Alle inzendingen over raadsels

je kleurt de raadsels in je ogen met blauw omkransd ontsnapt in groen je blik wat lichtelijk verschrikt omdat ik naar je kijk ik zie de verte in je zorgelijk staren een rimpel gaat spontaan gedachten baren die je lijf laat huiveren en je lippen woordenloos doen fluisteren mijn handen luisteren op je wang en voelen in de zachte…

ik heb je stilte gezien de weggeduwde zorgen er is voor jou geen morgen je bent bang voor flitsen in je ogen zag schimmen die bewogen je glimlacht raadsels en je stem is toonloos door langdurig zwijgen ik fluister je een rode roos je luistert naar mijn dromen een vogel die voor vliegen koos als handen langs je lichaam gaan…

Hoeveel servetten gaan er in een laken is er een code die je niet kunt kraken waar zijn de scholeksters gebleven en wat weten de wolken over regen? Kan tijd rijpen, rekken of rotten en gaat hij ons iets leren hoeveel risico's kun je spreiden kun je stilte fotograferen? Waarom mislukt de eerste pannenkoek goede voornemens raken vaak zoek…

Mijn Hoger Zelf, Geweten meer dan heilig Ik heb je leren kennen in mijn jeugd Door rituelen zo vertrouwd en veilig Een bodem voor menslievendheid en deugd Ooit werd je God genoemd en ook wel Vader En daar waar rook is, is nu eenmaal vuur Indien ik je bestaan als volgt benader Dan ben je toch een teken aan de muur Er was een tijd waarin…

Dwalend in deze wereld doe ik mijn best opzoek naar de vuurtoren Het baken in oneindigheid toen ik droomde wist ik dat het echt was Waar jij bent is een vraag ik zal zwemmen tot ik je vind tot het raadsel een antwoord is Hier ben ik verdrinken zal ik niet zoals het vraagteken zijn masker af zal zetten…

De goede god is beter dan een slechte, maar toch een raadsel. Al die ellende is moeilijk te rijmen met een goede god. Soms denk ik: dood zijn is beter dan te leven in die ellende. Er zijn momenten van zalige verrukking, dus het bestaat echt. Maar of dit nu echt god is, of een liefhebbende mens?…

ik droom de paardenbloemen tot zon draai blad per blad naar het licht een beetje schuin in de wind het is geen dag van steen vandaag, niets lijkt vreemd of in zichzelf al hoor ik het raadsel van de stilte en de speelbal waardoor ik Van Gogh ben in het diepst van mijn gedachten…

Het is een raadsel voor mij Eerst eraf, dan erbij. Het enige wat er werkelijk toe doet Is: “zit mijn haar wel goed”.…

de woorden die jij aaneen rijgt nemen mij mee naar ver gelegen oorden waar zuiverheid mij als 'n warme jas omarmt verven bloemen mysterieuze raadsels op de muren, die alleen zij ontrafelen kunnen met vleugels op de rug gebonden…

Ik zoek je Kan je niet vinden Ik zoek je Verdwaalt in mist Ik zoek je Donker is de weg Ik kan je niet meer lezen In de raadsels van je gedachten Ik kan je niet meer bereiken Het missen doet zo'n pijn Ik zoek je In duisternis van liefde Ik zoek je Dolend in onzekerheid Ik zoek je Laat je vinden...lieverd…

mijn bloed vloeit kloppend in de ongestelde vragen ik laat de wilde vogel van mijn onbezonnen zinnen los tussen de vluchtlijnen van gebaren en gedachten een onzichtbaar raadsel op een onverwachte weg de oplossing verdringt zich naar later zelfs zij volgt haar eigen weg…

hoe je niet één keer in mijn woorden dook of zocht naar het metrum het fluisterende in mijn rijm waarin mijn vertrouwen lag en je geen weet had van mijn diepte het gevoel waarmee ik elke letter voorzag - zo zal mijn poëzie voor jou enkel raadsels geven geruisloos verder leven…

Een reis te maken voorbij de huid tracht ik te vinden zonder beladen draden van alles wat iets was is niets wat het lijkt toen kijkt voorbij de horizon tegen de wind in om werkelijk één voor één de raadsels te ontrafelen en wil ik zijn nu onder de oppervlakte van jouw witte roos daar waar de geur van thuis brandt…

