238 resultaten.
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Dalida
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 470 een blikvanger in de
achtiende divisie
van begraafplaats Montmartre
als een vorm
van ontkenning
staat zij daar
'herrezen'
uit een zee van bloemen
die tot jaren
na haar dood
nog dagelijks
door bewonderaars
worden bijgezet…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
ZO DOODS, ZO DOOD!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 toegevoegd
De vierde, de laatste; vol
Ik keek in dat keldergraf
Ik keek te diep in de diepte
Het roerde de diepste dood in mij
De bloemstukken vierde het leven
In al haar pracht en uitbundigheid
Maar ik ervoer ze als uitgebloeid, dor
De Kasteelruïne vertelt verhalen
Van eeuwen en eeuwen terug
Bij mij aan dovenmansoren gericht
De begraafplaats…
Wind
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 546 Ook op een
begraafplaats
zweeft de dood
over een akker
vol levend wezen.
Lopend
door het
leven
is God
om mij
heen.
In de
bergen
of op de
dodenakker
Hij is er
altijd en eeuwig.
Een
zekerheid
die de
onzekerheid
van het aardse
leven doet verdwijnen.…
Huis bij de rivier
gedicht
2.0 met 26 stemmen 8.942 Kinderen mogen van hem spelen
op de begraafplaats naast zijn huis
of mogen daar stil zijn
en bloemen neerleggen op de graven
en mogen de volgende dag op school zeggen: 'Luister,
gisteren legde ik bloemen neer op het graf van je oma.'
Huis bij de rivier.
Vissen in de rivier.
---------------------------
uit: 'Alvast', 1998.…
Begraafplaats Wierum
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.035 Vogel schreeuwt
tegen de lucht.
Zo brons kan dood zijn.
De schelpen zijn een weg
naar Santiago de Compostela
hier in Wierum.
Onwennig liggen zij op
dit eiland zonder branding,
zonder zon. De gloedgele bol
is een roestrood hek, tralies
om het leven.
Mijn liefste!
Mijn medepelgrim van de Weg.
Bewonder mijn vleugels.
Zwever.
------…
It Fryske Gea
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 314 In pake's pompeblêden polonaise
Vliegt vaak een vleugelrijke vlucht, veelvratig
Doorvoed met darren, driest, doch niet doelmatig
Door droge doornstruik dolend dwars door 't duin
Scheve schaatsen schuivend schots en schuin
Broedt zij in beppe's boerenbouillabaisse
Waar westenwinden wad en wierd doorwaaien
Daar kroelen kievit, kamperfoelie…
paniek suite nummer één
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 583 mijn vervallen mond
op de joodse begraafplaats
geen beest te zien -
moeilijke tijden
op de neusplantage -
schimmel en virus
de straat schoongeveegd
de bedwinger van de zaak
des doods begraven
de vorst in de grond
een goede gelovige
doet de zonnegroet
elkaar omarmen
bij de gloeiende kachel
muziek en poëzie…
Prachtig
gedicht
2.0 met 67 stemmen 47.340 Beroemd maar dood vroeg hij: en
wat bleef er van mij over?
Ik wees op een losse regel
een uit zijn verband gerukt citaat
meestal toegeschreven aan een ander.
Voetafdruk op een verlaten strand
vol lege, uitgewoonde schelpen.
Prachtig is de onsterfelijkheid
maar wat doen wij in de tussentijd?
---------------------------------
uit: …
Oud land
gedicht
3.0 met 10 stemmen 9.710 De landweg weifelt in de schemering,
de akkers schijnen reddeloos
en in hun onmeedogend zwart
kiemt een verwachting van paniek.
De knecht schuift grendels voor de staldeur,
de pomp blijft steken met een snik
terwijl het oude-kratten-vuur
onder een bladerdek verstikt.
Kaninefaten bouwden hier
eens bedden voor hun doden.
Konijnen mijden…
Alles is nieuw
gedicht
3.0 met 28 stemmen 8.972 Wat zou gebeuren was er altijd al, volmaakt
gespeld door een beker die stuk viel
scherven waarin afdrukken van duimen
het rilschrift van naalddunne takjes staan.
Het is geen verhaal dat wij maakten maar iets
wat er was en er is in de sporen van greppels
en staanders en lang gedoofd houtvuur.
Het hoefde alleen maar gevonden te worden.…
Knekel
gedicht
3.0 met 9 stemmen 3.221 nog praat - ik schater
mij schuimend, bottend, brandend, stormend naar de
vier elementen die zich zingend mengen
met mij, de lichtste, aether, als hun hemel
die schedeldak mag vullen met gewemel
van wormen, rijmend kronkelend in strengen
ten slotte is mijn vruchtbaarheid mijn waarde
-----------------------------------------
uit: 'De wierde…
Dat rijmt
gedicht
3.0 met 10 stemmen 8.172 Nu ontmantelt de winter zijn doden
vissen komen naar boven, vlak onder het ijs
liggen hun witte buiken gebogen
Schuchter worden zij aangeboden
als een afscheidsgeschenk
van de wijkende vorst
Waarom zij niet mee kunnen smelten
zodat hun verstarring doorbroken en
zij weer zwemmen konden, keihard wegzwemmen
vraagt het kind aan mijn hand: kunnen…
Sloop
gedicht
4.0 met 6 stemmen 8.387 Heb genade voor het tere bloempjesbehang
de plek boven de deur waar het kruisbeeld
hing, de gele randen in het bad, de zware
geur van oude keukens, van reuzel en spek.
