Alle inzendingen over niet blijven treuren

huil niet hoop treur niet verlang denk niet droom vind geluk in boom of plant zon en maan weer en wind en vergeet me of niet kijk maar…

zeg iets een paar woorden en kijk daarna wat er verder nog te zeggen valt misschien wel niets haal dan opgelucht adem en treur en beetje achteraf…

nanacht en het meisje ik zie dat ze slapen gaat ze sluipt uit haar daghuid van opgaande zon die ze over een blauwe stoel te treuren hangt -------------------------------------- uit: Anatomie voor moordenaars (1965)…

Wie liefheeft zal verliezen Wie verliest zal treuren Wie treurt zal beseffen Wie beseft zal vragen Wie vraagt zal denken Wie denkt zal onthouden Wie onthoudt zal vergeten Wie vergeet zal liefhebben…

aan een ieder die z’n hart heeft verloren ga niet treuren nee niet doen want elk verloren hart zal ooit bekoren ze wordt met liefde gedragen door menig bloem…

om iets dat doder is dan zwart Geen zin daarvoor te treuren Vandaag alleen klopt mijn hart…

dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

O wat een uitvinding! Internetdatingsites! Iedereen heeft toch een hart in zijn lijf? Vind je geluk dankzij liefdesverdrietigen: geld lacht je toe met zo’n datingbedrijf!…

Vergeten, een geweten. Gespleten in tweeën. Vergeven is daar maar wat is er waar. Wie zal het weten. Vergeven en vergeten. Het leven gaat door. Tijd voor 't avondeten...…

Dipjes kunnen maar best niet te lang duren Weer een smile van hier tot in Tokio. Dat roer in eigen handen nemen, Sturen en bijsturen. Dansend hart zo zelfzeker Sleuteltje dat elk gesloten kooitje opent. Isolatie of eenzaamheid laat je toch zelf maar toe Frustratie, enkelingen kicken erop. Sterkte dit hen niet te gunnen Gezond egoïsme…

Hij tekende het menselijk tekort en liet je gniffelen om eenzaamheid Verveling, jaloezie en ijdelheid Tragiek gaf hij een vrolijk uithangbord Als hij vilein politici geschetst had Dan hóórde je gewoon wat men gezwetst had…

Van Tsjechië gaan we natuurlijk winnen Ook Denemarken is een peulenschil Daarna nog even Duitsland op de grill En de finale kan voor ons beginnen Ons team geeft de Azzurri van katoen Dus zijn we virtueel al kampioen…

In mijn eentje op de late avond die neigt nacht te worden onststeek ik een kaars en een sigaret onthoofd ik een biertje en mijn eenzaamheid het kan me lichter wegen juist terwijl ik er met licht om treur.…

Straks eindigt alles, goed en slecht, vergeten Is al uw treuren en uw vrolijkheid.…

nog treur ik in mijn hoek en peuter aan de voegen die kruimelig tegen me praten zojuist de bel gehoord maar niemand komt me halen zou de juf me vergeten zijn of ben ik onzichtbaar en is het maar een gedachte dat ik besta…

Hier is het donker, haast geen licht, hier komen ook geen mensen die bewonderend blijven staan en mij wel zouden wensen! Ik ben gedoemd om gans mijn leven de schaduw te doorstaan en om te zien hoe men misschien steeds ongeacht voorbij zal gaan.…

Waar moeten zij die blijven zich nu warmen, waar troost gaan vinden, woorden die iets zeggen? Geen duisternis dekt warm hen toe die treuren. Zwart Afrika met bonte kleuren, zware geuren, het werd je dood, waar jij het leven zocht en stilte. Wij kennen niet, we hopen enkel en vermoeden.…

Als ik er niet meer ben, treur dan niet om mij, want als een echte engel, sta ik nog altijd aan je zij. Als ik er niet meer ben, denk niet teveel aan mij, maar onthoud heel goed, mijn verdriet is voorbij. Als ik er niet meer ben, vergeet me dan maar snel, want je hebt me niet nodig, alleen red je het ook wel!…

Beloof me, kind, als ik van hier verdwijn treur niet om mij, straks bloeit weer de jasmijn en geurt de kamperfoelie. Erger zou het wezen als zij verdwenen waren, - ik er nog zou zijn. --------------------------------------------- Uit: Tot in de nde, nde graad; nestoriaanse kwatrijnen, 1998.…

vlinderbezoek Zacht strijkt zij langs de rand der baar, haar warme kleurenpracht ontvouwend alsof ze wenkt treur niet om haar het nieuwe kleed dat haar omhult het is uit Liefde slechts geweven…

zo afstandelijk speel ik met mijn gedachten of haal ik herinneringen op nooit zal het weer zo zijn ik treur nu al weer jaren…

ik ben overleden in het diepst van mijn zijn te ver afgegleden te groot is de pijn ik ben hier zonder reden ik hang maar wat rond zoekend naar een gevoel dat niemand hier ook vond vaarwel jij die ik liefhad het is nu voorbij treur er niet om je had toch niks aan mij…

Het democratisch appel heeft haar C verloren de kiezers treuren en voelen de pijn want juist die C is het offer dat je brengt als je wil gedogen en regeren met partijen waar religie geen religie meer mag zijn…

Waar zou ik eerder nog mijn zuchten slaken dan in holle ruimte van het niets mijn blikken slaan op het luchtledig van de kosmos naar het duister achter het licht dan treuren om vergane liefde in een diep verzonken dal.…

schat je vindt jezelf lelijk omdat iedereen dat vindt maar ik vind je mooi omdat ik van je hou en daarnaast ben ik zelf ook niet wat je noemt de mooiste kijk gewoon wie we samen zijn en treur niet door Angelina Jolie…

of is ‘t je zelfgekozen rust die ons treuren sust…

Als zzp’r zit ik hier te treuren, Mijn vak is al een tijdje uitgehold. Ik was er een die eerlijk zakken rolt, Maar nu zie ik dat niet snel meer gebeuren. Nee, vroeger was het zakkenrollen beter, Het rolt nu voor geen (anderhalve) meter.…

zie de lichten halo's glijden over natte straat kasseien 't zijn manestralen die wenen om hun verloren schijn baar niet voor diegenen die toch verloren zijn enkel de verscheurde wolken die grijze hemels bevolken treuren zo gelaten bedroefd in plassen die deinen totdat het niet meer hoeft en rimpels verdwijnen zelfs de kringen…

En toen stond ik, als die bloempjes, Troostloos op het veld te treuren.…

tranen weg mijn handen raken enkel nog visioenen ze volgen ieder lijnenspel ik kus nog enkel in verbeelding en voel de huiver in mijn bloed mijn zinnen braken enkel nog sermoenen ze maken soms een woordenspel ik spreek nog enkel tegen muren en galm mijn spreuken tegemoet stuif het water, jij vlagen wind zo blaas je soms mijn treuren…