallen blad
ons dorp is nog even badgast
morgenvroeg is weer fris september
en ben ik aangenaam verrast
dan verwelkom ik de mooie herfst
met haar kleuren en haar rust
dan…
Nazomer
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 44 Een schitterende dag in
het vooruitzicht en ook
enkele dagen erna.
Dankbaar mag je zijn,
als je zulke mooie
dagen in je leven krijgt.
Koester het, geniet
zoveel je kunt.
Septemberse
zonnestralen, uniek voor
ons allen. Wie had ooit
gedacht dat we dit nog
zouden krijgen?
Mooie dagen allen…
Nazomer
gedicht
4.0 met 1 stemmen 5.330 Lang voor ’t verdorrende seizoen beginnen moet,
speuren haar scherpe ogen naar de onderhuid.
De bloemen van haar bloed schreeuwen haar kleuren uit.
Ze gaat uitdagender dan ooit van hoofd tot voet.
Er is een leven dat zij in den spiegel voedt.
Haar ogen drinken het tot zij ze topzwaar sluit:
dronk zó een ander haar nu tot den bodem uit,
of doofde…
Nazomer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 In een witte sloep in de haven lig
ik te soezen in de lome stilte van
het late zonlicht, de nazomer legt
haar vermeende onschuld af, trilt
in mij na, de zoele wind die boven
het brakke water waait, kleeft mijn
gedachten aan de vlindervleugels
van een langsfietsend meisje vast…
Nazomer
poëzie
4.0 met 5 stemmen 606 Vaag drijft door de open deur
De bleke avondwind
Een bitter kille geur -
Alsof de herfst begint.
Vaag, als een vallend blad,
Daalt door mijn lege geest
Herinnering aan wat
Wel eenmaal is geweest.
't Is of mijn hart verstomt
En of ik stil verga,
't Is of de herfst al komt -
Hij komt weldra - weldra!…
Nazomer
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 403 Het leven heeft zijn gewone ritme terug gekregen
de luiken aan de ramen zijn niet langer gesloten
bij de bakker en de slager hangt het bordje "open"
ook het verkeer wordt steeds drukker op de wegen
de mensen naar het werk,de kinderen aan school afgezet
iedereen heeft zijn taak met vernieuwde energie hernomen
mooie zomerdagen laten nog even…
Nazomer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 100 Behalve de seizoenen die wij kennen
Kwam er een vijfde bij ons aangewaaid
Dat heeft de andere vier voorgoed verfraaid
Het was voor de bevolking even wennen
De indertijd inheemse Indianen
Waren met het verschijnsel opgegroeid
De landverhuizer werd erdoor geboeid
En droomde al van roodgeelgouden lanen
De Indian Summer, langzaam dringt het…
Nazomer
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 99 iemand vroeg om ademruimte, vloedlijn en
grensvlak tussen voorbij en toekomend
naar vlechtpatroon van het absolute nu en
het ultieme ter plekke, naijlend als nulpunt
doorschijnend als middaguur, met een
zachtheid die woorden vloeiend maakt
in verlengde van voorbode, sluitstuk van
voorbijgaande aard, zolang het nog kan…
Nazomeren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 78 glinsteren
het voelt vochtig en klam
De zomer kan niet eindeloos duren
zoals ze gaf in onvoorspelbaarheid
zo vleugellam
laat ze ons achter
om te schuilen voor aankomende stormen
grote hoogtes zijn genoten
om met eerbied te vertrekken
nou vooruit nog even dan
een laatste keer ontbloten
omdat de bomen nog zo groen zijn
omdat de vogels…
NAZOMER
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 164 maïs wordt geoogst
de bloeiende aardperen reiken
nog even wuivend richting hemel
sommige vogels dreigen al te vertrekken
hierover vergaderend met
hun jaarlijkse gezemel
iedereen probeert deze nazomer
zo mogelijk nog even te rekken
dit jaar is ze weer zo mooi
maar toch vormt ze al voorzichtig
haar kleurrijke hoofdtooi
op het bankje…
war diary: vlees is vuur
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 134 de hemel zal voor ons geen vogels hebben
de wind geen bladeren meer doen aanwaaien
geen nieuwe rivier doen rimpelen
samen zullen wij wandelen in de woestijn.
vlees is vuur, ijs en vuur:
vlees is vuur in deze vuren woestenij
waarin wij wonen…
Vol ontzag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 305 Inktzwarte wolken
breken het blauw uit de lucht
De doldrieste wind jaagt
vogels uit hun nazomer vlucht
Schuimkoppende golven beuken de kust
Het ziedende water kent geen moment rust
Boten worden op de kade gesmeten
vernielzuchtig, compleet opengereten
Slagregens slaan de oevers aan gort
Hemelse toorn in volle kracht uitgestort
Daken worden…
PRACHT EN VUIL VAN DE ZOMER
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Hete nazomer:
dicht loof verbergt nog een bloem
van de magnolia.
