821 resultaten.
En de tijd - voor C.M.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 113 Bij dageraad lees ik
in slow motion
jouw poëzie
Een grote muur kruipt
in het duister tot boven
het geruis van esdoornbladeren
Nog voor de dageraad
ruisen de kabels van de lift
in de verte knarst een spoorlijn
Vogels ruisen met
opschietende vleugels voorbij
en de dag, ach de dag
Op het binnenplein
jammert een muzikant
een…
Als eenling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 groen spreekt
het blad
zijn verhaal
van knop
tot bloem
in fraai rozet
als eenling
in het loof
gezet
ruisen zij
als bladeren
het refrein
zijn blij
om samen
boom te zijn…
Mijn heerlijkheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 109 Het is niet triest of weemoedig,
maar ik geniet
van het schrale zonnetje
en van de schrale wind,
die de bladeren doet ritselen en ruisen,
mijn stemming kan niet meer vergruizen.…
Cadaques I
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 Inhaalbewegingen van de zee
weken niemendal los, korrelig
rollen ze ons in een ruis.
Zo zijn we ver van huis.…
De zee
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 508 Als je me zoekt
kom dan naar de kust
waar golven ruisen
meeuwen zweven
de wind zingt
de zee zacht
het strand streelt
je kan kijken
tot aan de horizon
daar zal je me vinden.…
De wind blaast..
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 530 adem
Door het jonge groene gras
Laat de halmen in speelsheid wiegen
In het serene ruisen van de wind
Vind ik mijn rust voor even terug...…
Radeloos
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.311 Tranen wellen op
ik ben bezeten
ik ben haar bezit
ze duwt me onder
mijn bebloede handen
zonder waarschuwing:
golven, haar golven
overspoelen mij
Golven eenzaamheid
branding:
ik herken het ruisen
van een warme melodie…
Olijfboom
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 668 Gedreven door de zomerwind
zwerft het ruisen van gerijpt graan
door uitgestrekte goudgele vlakten;
in dwalende stralen van zonnelicht
schittert een donkergroene olijfboom
met de schoonheid van flonkerend smaragd.…
Eerste keer
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 798 Eerste keer
Het is net
of ik de zon
het ruisen van de zee
de geur van het gras
de wind op mijn huid
ik adem
ik beweeg
ik leef
het is net of ik jou
voor het eerst
zie
staan…
Treurnis
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.634 In de lente met het eerste groen
is mijn leed geboren
nu geven de bladeren schaduw en doen hun ruisen horen
en mijn leed leeft sterker als toen
en het zal niet welken met het welkend lover,
het gaat niet over
1926…
knarsende tanden
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 212 Het lukt me niet
Wie niet ziet
Geen mooie dood
maar een rijnvis
Observeerde m'n bron en
Meanderende lang voordat
Woorden überhaupt kropen
Meeuwen brengen eb en vloed
Zodat het ruis en licht zo niet
Prijs geeft zo zoet
En het Andreas kruisingedicht
Maakt alles zo spannend en smoel
Vergeef me dit versje zonder doel
Het ruis schuimt…
Denk niet
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 645 Denk niet dat ik er niet meer ben
als mijn as wordt uitgestrooid
en verwaait met de wind
dan zal ik ruisen, ruisen
in de hoge toppen van de populieren
word ik meegesleurd met
de zaden van bloemen en planten
zal ik rusten onder
het bladgoud van de herfst
tot ik verteerd in de winteraarde
zal ontkiemen in de lente
ik zal de witte lentekrokus…
Zee
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.114 Mijn lippen tintelen
ik proef
de zilte lucht
zand schuurt
zout slaat mijn huid
wit uit
golven ruisen
op de cadans
van mijn hart
overal
altijd
on uit wis baar…
herleven
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.050 zo moet een boom zich voelen
op weg naar de lente
sappen die opwaarts stromen
tot ze zonlicht vangen
in zijn kruin
nieuwe warmte
ontluikend in een blad
dat de kracht van deinen
en ruisen onder de nerven krijgt…
verzwijg ik herfst
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 182 wanneer bij ’t slinken
van de dagen de zon
de hemel blauw straalt
het zachte ruisen
van de bomen
de stilte niet verstoort
dan verzwijg ik
nog even herfst
en veins volop zomer…
Verder
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.158 Een ruis in het gewone.