Al die kamers waaruit warmte nu voorgoed
ontsnapt en woorden zich nog trachten te
verbergen in laatste kieren of als schimmel
woekerend in het pleisterwerk. Streel
de vergeten…
van de mariannenplatz
gedicht
5.0 met 1 stemmen 7.055 van de mariannenplatz
naar de overkant:
gesloopte panden of wat
daarvan nog rest
behangpapier, de plaats
waar de leidingen zaten
de holte waar de kolenkachel
stond
de vragen die zij zich daarbij
stelt: hoe het voor de oorlog was
waar het bed stond
waar de tafel en alles
wat daartussen lag
van de mariannenplatz
naar de overkant dat…
VERLATEN STEENGROEVE 2
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 218 In de oude werkgrot
verspreide rommel
gebroken balken
roestige hamers
versleten schoenen
behakte stenen
die eens gezamenlijk
klopten en stampten
als meerstemmig koor
in het gezellig duister
nu: wegterend blijven bestaan.…
'k Wierd wit van ouderdom
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.843 'k Wierd wit van ouderdom, en 't leven zat en stram,
In de oude woning, waar de wanhoop vaak kwam waren,
En joeg me doodschrik aan, en doopte in 't zweet mijn haren.
Hoe dikmaal keek ik uit, of Jezus nog niet kwam.
Maar allerwijste Heer, 't mag kort of lange duren,
Uw name zij geloofd, gij komt ter rechter ure.…
DE VETERAAN
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 658 er is iets gebleven
dat hij bestrijdt
uit alle macht
misschien het zien
zonder gevoel
ellende om hem heen
geen onderscheid
vriend of vijand
geplet, vernederd
uiteengerukt
verminkt, vermist
details verwateren
eindeloos gebons
verwrongen gedachten
eenzame nachten
herstel onmogelijk
een wrak zonder toekomst
idealen verspocht
overblijfsel…
Aan Klorimene
poëzie
4.0 met 1 stemmen 286 Toen ik u lestmaal, by de leliën en rozen
Zo helder pronken zag, en met zo purpren bloos,
Zo dacht mij, dat uit spijt de roos verbleekte in 't blozen,
En dat meteen uit schaamt' de lelie wierd een roos.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
onvoltooid (voor Michel)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 165 op de begraafplaats
legt de winterstorm
het verzwegene bloot
een witte bleke steen
niet langer geborgen
onder laagjes dunne sneeuw
het onvoltooide weerloze
leven verstopt in inktzwarte
schuldige aarde
murw van zwijgen
en wegkijken
zing ik je naam
samen met jou, Michel
kruipt de ijzige kou
onder mijn huid…
Stenen preelstoel te Fransum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Door grasland waar het altijd waait; woorden als
voorwerk en wierde eisen ter plaatse hun rang op.
Vanuit elk standpunt schemert de dakruiter ons door
het groen tegemoet. Paraplu òp naderen we het oog-
merk van onze tocht. - Proberen we nu de deurklink,
of stellen we het voor kiekjes nog een minuut uit?…
Wynedaham
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Wynedaham
woord van
oeroude stam
weggesleten
in de Dollard
maalstroom van
eb en vloed
vergeten
door de wind
de wiede leegte
maar waarachtig
op Hoofdweg 89
Nieuw Beerta
1830 ongeveer
toch weer
een wierde
opgegraven
stenen fundamenten
beenderen staven
dat er een kerkhof was
een sarcofaag
het blijft vaag
dorp is verloren
ergens hier…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
molen 1898
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.106 wieken
altijd wijst er een
naar de lucht
en naar de aarde
niet bij droefenis
en blijdschap
vader speelde daar
een kleine jongen
onder wegsnellende wieken
het kind met sombere ouders
vergroeid en verstard
in hun grond en geloof
in de tijd van toen
alles was zo rustig
nu is het zoeven
razen en haasten geworden
langs die begraafplaats…
Henri Shapelle
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 156 De begraafplaats van de
Tweede Wereldoorlog,
een herinnering aan
De erfenis van helden
is de herinnering aan
degenen
die hebben gestreden.
De onbekenden en
bekenden,
je weet alleen niet
waar
ze precies liggen.
Sprakeloos en verdrietig
raak je als je de
geschiedenis
leest.…
In en uit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 67 er zijn weer mensen geweest
ze lopen almaar in en uit
zeker wel drie
wat ze gezegd hebben, ben ik vergeten
is mijn huis
mijn huis nog wel
nu ze zich overal tegenaan bemoeien
wat ik aan moet, in moet nemen
van mij hoeven ze niet te komen
mijn adressenboek, gelijk een begraafplaats
waarin staat wie ik
allemaal heb weggebracht
namen die me…