Alle inzendingen over ont-waken

Altijd, hoe dan ook zal ik waken zal ik slapen en bestaan voor jouw ziel zal ik zijn en zorgen denk ik aan je wenk ik wie jij bent en hoe ik je heb gekend wat je voor me betekent en weet ik vergeet ik nooit dat jíj op me rekent!…

als de nacht aan mij voorbij raast en het licht in de ramen mijn ogen tot ontwaken dwingen droom ik nog van de ogen die mij dwongen lief te hebben droom ik nog van de natte lippen die mij kusten en de zachte vingertoppen die mijn lichaam lieten branden en tot grote hitte liet exploderen tot een hemels genot wat was het toch jammer…

kleine kruisjes die voor het altaar staan een kleine dorpsgemeenschap die in een jaar is heengegaan sommige van die mensen kwam je weken of maanden geleden nog tegen anderen waren door ziekte of ouderdom reeds eerder uit het straatbeeld verdwenen een steen, een kruis, een bloem symboliseren hun namen die één voor één nog eens worden…

In deze tijd van woelig gebeuren is het schoner wensen dan ooit Gods wil vol ontzag te zien als de wereldspil, ondanks alle moeite, zorgen en treuren. Nuchter het daagse werk doen, loon beuren, bewust dat Jezus' komst zeker maar stil wacht als verborgen, alles helende pil. Kunnen mensen elkaars geloof keuren? De terugkeer van onze Heer op…

met de nieuwkomers de nieuwe Nederlanders meer matching van minima met maxima (ook met de Koning(in)) meer micro en macro-kredieten gewoon meer vertrouwen in bedrijven en daar mag je prive elk geloof bij halen maar niet in het publieke domein daar: Algemene Beschaafde Nederlanders en wat ik Nederland geef voor 2016 is een ont…

Ergens tussen slapen en waken in het ogenblik waar de stilte werd ontbloot hoorde zij de wind fluisteren over een wereld zonder oorlog…

Enkel er voor waken Je niet gek te laten maken.…

knoopsgat, ragebol klasbak in draden spannen waken, dispuut... zo muggen en vliegen vangen ze riep...”je laatste minuut”!…

Ik bevind me tussen leven en dood tussen waken en sterven het is waar ik heers waar ik mijn gemoed, mijn stemming en de woorden beheers.…

Je moet er steeds voor waken de kluts niet kwijt te raken. Het is helemaal niet goed als je niet meer weet wat je doet, of weet hoe het moet. Verlies liever je “guts” dan je kluts.…

Onder 't helder koele laken, Waar ik op de sluimer wacht, Lig ik tussen droom en waken Voor de drempel van de nacht.…

Op dijk en muren waken walkuren met goedendag en kokende pek.…

Het is al gebeurd dat ik 's nachts in bed even licht heb gemaakt om mij even te zien. (Ik durf zelfs pas ontvangen brieven ongeopend posten, om nogmaals de bestemmeling te zijn.) Ik denk dat ik mezelf uit het zicht heb verloren en halvelings zoek ben geraakt in het ergens. Want elke dag vind ik het steeds maar vreemder mij te betrappen op…

'Welnee, die meisjespop is niet van mij, die foto ook, niet met dat blonde haar. Vanmiddag komt mijn vader, die weet alles. Ik denk dat ik moest wassen, thuis en strijken, veel werk, met hoeveel waren wij, met veel. Die grote klassen,'s zomers in een bus vol liedjes, boterhammen, ergens heen. Ik heb gezongen in een koor, ik danste. Vanmiddag…

Eigenlijk wisten wij dit wel; dit blaffen Van hem, het had geen zin, hij zou Vergeefs waken over huis en haard.…

de dooi zet langzaam in ik glij van wak naar wak ik volg mijn ijle adem die als een etherische gids mij voorgaat op mijn pad de natte sneeuw trekt zoutkringen op mijn laarzen de witberijmde daken geven mondjesmaat hun laatste pannen vrij straks dartel ik kalverblij in een klavergroene weide trap wild gaten in de voorjaarslucht ‘k…