In al zijn pracht rust de pauw
tevreden op een mesthoop.…
Alleen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.083 Ik ben omringd door stenen
ondergedompeld in stilte en
kijk, hoog in het huis gezeten
naar de verre, verlaten velden
waarin de rivier zich als altijd
tijdloos verder spoedt en waar
in de naderende schemering
slechts die ene, late vogel
mijn eenzaamheid vermoedt.…
Roep van het hooglied
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Geen bergen te hoog
geen rivieren te diep
geen zee weerhoudt mij
hitte van de woestijn
schrikt mij niet af
polen zal ik overwinnen
door dichte wouden
baan ik mij een weg
over vlakten zal ik ijlen
vliegen als een vogel
door diep blauwe lucht
naar het hart van mijn liefste.…
Van kampbeul tot heilige
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 Mens je bent
Nooit alleen
Maar goed of kwaad
Niet alleen maar
Donker of licht -
Het hele palet
Aan kleuren draag
Je in je mee,
Niet alleen maar goed,
Niet alleen maar slecht -
De kampbeul zit
In je, maar de
Heilige evengoed
In je verwerkt…
Het verlies doet pijn
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 524 Dan ineens klinkt er een loepzuivere vogel
met het allerhoogste lied en DAN weet ik:
je bent er lijfelijk niet maar je bent er wel.
Langzaamaan verschijnen er sobere glimlachjes
op de eerst bedroefde gezichten.
De tocht wordt lichter,
de vogel blijft ons volgen met zijn gezang,
maar wij, wij zijn niet langer bang.…
Utrecht & het leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 518 Terug langs rivieren
onvermoed en nooit bevaren
zien we de oude stad
De Dom verwijst naar vroeger
vogels zijn op weg
omdat het winter wordt
Een bus bereikt
het oude centrum
de reiziger stapt uit
We gaan.
We gaan.…
Erasmus' Moria
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 73 Waarde Morus, 't was laatst in
mijn dromen dat ik zag
Het noorden van het nieuw ontdekte land, Amerika
De herfst was zacht en warm
en ging de zomer achterna
Zo laat in 't jaar, het was een oudewijvenzomerdag
Gij weet, ik had mijn muze Moria
op 't strand ontmoet
In Genua, in pronkgewaad,
ik had haar stil aanbeden
Gij weet…
Alles
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 831 Terwijl de wind de wolken telt
Schreeuwen schapen om verloren momenten
Rollende donder
Een hijgende horizon wacht even
Maar rent toch verder door de regenboog
God leeft
Het hart klopt sneller dan rijen regendruppels
Niet luisterend naar lege verre vergetelheid
Liefde
Kogels ketsen af tegen verre oorden
Maar het zuivere zien geeft ze…
Het lot
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.648 Gedachtenstromen als wilde stormen,
Verpletteren de werkelijkheid met kracht.
Fictieve beelden in allerlei vormen,
Bepalen je levensvisie met overmacht.
Gestaag vervagen de intermenselijke banden,
De verwarrende mist van twijfel wordt groot.
Met ogenschijnlijk een complot onderhanden,
Wacht geheel je vertrouwen een zekere dood.
Hectische…
Tijdloos
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.600 De stormen van emoties trekken aan me voorbij,
Als wind en regen langs een kas.
Gevoelige bevestigingen bestaan niet voor mij,
Noch een beschrijving waarin ik pas.
Ik kijk rond vanaf mijn duistere eiland,
Zie met grondige waakzaamheid de mensen.
Want al snel raak ik de rand,
Van zoals vastgesteld mijn grenzen.
Het waren denkbeelden van de…
Natuur
hartenkreet
2.0 met 23 stemmen 1.771 Zon en maan weerkaatsen schitterend in meren,
Rivieren en zeeën op elk continent.
De gebroken lichtstralen reflecteren,
Als sterren aan het firmament.
Wuivend in onstuimig weer met zacht geruis,
Een tropisch bladerdek groen als gras.
Een stuk regenwoud hoort niet in huis,
Evenmin een krokodil als tas.…
Geloof
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 961 Zich hullend in de donkere sluiers van het ongewisse,
Verblijft Hij en laat ons blijk- of schijnbaar begaan.
En met een bereik van slechts aannemen tot gissen,
Zijn we beperkt in verklaren van ons bestaan.
Ook de wankele momenten van wel of niet kan ik niet vergeten,
Geeft het bestaan van een Goddelijke hiaat eigenlijk een gemis?
Sommige biologen…
Sonja
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 910 De mijne in een duizend dromen,
Een waterval van liefde in elke kus.
Alleen oog voor elkaar bij elk schitterend samenkomen,
En onbegrensde vervoering in een oneindige lus.
In mijn geheugen gebeurtenissen in een klas,
Vergulde herinneringen aan hoe het allemaal begon ja.
De eerste verbazingwekkende indruk van hoe je eigenlijk was,
Zo leuk, zo…
Marriage de raison
gedicht
2.0 met 116 stemmen 87.676 Elk huwelijksbootje
telt maar 1 reddingsboei,
zeggen ze: de liefde.
Bijgevolg, reken maar uit,
kom je met z'n tweeën
dan meteen al mooi 1 reddingsboei
te kort. (Wat nu, zei Pichegru:
valse start?)
Wees daarom zo verstandig
bij het aan boord gaan
minstens ook 1 zwemvest
mede te nemen: met het oog
op beider lijfsbehoud
op de woelige…
De dood hoort bij het leven..
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 603 Sommige mensen sterven jong,
sommigen oud.
De dood hoort bij het leven,
zorg dat je dat onthoudt.
Misschien is er een volgend leven
en kan God jou dat geven.
Wil je gecremeerd worden
of onder de grond,
dat is jouw keuze.
Ik hoop dat je je leven leuk vond!…
een vlinder in de nazomer
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 529 Hij zoekt nog
naar honing
in de late nazomer.
Hij zoekt tevergeefs
alle bloemen
zijn leeggezogen.
De herfst komt eraan...
Dan is het met
hem gedaan...
En kan hij niet
verder leven.
Heb met zo'n vlinder
veel medeleven.…