441 resultaten.
wachtruimte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 zo’n blaadje
cirkels schrijvend
aan een draad, gesponnen door
november
het lijkt een stil gebed
welhaast smekend, als het
zonlicht brekend in de oude nerven
scherven vol verkleuring
zet
ach, het leven schenkt opnieuw
het wacht onder de vracht
van afgestorven hoop
de samenloop van toen en ooit
is weggegooid
in lege glascontainers…
De ongeschreven wet van liefde....
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 863 Letters dansen rondom
mijn blauw-schrijvende pen
die niets anders wil
dan liefde voor je beschrijven
Ik volg met ganzenveren
de tekens waar niemand
ooit verhalen in zag
tot ik jouw glimlach erin
zag verschijnen
Ik dans met letters
in 't rond langs
de ongeschreven wet
van liefde waar ik
ons weer terug zal vinden…
Alma
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 519 Soms kijkt mijn meermin op
vanonder vallend waterhaar,
schrijvend aan haar tafel,
haar eiland archipel
Ze slaat haar ogen op naar mij
en kijkt mij af omdat
ik haar verboden heb,
maar antwoord weet ik niet,
ik heb geen stem.
En toch word ik voor haar
een sterfelijk woord,
een zieke man.…
Artiesten die we zijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 144 Mensen scheppen weefsels van gevoel.
Zo kunnen we harmonie scheppen,
die uit kakafonie ontstaat.
Laten we naar symfonieën luisteren.
Laten we gedichten fluisteren.
Laat ons teksten schrijven.
Laat ons liedjes zingen.
Laten we even dromen.
Dromen dat we doodgewone biografen zijn
die over doodgewone levens schrijven.…
toekomst
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 785 Toekomst ligt breekbaar
In mijn gedachten
Mijn handen vouwen zich
In gebed om zekerheid
Ik doop mijn pen
In meren van verlangens
En laat een waterval
Het onbevlekte wit bevangen
Mijn verlangens schrijvend
Ontdoe ik mij van het blad
Voor mijn mond en laat gedachten
de einder zoeken
Mijn handen ontvouwen zich
Berustend in eigen kracht…
Als toverbalsem
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 205 niet voor één dag
maar vrijwel het gehele jaar door
drink je woorden als toverbalsem
gedragen en bewogen
zeil je weg op innerlijke vleugels
doorwaad je deze brede stroom
alswaar onder invloed
van een verleidelijk gezang
wordt poëzie in alle tonen geschreven
voor wat de vrije versvormen betreft
al lezende en schrijvende
geniet je…
Boomgaard
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 194 vangzeil voor
voedzame woorden, in
de morgenstroom van nog
te vinden eigenwaarden,
lijkt kern en daad te zijn
vergeten, denkt waan en
waarheid te benaderen, wat
overblijft zijn alleen de
korsten van het avondbrood,
waarin de tijd bakzeil heeft
moeten halen, verloot de
kruimels op papier uit de
woordenschat van dichters
strijden schrijvend…
Bijgedachten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 77 Schrijvend zit ik stil
hem te missen
hem stevig en voorzichtig
tegen mij aan te drukken
hem zich over laten geven
aan mijn handen
aan het zalige alles
hem ook lezend
voelen en laten voelen
dat we intieme vrienden zijn
Woorden zijn niets
als ze niet raken
Een aanraking is niets
geen intimiteit
zonder gedachte
Gedachten zijn kanalen…
Woordwaaien
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 ik begrijp mijn wereld schrijvende
staat dit hier op de goede plek?…
DE SCHRIJVENDE VREDESDICHTER UIT DE JORDAAN
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 54 Dat past dan weer naadloos aan met mijn
vredesdichtersactiviteiten uit en hier in de Jordaan
Was geschreven en getekend
DE SCHRIJVENDE VREDESDICHTER UIT DE JORDAAN…
Flits!
snelsonnet
3.0 met 46 stemmen 2.180 Zo'n overtreding kost je scheppen geld
dus heeft hij snel de foto nabesteld,
verwachtend dat die in zijn voordeel sprak.
