Alle inzendingen over schelpen OR vondsten OR verleden

verwondering is de vondst van het onverwachte met 't gedicht als ultiem geschreven bewijs…

Schelpen rusten in eindeloze maanmeren roeren hun mondigheid met het gefluister van zeegeheimen. Schelpen dromen over blauwe havens wekken zandlopers brekend glas, geblazen hoop. Schelpen wijzen waar wanneer wie wil haar verlangen troosten met sprekend zilver en zwijgend zilt.…

Ik ben even weggeweest naar de zon en naar het water waar het zand zijn schelpen leest vroeger samenkomt met later Ik ben tot de rand gegaan van mijn voelen en mijn denken heb er op een wolk gestaan zag een engel naar me wenken Ik ben uit mezelf gegleden heb als vogel rondgevlogen zwevend door mijn oud verleden zoekend naar een nieuw…

Ik kan nauwelijks nog dichten omdat de allermooiste woorden die ik tover uit mijn dichterspet bij voorbaat door dat wat jouw liefde mij ingeeft in de schaduw worden gezet Jouw liefde valt niet te verwoorden het is geen vondst van verliefde woorden van vier regels die twee keer rijmen maar een vondst van diepe gevoelens het delen van elkaars…

O, de bezieling, zijnde in de bezwaren anders nooit betrokken streken en schuilgelegen uitzicht te brengen vondsten fonkelend en schaars: de moeilijkheden zijn de kans der kunstenaars.…

wellicht kan de dichter dan tevreden zijn met de vondst van het gedicht…

We turen naar de sterren en planeten Of ergens in de ruimte leven is Wie weet naar onze eigen beeltenis Want buitenaards, we zijn ervan bezeten En na die vondst verzinnen we technieken Om daar de boel dan ook weer te verzieken.…

Er zit een mus op de grafsteen bij het oude graf van mijn vader met verwelkte bloemen en verhalen over de vondsten langs de rivier. Ik wil de mus wel leren kennen om haar te vertellen over mijn vader maar ze luistert niet vliegt weg met mijn verdriet.…

Het was het leukste Paasweekend in jaren We hebben honderd eieren beschilderd En daarna in de tuin die was verwilderd Gezocht naar goed verstopte exemplaren Helaas bleek ook dit snelsonnet een eitje En duurde de vereiste vondst een tijdje…

tot in de eeuwigheid En die begon toen ik deze schelp vond…

omdat de dromen van de schelpen waren turkooise paua schelpen, de onbevangenheid van stille aandacht, lagen te fonkelen in het donkerzilver van het nachtelijk weelderig avondstrand....…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

de vondst van het hoefijzer stelde mij voor een probleem hoe ga ik hem ophangen probeer daar op internet maar eens achter te komen uiteindelijk besloot ik naar m'n gevoel te luisteren dus met de opening naar boven welnu daar hangt hij thans vastgeklonken aan de schutting en nu maar wachten op het geluk…

een bijna briljante vondst die sluimert in de prullenmand stukjes van gebroken dromen die ontwaken in een kleurrijk mozaïek het gedicht in duizend stapjes dat in zestien zinnen adem vindt daar kunnen ze me 's nachts wakker voor maken overdag liever niet…

(Vashe zdoróvje) De vondst van die container wodkaflessen Trok zelfs de aandacht van minister Kaag, De Koreaanse Leider drinkt het graag, Maar moet zijn dorst nu met iets anders lessen. Maar als die zending echt uit Rusland kwam, Hoe kwam die dan terecht in Rotterdam?…

waarnemingsvermogen en aan het zicht onttrokken horizonten, sneeuwbedekte nevelvlakten grenzen overschrijdend en boven schaars begroeide toendrabodem rijzend, lagen tussen brede lagen veilig onder glaciale permafrost fossielen en kadaveren begraven: lang geleden uitgestorven gave mammoetexemplaren - oog in oog met aards verleden…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Het pad heb ik gelopen Het pad van herfst Begaanbaar door blad en mos Zon was m'n metgezel Wind was gaan liggen Met m'n ogen tastte ik De grond af waarop ik liep Ik deed een vondst: herfst.…

Men vindt een mossel van vierhonderd jaar Dat wetenschappers verderop beweren Hoe straks de mensheid gaat evolueren Steekt bij zo'n vondst slechts af als dom misbaar Een mossel die vierhonderd worden kan Weet veel meer. Ook al weet ie dáár niks van…

een bijna briljante vondst die sluimert in de prullenmand stukjes van een gebroken droom die ontwaken in een helder mozaïek het gedicht in duizend stappen dat in zestien zinnen adem vindt daar kun je me 's nachts voor wakker maken overdag liever niet…

ik luister jou als een schelp de zee…

Mijn voeten voelen nog de gloed als het water is weggeëbd en de schelpjes blootgelegd uit rimpelend zand geschept. De duinen nog onvervuild voelen de wind waaien naar de landelijke polder weg van de glooiende golven. Boven het bruisende bruine schuimende sop schuift scheerlings een meeuw naar haar zeeluchten kajuit.…

uit brakke bron ontsprongen eeuwen opgezouten in klei gaf de zee mij deels weer vrij luister, leg mij aan uw schelp duizend woorden nam ik mee hoor, de schoonste hymnen als koralen uit het bloed der zee…

Over toppen van de duinenrij, stampt ze haar schelpen vrij, de winden borstelen de taaie helm en het korte haar, geschoren door het jagend en golvend wateroppervlak, waarvan de meeuwen waren opgestegen, zij zweefden met elkaar naar een hogere vallei en naar de verre uithoeken van de zee, in geen kwaad berust, zonder aanstoot van…

schrale woorden vallen geruis en hulpeloos tussen kust en strand wachten op het ochtendlicht als korrels zand dan gebeurt het wonder aangeraakt door dageraad en tederheid zingen vroege vogels verdelen uren in gedachten en dromen van breekbare mensenogen en lotsverbonden kwetsbaarheid dromen neigen plots tot werkelijkheid je plukt het…

door het oppervlaktewater komt zij omhoog nehalennia open mond een regenboog het water danst sierlijk om haar heen geen taal mag sterven in het lot wie dan ook wie kan herinneren het vuur en de dood wie niet bang is mag sterven oog om oog tand om tand wij vallen steeds dieper geen nagel houdt stand geen boek geschreven voordat de hel…

oogopslag Er heeft niet meer dan verwacht mijn pad gekruist Het zou branden als koortsige liefde de weg was echter smal en grillig Je hand was gewillig maar de dreef te diep In de tijd dat ik nog waadde op de baren van een ondoorgrondelijke zee gaf ik mee met de stem die mij verried echter waar ik mij nu staande houd en ik de schelp…