Alle inzendingen over schildering OR frisse blik OR stad

aan de wijze meesters een gedicht iets dat rijmt mischien niks geleerd niks begrepen een teken in mist de d en t uitgewist foutjes komen in een ergenis transparantie in een blik de eeuwige vraag is een kick gelukkig brengt de schaduw licht tot leven voorspel een naam voor heel even daarna komt het terug een mes doet pijn ook al…

Margrieten staan te pronken in blikken emmers ik kik er van op…

zoals je soms mijn haar aanraakt een lok verplaatst zo teder en dan een woord of slechts een blik dat kleine heel mijn dag goed maakt…

Je ligt daar maar gestaald te wezen gespreide armen in het stadse nat vleugellam met de zijdeuren open blik je mij nu zo troosteloos aan terwijl je mijn natte koffer behoud en ook mijn geliefde voorleesboek Niels Holgerson's ganzenvlucht…

Zonder grenzen is de stad waar ik vertoeven wil Het zicht is dun en ijl Mijn ogen staren stil Klanken strelen zacht mijn oor Storm ontaard in frisse bries Geen oorlog geen geweld Dit is de stad die ik verkies Ziltig smaakt de waterbron Rivier door dam, gespleten Vruchtbaar, oevers overspoeld O, Stad hoe zult gij heten!…

Ik schilder blijdschap In vlammend rood en geel De blijheid spat er af Ik geef die graag aan jou Ik schilder wijsheid In oranje en in bruin Als ik die ooit zou vinden Dan deel ik die met jou Ik schilder droefheid In tinten grijs en zwart Met onvergoten tranen Die geef ik niet aan jou Ik schilder hoop In roze en in paars En heb je…

ik schilder blijdschap in vlammend rood en geel de blijheid spat er af ik geef die graag aan jou ik schilder wijsheid in oranje en in bruin als ik die ooit zou vinden dan deel ik die met jou ik schilder droefheid in tinten grijs en zwart met onvergoten tranen die geef ik niet aan jou ik schilder hoop in roze en in paars en heb…

De dood is een schilder met de naam die hij verbergt in de kleuren die gewonden een naam laat fluisteren en hun ogen geven wat ze tekenen met machteloze gedachten zoals hij hun lijden wenst en ze in hun achtergebleven verdriet bedankt met de stilte die niets meer verbergt…

De schilder werd geïnterviewd Zijn atelier was leeg Het vragen van de journalist Was zinloos, want hij zweeg ‘Waarom zijn al die lijsten leeg? Waarom is hier geen kwast?’…

het licht slechts punten laat vogels tsjilpen hun beklag maar de Schilder weet: morgen is er weer een dag ------------------------------------- www.sdevaan.punt.nl…

Met een palet in mijn hand kleur ik in het doek dat voor mij meer dan expressie is. Bewust gekozen is iedere laag die het geheel zijn vorm geeft. In gedachten soms mooier dan echt maar ook kan het andersom. Het doek raakt vol in fijne pennestreken zonder denken, maar met gevoel.…

de vlinders die de gek benoemt in een woordgeschilderd omlijsten van stille, wakkere nachten snijden het weefnet van gevangen dromen die onder het tweehoofdig lijf tollen als waren zij verkrampt door de weeën van het baren de dwaas laat zijn vleugels los in het stuwen van het bloed en zegeviert om wat hij achterlaat onder het presse-papier…

Hij verdoezelde dát wat hij zat was, door balancerend op een trap, gewapend met verf en kwast, streek na streek de muur van een andere kleur te voorzien. De smerigheid bedekkend, hier en daar wat lekkend, zich soms nét iets te ver uitstrekkend, verloor hij zijn evenwicht. Nu was niet alleen de muur voorzien van een andere kleur…