Geen adem in open lucht.
Lopen maar toch stil staan.
Voor realiteit op de vlucht.
Wel willen, maar niet kunnen.
Wie ontwaakt ons? Welke redder?
Stilte… Besef… en dan Verder.…
Kwetsbaar
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 88 IJler dan
de mist om
je heen
ruisen
troostende woorden
als duurzame echo’s
om je heen
sluit je oren
open je hart
alleen daar
wordt de kwetsbaarheid
dunner en dunner
en de stilte
zij luistert…
Omen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 56 Wat onzegbaar is
krijgt als idee
pas vorm
in een gestalt
die zich kennen
en benoemen laat
in des dichters ziel
in de blâren
ruisen woorden
werpen hun schaduw
in namen vooruit…
Verdwijnwinter
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 73 hoe je stilte kan horen over
besneeuwde heuvels en kan
ruiken, proeven op bevroren
lippen waarom ruis verdwijnt
gestapeld onder dikke lagen
langzaam bedolven als
herinneringen aan iets
als versteende tijd…
Gewenkt en uitgedaagd
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 343 Het plonzen en gesnater,
het ruisen rond het water
en 't uur wordt alsmaar later.
Vught, Zin in Werk, 2004…
Déjà Vu van de camping der regenbogen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 802 Dezelfde ruis
als die van
onder de gloed
van schijnend zijden
toen de zon
van het land langs
”de laars” zich
vermengde met het
onweer van mijn
dromenland.…
het draagt de stilte
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 626 jouw hand glijdt
langs mijn wang
zoals de najaarswind
de bladeren streelt
het ruisen is meer
dan een geluid
iets dat nimmer
verveelt
het duidt op
een geschenk
naar verluidt
het draagt de stilte
als een zoekende bruid…
Allerzielen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.124 waar de met bladeren
bedolven namen nog
altijd ruisen
rond een dierbaar graf
het stille gemis hier
nog sluimeren mag
ja, alsof het al die tijd
op iets of iemand
wacht
voorbij de dood ooit
van weerzien droomt…
onze duisternis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 70 verzinkend
in onze duisternis
weten we de wereld wijken
wat van de wereld rest
het ruisen van de regen
het suizen van nachtelijke treinen
die door onze dromen glijden
de warmte
van ons eigen nest…
dat niet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 270 zeggen dat je
bang bent, zeg het
maar niemand luistert
de bomen ruisen en
en de reiger wacht
onverbeterlijk
boven op een lantaarn
en ik denk en
ik denk aan een volle maan
zeg dat niet
zou zij zeggen: denk aan mij…
lentegloed
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 612 hoe haar passie nog altijd in me gloeit
nog stroomt onder mijn verweerde huid
zoals ze heimelijk in mijn takken kruipt
mijn knoppen schuchter blozen doet
zo blijf ik ruisen tot het licht verkort
mijn blad verkleurt verwaait verdort…
Verliefd
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 3.573 Prinses met je droomogen
Toen ik het licht zag
dat je omgaf
je glimlach
het monotone grijs
van mijn wolken brak
je schoonheid
mijn bloed liet ruisen
als een witte branding
van pure extase
heeft zich in mij
onstuitbaar
de passiebloem ontvouwd…
Rust.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 219 De roep van een nachtegaal
het zacht ruisen van de wind.
Geritsel tussen de struiken
als een rustig zacht gefluister.
Stilte, tot de nacht zijn taak
overdraagt aan de nieuwe dag.…
Poldermodel
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 645 De schapen
het blaten
de populieren
het ruisen
de sloten
het gras
de wind
het riet
de wolken
vervoeren
de dijken
bewaken
de dammen
dichten
de hekken
plaatsen
de polders
inrichten
het poldermodel van
ons maakbare nederland…
Liedje uit de mode
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 LIEDJE UIT DE MODE
In quarentaine zing ik zachtjes
liedjes van vroeger en als ik
de tekst niet meer weet
verzin ik een nieuwe
Zo blijft het ruisen in het bloed
de didgeridoo klinkt uit mijn merg
fluit de wind in holle bomen…