Alle inzendingen over onrustig

bij dezen zij gemeld onrust in de Venen men wandelt over bellen in het water onder aan geblazen door onbekenden soms klinkt krak dan breekt wat anders enkel kraakt naar zeggen volgt vaak een kreet kort plonzen klampgedrag van losse vingers hoger handen tellen nu plonzen en bellen bij onrust en geschater over fluiters onder water…

Onrust vind ik alleen daar waar rust ontbreekt... steekt dan de pijn in mijn borst, hoofd en geest niet zo klein, maar doet me meer zeer dan simpel verdriet. Onrust in de ziel is, waar ik viel. Daar waar rust is tenslotte koester ik wat klopt, rust geeft niks mis mee is maar juist vrij en positief in me leeft.…

Je ademt zoals je leeft Onrustig en niet bij de tijd Een secondewijzer zonder richting Een leven waarmee je lijdt.…

riet ruist langs de kant blond boven donker water dat onrustig klotst…

Wanneer de stilte Luider wordt En de rust Onrust brengt Denk dan terug aan de jaren Die "samen" waren…

Roerloos staat de magnolia vogels vliegen over hoe ook mijn hart slaat rustig, onrustig, de dagen gaan door...…

De wind doet het zaait onrust in de geuren van mijn tuin je zou zeggen een nieuwe opwelling een soort van opschudding…

krachten verkrachten m’ n gedachten ik kan niet wachten onrust onder de pan mijn ‘ik ‘ doet smachten naar een fris nu en dan…

geboetseerd en voortgedreven door de noordenwind zeilde hij mijn raam voorbij te onrustig om te blijven verdween hij in het blauwe gat…

zelfverwaande kikkers kwaken door hun opschepperij overal onrust, die alleen maar zorgt voor een plons in het water zonder reddingsboei!…

ik zoek in de onrust en in de boosheid ik zoek in het verdriet en in de pijn ik zoek in het verleden en in het nu ik zoek… ik zoek een antwoord…

Wie speelt een belangrijke rol in mijn leven? Wie wellicht was en is het allerbelangrijkst? dan denk ik toch niet direct aan een persoon Maar aan wat dan wel; ik denk dan aan DE KEUKENROL Wat een uitvinding, wat een gemak Elk kliekkie, elk kwakkie Direct en op je gemakkie Als sneeuw voor de zon geabsorbeerd Verorberd in de zachtheid…

Onrust in mijn hoofd, Onrust in mijn doen en laten. Ik wil weg uit de onrust, Uit de angst dat ik word verlaten. Maar dat zou weer een fout zijn, Waarvan ik bang ben hem te maken. Het doet pijn om in slaap te vallen, En met die pijn weer te ontwaken. Het doet pijn om door te lopen, Het doet pijn om te leven.…

zachte prachtige onrust het leven is groot afgebakend in onbegrijpelijke grenzen en vreemde wezens banjert het te ijsberen…

vogel ontwaakt die haar neemt wild en onstuimig die onrust uit haar hart jaagt haar wiegt als het kind dat zij is en hij…

Een visueel verleidelijk spel van andere ogen die niets van een innerlijke onrust vermoeden. Die onrust van het hart, dat niets van ritme met gevoel verwart. Een spel dat een speler niet kan behoeden; en deze tussen geest en hart een nieuwe start geeft van het niet vermoeden.…

Onrust Verdriet Eenzaamheid Terleurstelling RUST!!! Waar ben je nou? VERTROUWEN!!! Kom terug..... VERTROUWEN Kom terug in mij..... IK KAN NIET ZONDER…

Warm zijn haar tranen toch is ze omringd door onrust alles om haar heen voelt kil. Diep in haar is het verlangen zoeken naar rust en warmte die ze maar niet vinden kan.…

Jouw onrustig Hart klopt in Mij, ik ruik Je dunne zweet, Mens die mij Gebaard heeft En miljoenen Lichtjaren ver Bij mij Vandaan is…

Het is bij jou als bij goede muziek, die inspireert en onrustig maakt elke keer weer..............!…

mag ik even in de onrust van leven bij je zijn een moment van samen dat we intens beleven geen woorden ik kijk je aan laat me niet zomaar gaan…

Onrustig brandende dromen als spits lekkende vlammetjes, likken aan zijn bezwete lijf. Onrustig werpt hij zich van zij naar zij op zij, mompelt steeds de naam van een verloren liefde.…

"Oh, volmaakt verlangen, zo met de liefde verbonden, zacht geaarde onrust, gespiegeld in tweespalt van beider geslachten, woeste drift van het ongewisse in een warme golfstroom, geketend en voor altijd aan elkaar gebonden, onrustige gedachten berustend in een ondeelbare droom, waar lust en leven een kunst is van de overgave,…

koud als de stilte die bezit nam van mijn onrust. zo koud…

In onrust geboren, word ik gedreven Tot waar de Dood mij kust.…

Onrustig dwaalt zijn pelgrimsoog hij spreekt mistroostig in zichzelf het doel is oneindig weg hoe ver moet ik niet gaan om daarginder te geraken Naast hem spreekt de proost van het broedergenootschap dit is zoals het was de grande route waar mensen zich op begeven met velerlei bestemming of reden misschien de pest de post onrust in het…

in arendsogen nestelt een onrustige nacht een klauw voor leven eenzaam op wacht begeerte weerspiegelt als in glas overlevend instinct de overkant nabij en verras…

Sommige haantjes laten het bij kraaien, zijn er als de kippen bij om maar de voorsten te kunnen zijn, onrust te zaaien. Er zijn er ook die slechts elkaar verwennen; ze verwaarlozen hun reden van bestaan – het minnen van de hennen.…

Het hoofd dat Al maar door Blijft malen Aangestoken door Onrust en onzekerheid En druk bezig Blijft de mens In mij te verontrusten - En dan het hart! Dat voldoende heeft Aan vrede en verdraagzaamheid Van nu aan Tot in eeuwigheid…

in mij dat me tot hier heeft geleid dat muurtje dat liet langzaam los en daarbij kwam onrust en onzekerheid ik was aan zet maar waagde niet wat ik gister niet wou zien dat heb ik nu helder ik heb het zelf vergald en trok me terug daar waar jij me de keuze liet...…