Blauwer Dan de lucht kan zijn Schilderde hij zijn hemel Verdwaalde bladeren Keerden niet weder maar Gingen voor anker op het doek Geschilderde tranen Vielen sporadisch uit Het zich verspreidende wolkenveld Het lege Vulde zich met emotie Vloeiend uit een versleten penseel Een engel Zag tot zijn genoegen Hoe hij zijn inspiratie…

met grove penseelstreek haalt hij uit naar alles wat in hem zit vormt hij in stilte zijn gedachten zijn gevoelens ontstaat op doek zijn leven…

je penseel lijnt je gedachten uit op het doek kleuren spreken hetgeen je niet kan bewoorden een schilderij zegt soms meer dan een boek of een blad vol akkoorden…

De Kunst stelt ons een Schijn te voren, Hoe 't in het wezen staat beschoren, Gelijk de grote Schilderij, Van 't Al der zienelijke dingen, Die door de wijsheid stand ontvingen, Vertoont wat in de Oorsprong zij.…

er zijn niet veel kleuren mee gemoeid in rake streken ben jij de ezel en het doek veegt onbarmhartig jouw leven op het toneel uitgetekend…

Op dijkjes langs de balkengaten stonden wij stil in de kou, en dan maar over kunst en toekomst praten als jij in elk geval een schilder wezen zou. Ik wist nou nooit eens wat ik worden wou en kon mezelf soms om die vaagheid haten.…

kraaien schilderen op witte kerstdag wensen gewoon in zwart-wit.…

bol van verhalen kleuren je wangen luchten in het avondrood [senryu] foto: Martien Montanus…

Of hij nu schildert of schrijft het blijft mijn rechter hand niet zonder verstand dat schildert niets zijn invloed is zonneklaar al zijn luchten donker mijn brein te donker probeer het weer te keren al is het maar een enkele plek die lichter kan…

lief, mijn lief ik moet je, wil jou nog beminnen rond de maanlach bij de roep van de uil het blinken van de grote beer lief, mijn lief ik zie straallichtjes een weerschijn langs het hemelsbaldakijn o, hoe vertel ik jou… van de betovering hoe een nocturne mijn hart bespeelt duizend noten in een schildering geluksmoment in…

In een laat streepje zon Op de grauw-versleten stoel Schuin voor het raam met Bloeiende begonia's Waar eens Een oude vrouw Te breien zat Ligt nu een kat Te spinnen...…

Geel klatert klinkend langs lichte vlakken ze tinkelt over blauwe wateren en langs de toppen van een dicht-groen woud waarin zware dampen hangen adem van aarde, blad en hout Het stervend licht penseelt paarse vegen zachte schemer langs de hemel spreidt de stilte uit waarin helder opklinkt het geluid van een vogel vlak voor de nacht Rood…

Ik schilder het leven met liefde in liefde schilder ik de vrouw in de kleuren van vlees voelen ze teder en zacht en schuw componeer ik dan telkens jou ik swaffel ze met mijn penselen ik borstel ze glossy op mijn schepsels van oliepigment en doek tot ze glimmen en glanzen van eeuwige liefde en scheppend denk ik aan jou ik schilder…

Je was even in het waarom nadenkend op schilderspapier waren schimmen mensenzielen kwamen streken in vorm alsof de horizon weer hoopvol was met zijn bomenrijen aan de einder bij iedere golf een riviertje verf en onder de zon een beekje.…

Schildersezel klaar gezet Dan begint de pret Inspiratie genoeg Middagje schilderen voor de boeg Heerlijk die verfgeur Genieten van die nieuwe gemengde kleur Het beeld uit mijn hoofd komt op doek Hoewel ik nog naar een lijntje zoek Staand een koffietje erbij Bekijk mijn kunstwerk eens van opzij Het is toch echt de Onze Lieve Vrouwenkerk…

ik sta op met de zon en samen schilderen we de lucht langzaam hogerop…

De logica van het modern Het licht en duister van de grote meesters De zachte romantiek De schilder en zijn ezel Het is muziek stilte en concentratie Voor de momenten Van puur zijn in vrije expressie bevochten altijd met de tijd gevlochten de schilder op zoek naar zijn vorm de worsteling enorm alleen in zijn ziel doch begeerd is hij…