Met plaatjes zonder woorden en raadsels zonder beeld. Ben jij een dichter? een vraag als een andere. Er wordt verteld wat me te doen staat en de kwintessens van mijn arme schrijfsels verbeurd verklaard. Godzijdank daalt geest in deemoed neer. Mijn oprechte dank bij dezen, aan die mij willen lezen.…

op tafel slechts één rode anjer, bloedrood schreeuwend, vuurrood dood een fruitvlieg dronk van zoete wijn haar vleugels kleefden aan het zilte glas, doorschijnend zijn het uitzicht -en dat rood ik spreek in raadsels, want het zingt een requiem vol pijn…

toch blijft die donker winterse waanzin me vreemd door grijze schaduwen die ’t bestaan trachten open te breken met eigenwijze levensdrift raadsels en geheimen als zelfzekere waarheid oplichten lentelicht met zweempjes zomerzicht midden de contouren die ikzelf aangeef…

Raadsels in mijn hoofd Mijn ziel in pijn Verlangende naar verandering Vechten voor mijn innerste Zo onvolkomen gebleken Vragende ogen die mijn twijfel zien Mijn hulpgeroep verhoord Maar genegeerd door mijn innerste Mij voortstuwend in mijn zoektocht Eigenwaarde verdronk in die poel Gecreëerd door mijzelf Kon ik die poel maar droogleggen…

Spreek in raadselen, vriend, en verwar me. Meer was altijd minder weet je nog? Woest en ondoordringbaar, jouw gedachten. Eentonige monologen, om middernacht. Een gaan en komen, van melancholie. Eenzaam en gelaten, draaglijk de klap. Leven is niet van deze tijd, sterven des te meer. Verpulver de bergen, drijf ze in zee.…

ik zag je lach had nooit gedacht dat ik jou levenslang zou volgen nog tracht ik het raadsel op te lossen van je ogen in de blik die ik ving bij het ontmoeten de hand en kus stukjes hemel vol verliefde rust toch is de idylle niet compleet want huis en haard zijn nog verscholen tot leven alles weet…

Kon ik jou doorgronden Je gewoon begrijpen Al je lusten, al je zonden Je zachtjes in je ziel kunnen knijpen Ik kijk in je ogen Maar ik zie niets Ik voel me niet bedrogen Maar ik mis iets Ooit zal ik je doorzien Door je heen kunnen kijken Het duurt nog even, misschien Hoelang, zal moeten blijken Tot die tijd ben je mijn raadsel Mijn…

Als iemand die van je houdt niet van je houdt maar je wel op wil eten terwijl je geen appel bent noch de wortel uit drie, dan mag nee niet en kan je niet een raadsel dat je rok na rok afpelt als een ui, treurwerksgewijs tot alle generaties op zijn en een stem klinkt die op oudtestamentische toon beveelt zit niet zo te kutviolen. --------…

Tussen weemoed, strijd en hope Vliedt het leven snel voorbij; Waakzaam, werkzaam Wachten wij Dat het Raadsel zich ontknope, Wat ons korte leven zij.…

De aanslag, niet te verkroppen, Honger naar een antwoord, Vragen, Omgeven met raadsels, Een antwoord niet te vinden, Een lach, een traan, De duisternis en een vrouw, Vingers, Die je gezicht strelen, Een spoor van bloed achterlatend, Een vrouw en kind, Geluk, daar lijkt het op, Oude wonden, Ze helen niet, maar komen terug, Door het…

wie is hij om te geloven wat de lammen en de doven aan de blinden beloven duizend ogen komt hij tegen maar twee eigen lijken onvindbaar leven geen raadsel volgens een boek goden zijn eindeloos vruchteloos zoek geen schijn zo schoon als valse duisternis vind eerst de spiegel daarna het gemis…

jij hebt in je lach de stille kracht iets van verwachten het tikkeltje magie dat ondeugd heet en leeft in het mysterie vrouw benaderbaar in warme nachten je ogen raadselen het ongewisse een blijvend gissen naar het geheim van jou pas als het donker ons heeft toegedekt wordt het laatste puzzelstukje neergelegd…

(Prikkeldraad II) Liet nauwelijks tijd onbenut Schreef prachtige zinnen in boeken, vol Vol met veel mysterie meestal wel en soms niet te doorgronden Raadsels vieren heel vaak hoogtij enigmata zijn hier niet van de lucht het summum van de werken 't toppunt van auteur…

Met alle respect; toch is het mij een raadsel versoepelingen waarom juist nu?…

Het is een raadsel, vaak met strijd. Niemand heeft er woorden voor en niemand weet zijn dood.…

god weet waar vandaan twintig jeukende bulten geen insekt te zien…

Hij wordt gestut door veel robuuste palen (Van onder zitten deze vol met wier) En druk bezocht door Vlamingen en Walen Door Nederlander, Turk, Schot, Fin en Ier Zij stromen toe van bergen en uit dalen Om op de promenade rond te dwalen Om iets te consumeren, om te pralen Met wufte kleding, of viervoetig dier Wat kan het zijn? Ik zeg het zonder…