Toen zag hij het bewijs met eigen ogen
en zei teleurgesteld: Ach shit... bewogen.…
altijd lief
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 891 over het scheppen van de juiste afstand
weggaan om te blijven, jezelf herkennen
in wat is geweest en verlangen naar
een beter onherkenbaar dubbelleven
je met het andere gewone omringen
getroffen worden door een détail
mezelf en jou daarin tegenkomen
me afvragen hoe wij zijn gegroeid…
De Dans, de Flamenco
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 168 De dans
een kans
om te ontsnappen
aan de werkelijkheid
Een nieuwe werkelijkheid
te scheppen
even God & Godin
te zijn
in de beweging
van handen, vingers
benen en voeten
met elkaar in strijd
Ik kan nauwelijks
adem halen
mijn ogen
als op steeltjes.…
roerend mee eens
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 147 ik ben een lepel in het rek
hang maar wat en wacht
tot ik roeren mag
te bedenken (en dat is gek)
dat men dag en nacht
op mij rekenen kan, elke dag
het is een hele eer
-zonder op te scheppen hoor
dat ik telkens weer
kopjes krijg, daar leef ik voor…
Finishing touch
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 73 zij heeft
de doorregen
bloemen gevaasd
die ik haar
heb geschonken
er een schitterend
kunstwerk van gemaakt
waar genen
met nieuwe
kleurdeeltjes
verschenen
balanste harmonie
in bloeiwijze de
schepping volmaakt
het naturel
groen van jouw
vingers deden de
finishing touch
aan het sprankelend
ontstaan van een
nieuw gat in de markt…
Ik weet, dat geen die later dit boek leest
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.849 Ik weet, dat geen die later dit boek leest,
't Begrijpt, - en wie de wereld gadeslaat,
Weet dat zij slecht noemt wat zij niet verstaat,
En goed het niet-verstaan van eigen geest.
Maar ik, die dit boek schiep, ben niet geweest
Schepper van 't niet-verstane, in andren kwaad,
Maar van het wél-verstane - en, naar hún raad,
Goede in mij zelf en…
Ook paradijsjes
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 110 in spaarzaam
verlichte nachten
laat zwarte inkt
op maagdelijk papier
nog de prachtigste
woorden zien
geen topgedicht
later misschien
de sterrenhemel
trekt aan mij voorbij
met ongekende kleuren
in landschappen van ver
ook als paradijsjes
die de schepping
overleefden voordat zij
adam en eva kregen
woorden spelen zo
hun eigen spel…
Nacht
poëzie
4.0 met 34 stemmen 2.853 't Is zomer-nacht. De glinsterende stoeten
Der starren wijken róndom, eindloos-diep; -
't Was, of de stilte plechtig tot mij riep:
'Bid! op de starren rusten Godes voeten!'....
Ik weet, ik weet niet, wie de wereld schiep,
Of ze is geschapen, of we aanbidden moeten,
Wat wij als Leven, Ziel of God begroeten, -
Of eeuwig slapen zal, wat eeuwig…
De Mens schiep god
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 639 als de mens weer zijn god zou scheppen
zo hier en nu in deze wereld en deze tijd
dan zou hij vragen wat hebben wij nu nodig
menselijk hersengeknars zou tranen deppen
hij zou geen god met achterkamers wensen
geen god die juichend sprak over politiek
en niet zo’n god die Arabieren krijgshaftig verliet
niet een die Afrikanen verdroogd liet sterven…
Het vleugje galaxy
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 102 jij bent niet
toevallig gekomen
ter voorbereiding
schiep ik jou in
zeven dagen dromen
boetseerde uit
de beste klei
jouw ranke vormen
pimpte je op
van teen tot top
jij droogde naturel
in aardse schoonheid
het vleugje galaxy
gaf jou al snel een
goddelijk perspectief
in het glazuur
smeulde vuur
dat fel opvlamde in
de uitbundige…
Droog dromen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 54 ik zag haar
ogen lachen
zij schoof
gekleurde delen
in elkaar zonder
dat zij vloekten
verbazingwekkend
snel vouwde
en boog zij
uiteinden tot
hoeken in een
vrijwel leeg heelal
schiep vormen
zonder dissonanten
in harmonie
naar alle kanten
met als enige leidraad
het spectrum van aard
na alles en de zevende
dag had zij het gehad…
Landschap
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 335 Het landschap?
