wiegenliedje voor een vogel

vanaf het prille moment
waarop de gevederde
zijn lange hals
om haar verlangen windt

de snavel neervlijt
in de welving van haar borsten
haar naaktheid toedekt
met zijn verentooi

wéét zij zijn vermomming
zij laat de vogel
en wiegt het kind
verjaagt de onrust uit zijn ziel

haar buik wordt verlangen
maar zij wacht
tot de man in de vogel ontwaakt
die haar neemt

wild en onstuimig
die onrust uit haar hart jaagt
haar wiegt als het kind
dat zij is en hij

Zie ook: http://www.maryama.nl

Schrijver: Marije Hendrikx, 30 november 2012

maryama37hotmail.com

Biografie van deze schrijver

liefde emoties

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 5 stemmen 532