Alle inzendingen over serieel poorten ja a

Wanneer hemelen verdwijnen het licht niet langer schijnt En schaduwen omheinen geen zicht op het eind Zoek dan overal en daar waar je nooit alleen bent Al is dat nog zo zwaar lijkt ieder gevoel absent Je zult jezelf hervinden mits je er wilt zijn Daar waar herinneringen aan beminden niet langer bestaan, niet langer vol pijn……

Vuur overviel ons als een dief in de nacht In brandende woorden want verleiding was haar macht Maar nu het licht me heeft bevrijd niet langer verdwaalt in dit boomloos woud Plant ik in verschroeide aarde mijn levensboom sterker en pril maar door het vuur ijskoud.…

Als blinde hoop omarm je mijn eenzaamheid o duisternis verleid je mijn lege liefde met haat En wanneer ik wanhoop naar betekenis ben jij daar waar het licht mij niet langer baat Een schaduw ben je, geboren uit licht en mijn ziel heb je genomen Verblind je mijn liefde haar zicht opdat ze niet meer tot mij zal komen…

De tijd vliegt voorbij. Ik kan het me nog herinneren, als de dag van gisteren. Maar de waarheid is, het is allang voorbij. Ik leef door,want het leven gaat door. En jij zou niet anders van me willen. Ik lach weer, maar draag het verdriet met me mee. Het verdriet houdt me vast, omdat ik jou niet los kan laten. Ergens zal je op me wachten…

Mijn tenen staken over de rand Van een vervallen houten brug Regen druppels vielen uit de hemel En verdwenen in de rivier onder mijn voeten Naakt had ik twee uur geleden Het huis verlaten Om hier op verschimmeld hout naar een boos kolkende rivier te kunnen kijken Maar ik ben niet voor niets gekomen Ik sluit mijn ogen en spring Zonder…

In een woestijn van gedachten Kwam een wervelwind opzetten Terwijl hij mijn hart zou veroveren Vergat ik wie ik was En stond ik verstijfd Ten midden van vliegende zandkorrels…

Een slok wijn Genieten Vergeten Uitgespuugd Op het tapijt In een goedkoop hotel…

Ze heeft een hekel aan de hond en zegt: 'Hou op met jouw geblaf!' Het beestje reageert terstond en bijt voor straf d'r neus eraf. Daar zij gemeenschap wil des vlezes met een kennis uit d'r jeugd, bezint ze zich op neusprotheses, wat niet bijdraagt tot d'r vreugd. Ze heeft zich op z'n komst verheugd. Zich spoedend naar een zaak voor…

Een week of vijf geleden werd ze broeds, begon op haar manier een nest te bouwen. Het leek naar niets, ’t was ruw en onbehouwen. Zo’n krakkemik beloofde niet veel goeds. Toch bleek de wrakke broedplek aardig tof want elke dag bezorgde ze een eitje, tot negen en toen ging ze voor een tijdje genieten van haar zwangerschapsverlof. Behoedzaam…

bij de vijver een bankje wat verweerd een rugleuning met de letters J en A een hartje een pijl nauwelijks leesbaar een man en een vrouw op het bankje bejaard en broos vandaag zestig jaar bij elkaar hij pakt het mesje en kerft een J en een A een hartje een pijl goed leesbaar ze glimlacht naar hem…

Treur dan niet, want weet je, Als je een bh een A-tje is, Dan heb je toch een beetje.…

Toen ik A zei had ik geen idee dat het hele alfabet nog volgen zou …………………… …………………… …………………… en ze nu zijn pas bij B....…

’n Vróuw … haar naam begon met A ? B ? C ? … K, L ? Een M ! Van Mama, ja, dat dacht ik wel, en ook uw vader schud ik uit mijn mouw. Ik krijg de achternaam door van die man, la … T … a … n … dan bent u Char la Tan !…

Hunkerend verlangen drijft je naar me toe in vluchtige wolken van hemels genot. Golven van passie in een onmetelijke oceaan van blauw en wit sla je neer op mijn kust. In heftige hitte verdamp je je lust als zweetdruppels voor de brandende zon.…

verontrustend geil de krulletjes van jonge schaamte bedekken nooit genoeg het gulzig aanzien van vuige gedachten je ruikt naar Goddelijk als marshmallows in het vagevuur een ketting onttrokken aan broze onschuld ween jij het wijwater brak de soutane bloost een mufheid werpt stof in oude poriën de Liturgie tot odyssee verworpen herrijzen de poorten…

Ergens bij mij in de laan Staat een ijzeren poort Mensen lopen voort Maar ik blijf daar altijd staan Als ik door de koude staven Behoedzaam kijk of luister Is het daar zo stil en duister Alsof het leven ligt begraven Ander loof groeit achter ‘t ijzer En de wind blaast harder aan je hand Als je hem doorsteekt naar die kant Bovendien is…