Het was gewoon ik
die mijn hand uitstak
en wat objecten
uit mijn vel strooide!
Nu ben ik moe
en laat alle meren
zich terugtrekken
onder mijn oogleden
want mijn tong is van leer
en mijn huid staat vol eelt
door het afwerpen van
onderhuidse spinsels.
Ik noem het geen afscheid
het is een land van helen in wording.…
In perspectief
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 124 ik ben de schepper niet
als ik de golven zie in
perspectief met hoge luchten
en mijn kleinheid
me doet vluchten
met zand in mijn hand
als verbondenheid
met strand aarde en
het uitgestrekte groene land
het donkere blauw
van eenzaamheid en stilte
mij trekt naar het verre heelal
waar het woord verstomt
licht gevangen zit in gaten…
het land van klei en honing
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 296 Staande gespierde trots
gesmeerde kleiën billen
in een mist van elementen
Handen van steen en water
Kneden, kneden, kneden
de essentie geslacht
op uitgerafelde tafels van vlees
Het gebed van organen
wachtend op een verhullend teken
Getekend de akte van de lendenen
Perfide onvermogen
van de perfecte lichaamscurve
en het ziedend persisteren…
Obscuur
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 195 wat bewoog de dichter
de zelfzekere kicker of het mazzelzwijn
hoe te achterhalen wat de dingen waren
voor ze neergeschreven zijn
wat dacht die maker bij het stellen van zijn regels
en het trekken van de lijn
was het afzien of verstrooiing
was er wilskracht deed het pijn
waarmee de klanken zijn gevormd
trilt wat na in rijm
nimmer…
Wat kunstenaars willen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 127 Wat nooit bestond,
laten bestaan.
Wat onbegrepen is,
begrijpen.
Wat blind is,
laten zien.
Wat bedekt is,
ontdekken.
Wie dood is,
tot leven wekken.…
onderhuidse drang
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 178 Het is onhoudbaar
de schijn te vertalen
in een spiegelbeeld
Op beide afstanden
iets wijder dan schouderbreedte
net boven schofthoogte
trek ik een lijn
Rechts van mij het bos
een decoratief monoliet afstekend
tegen het glazuur, mijn plafond
daaronder was ik het groen in gedachten
met hier en daar
een weider van koeien
voor de authenticiteit…
aandrift
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 141 Een blad papier te zijn
wit halsstarrig
wat onder de huid zit
gepropt in de keel
gesloten in zichzelf
Ik trek een horizon
met witte potloden
wit en maagdelijk
ontspruitend uit een wonder
gekropt uit mijn lichaam
zelfsluitend
Halsstarrig teken ik witte V’s
vogels in formatie
het wit op 't witte landschap
komt tot leven
de vloed steekt…
Een rijm
gedicht
4.0 met 6 stemmen 4.254 God schiep als een voorbeeldig dier
de nijvre mier.
Zijn tweede schepping was nog beter:
de miereneter.…
Afschrift
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 308 leven blies de schrijver
in een vergankelijk relaas
met taal als goddelijk instrument
beeldde uit in enkel woorden
de werkelijke mens – al schrijvend
ingekleurd en verkend
met de sentimenten van die tijd
kleine eigenaardigheden
innerlijke en fysieke strijd
typische geuren kleuren klanken
miskenden uit een triest verleden
danken…