Ons luie waken. Lijn 3 ergens in de verte. Je naam. Het rommelig zoeken naar je onderbroek. Het missen dat met je weggaan komt.…

Stil ligt het landschap als voor het oprapen Stil ligt het landschap in vroeg zonlicht Aan zomen de wilgen,geknot waaks..maar zwijgzaam Wij zijn het die niet slapen.…

waar roze valt in de tweespalt van waken en verder dromen zijn dimensies hun grenzen kwijt er is niemand die kijkt of past op overtreding allen zijn gelijk op het prilste uur van de nieuwe dag als de nacht zijn beelden in licht heeft zien sterven is de keuze vrij tussen dromen en werkelijkheid meteen een wankel moment…

Doch, binnen mij, zo leeft er licht en sprake; doch binnen mij, zo hoort en spreekt er Een, die duisternissen, dag, noch dood, noch ander zake belet en doen: omving mij staal en steen, die binnenkomt bij mij, alleen en zegt, of ook hij vonde in slape mij: 'Ik wake.' ---------------------------------------------------- * Ik zal waken…

Ze zag een kennis bij het wak. Hij pochte op z'n winterpak en zei: 'Jouw pak is dun en oud; je hebt het vast behoorlijk koud. Mijn pak zit warm, al is het guur. Je hebt ook geen benul, hoe duur.' Ze wierp hem diep tot bij de vissen, om haar kennis op te frissen. De etensbel der vissen klonk, zodat de man niet eens verdronk.…

gewichtloos tussen waken en slapen wist jouw lach nog net even de hemel te raken krulden je lippen in paradijselijke bogen die sensueel iets fijntjes beloofden oogwimpers trilden op de slag van je hart konen kleurden jouw jeugdige teint lichtroze zacht ik kende de vele dimensies die wij moesten gaan maar jij had dat…

geven van liefde Stond zij daar aan mijn dageraad Mijn eerste echte geliefde Kijk je wel uit jongen, is nog mijn dagelijkse boodschap Teder bedoeld en ongedwongen ben jij mijn wakend gezelschap Het leven gaat met vallen en opstaan Bepaald door de beslissingen die wij maken Jij bent altijd met mijn lot begaan Wil het liefst iedere seconde waken…

Ik wacht bij haar en maak haar laken glad. De grind die in haar adem brak is van het nachtpad weggejaagd. Ik ontzeg mij elke scharnier, ik leg vertraagd mijn wanten af en schik gevallen beelden tot de droogte van haar slaap mij weer in hoeken zet en zij van ver haar lenden draait en schaduw maakt uit draad die gloeit. --------…

Weet dat ik er altijd ben om over jullie te waken. En met de wind af en toe aan te raken... HET GA JULLIE GOED…

De vriendschap zou hij dragen als een klok die hem zou vertellen wanneer dromen hem weer in de steek zouden laten en ik op hem zou mogen wachten en waken over wat nog steeds zijn eigen schaduw was.…

tussen dromen en waken raakt mijn hand niets terwijl de voet al aardt flarden van illusies bespelen dag en nacht zo wentel ik als mens eeuwenlang in dromen leven en dood zijn een vorm van dezelfde energie…

heb jij ook soms nachten dat de slaap niet wil komen dat alles, zo onbelangrijk voorbij blijft spoken alles blijft malen in schaduwen op het behang heb jij dat ook Anna en ben je ook bang dat er geen vrede valt te ontdekken in de vlekken op het plafond hoor jij het zuchten treden kraken lieve Anna soms is een ochtend niet eens meer…

Want waarom slapen, waar de wake meer heerlijks dan de droom belooft?... - Kind van mijn vreze en van mijn haken: leg zoet uw kake aan mijne kake, leg 't hoofdje naast mijn kommer-hoofd...…

Eerste wake. Laat mij alleen, Verstoor de stilte niet; Ik kan uw woorden, Kan uw troost niet horen! Als holle klanken kloppen zij me in de oren; Als klanken tergend luid. - 'k Wil met mijn groot verdriet. Dat niemand kan verstaan als ik, alleen zijn... 'k Heb Zó veel verloren! Niemand die weet Wat zij mij is geweest.…