Wat allemaal wel niet bekoort aan de wandel door de oude stad mokum heb je nooit echt gehad nu terug op de Oudemanhuispoort Erdwin de mesjogge boekhandelaar riep nog altijd ongeneerd ja ja ziet hij is er weer ha ha zeker net gepensioneerd Om de hoek van de Staalstraat zat de pianist op het terras zag meteen dat ik het was vroeg wat…

Lippen lispelen een engelenbode, een zacht en mijmerend verhaal dat spreekt van levenden en van doden in een andere dan mensentaal. Rank en lieflijk zijn de klanken die mijn zintuigen weer wekken tot een staat van kunnen danken, kunnen horen zonder spoorslags te vertrekken. Wit als sneeuw is de welgevormde mond die mij nieuwe sagen brengt…

geliefden zacht verblindend geuren blanke bloemen in de zinderende zon een witte vlinder fladdert bijna onopvallend naar een volgende toch heerst hier voelbaar verdriet van veel herinneringen in treurige berken die eeuwig lijken mee te wenen zwijgt bedrukt een zwarte vogel het beklemmend gevoel begeleidt iedere stap tot de poort…

Ze doolde door geplaveide straten van het verleden dwalend in het doolhof langs verloren zijwegen van haar heden bewust de beelden van vervlogen tijden langzaam maar zeker vergeten verder op zoek naar de poort van haar weten.…

Roze herfstasters ontluiken tussen vleugels van dagpauwogen. 's Avonds strijkt de bij in een fabriek neer, rust uit van haar bloemendag. De zeilboot vaart 's nachts, straalt een rossige gloed uit; thee met beschuit geurt.…

Het gras aan de sloot siddert even, is weer stil: winterkoninkje. De rat huppelt weg: een spannend vluchtig balspel in de verse sneeuw. Ruzie van ganzen geeft nachtelijke wijdte galmende muziek.…

verslindt alles wat voor zijn maalgrage kaken komt - Maar zie, zij hebben het overleefd: De stoppelige man, de gerimpelde vrouw, het in kleurrijke vodden geklede kind - Met in hun lege ogen een wezenloze blik en ondanks alles toch een sprankje hoop Staan ze hier bij de grens, staan ze hier bij onze grens, staan ze aan de poorten…

Pas dan opent zich een poort die altijd open stond en staat. Dan pas opent zich een venster. Een venster in de tijd. We zien een land waar niemand denkt. Waar uitzicht inzicht is. Hier daagt ons geboorteland dat ons in diepe stilte wenkt. Wanneer het water stijgt tot onze lippen.…

Je mag de natuur in zonder sleutel Je mag er binnen via dijken die de rivier tegen houden stroom doen wijken Ik ga de lapjes natuur bekijken vanaf m'n fiets kijk ik naar plassen waar vogels zwijgend waden of zingen in 't groen Dag in, dag uit zou ik dit peddelen in de Ooij overdoen.…

ik zag je aan de poorten van de hel mij kende je uiteindelijk wel we waren samen vaak in cognito, ik wilde anders maar jij besliste zo gewoon recht toe recht aan ik droomde van intimiteit maar liet me altijd in jouw volheid gaan satan wacht op pegulanten pas later wist ik je verhaal jij had zovele klanten ik brand met jou mijn…

Len Castelein En omdat ik zo braaf stil bleef zitten Kom ik door de poorten van hun hemel En mag ik weer plaatsnemen!!…

lief hoe vertel jij mijn pijn in tijd vertel mij en verder gaat dit leven ooit lief ooit slaap straat aandacht dacht denkt stekt verder maar lief angst niet goed doen doe je het goed en snakt richting adem a a a adem weg en vergeten ooit lief misschien toen nu later beter laat later woorden tollen rond zekerheid…

(elfje) paard veel waard in te ruilen een koninkrijk voor een Shakespeerd* *natuurlijk is dit een verwijzing naar het toneelstuk over Richard III, waarin de beroemde uitspraak wordt gedaan: ‘A horse, a horse, my Kingdom for a horse’. Geschreven door de schrijver aller toneelschrijvers William Shakespeare.…

De bloem Een dieprode Die ik bij haar Mocht plukken Die bloem Een heel fraaie Echt mooi Van kleur De geur Aangename Die ik toen bij Haar opsnoof Die geur Heel erg lekker Opend' een deur De poort Van de weelde Via een pluim De heuvel De poort Van haar liefde Niet lan- ger dicht Speculum Lonkend flamoes Geslepen…