Alle inzendingen over sterven OR verdriet OR dood

Je ziet het sterven rond je van wat zo fleurig was het nieuwe jonge leven is er het voorjaar pas. Als er om mij heen de dingen sterven gaan dan voel ik mij verdrietig en lichtelijk aangedaan.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

over de dood en diepe treurnis over het voorbije leven is het verlangen naar ’t ontluiken groot dat door Zijn ware liefde wordt gegeven zo moeten wij verdriet en vreugde delen over de dood en het herrijzen heen tot wij ooit ontwaken in het Eeuwig Leven bloeit Zijn glimlach in de rozen om ons heen…

na je aardse tocht leef je zeker nog verder in je eigen kroost. jlb de schouders rechten glimlachend door de dag beurt medemensen op. jlb warme ontmoeting kan koude herinnering opnieuw milderen. jlb stil en gesloten kan met lieve aandacht worden ontsloten. jlb als t' einde nadert hoop je op je kinderen tot bij de overgang…

om te leven moet ik sterven want de dood wekt mij tot leven dat ik heb doorgebracht in een hulsel, zijdezacht maar in mijn sterven zal het scheuren en barsten bovendien zal ik mijn ziel ontvouwen en stijgen naar de bron waar mijn ego wordt verdronken uit verlies verlossing wordt gewonnen en in de dood verwachting wordt…

Wat in de geest leeft is niet dood en zal ook nimmer sterven, omdat de "grootheid" van een mens blijft voortbestaan in de erven.…

Het lijkt mijn beurt Te sterven Ik kan het niet geloven Mijn medestrijder Hij haalt mij in Haalt mij, Mij, Urs Urs Is Dood…

Soms wordt de maan tergend wit zijn de kraters bloemen in het zand verdord zoals de dood van deemoed spreekt ebt het water weg en blijft het land mijn heldendom nu schuift er een schaduw over de zwarte akkers en het besef dat mijn tijd zoals de nacht voorbij glijdt en onrust me verblijdt met gulzigheden van deze nieuwe tijd het sterven…

De bomen kennen geen troost in de bladval van verdriet. De takken kaal en willoos stijf de stam die ze torst. Woest walst de westenwind, de lucht geplet door donker dreinen. November kent geen genade alle zielen sterven zich dood.…

Als de wereld stil zou staan, en de vader neer zou dalen, dan pas zou, van stof tot stof, verdriet bedaren. Vergeten zijn. Het is als weten dat je niet meer weet of als voelen dat er iets ontbreekt. De wind die langs de ramen blaast heeft de herinneringen meegetrokken. Je bent op sterven na dood.…

op de schedelberg kruis mij de wonden aan zeven pijnkorsten kleven een lans in zijn zij twee voeten twee handen verdriet doornt zijn hoofd 'mijn schaamdoek geroofd' zegt hij op zijn rug striemen branden kruis mij kruis mij de redenen aan scherven spreken van lijden en sterven de hemel voorbij donder bliksemt nacht bij dag geven…

ze gaan de weg van het oude huis, de kamer waar de dode lag, de vader van mijn moeder, de neef van ooit Vlaandrens meest verlichte dichter Bert Decorte, lag zo dood en sliep zich naar die vreemde eeuwigheid. ik kreeg zijn naam, ik kreeg zijn huis. ik mocht een beetje sterven van verdriet en hij wist het niet.…

Jouw sterven is nog heel dicht bij me en lijkt langer te duren dan de dood waarmee je inmiddels vertrouwd bent ik heb de regen van het behang verwijderd bloemen op het balkon gezet om daar verder te sterven achter het regenbehang van de hongerwinter die jij voor me achterliet.…

Dood is stilte Je kan het horen De klok van de toren De klok slaat elk uur vanzelf Tussen elke slag is het de dood zelf Aan het eind van de slagen klinkt het als eeuwige dood Echter het is het leven waar sterven wordt vergroot…

nog eenmaal klinkt een klank van verlangen gemeenschap doet het kind sterven eens beleefd, gaat de dichter dood…

overvloedig het middaglicht een stilstaand geluk van glas schittert in kleine scherven ergens ver weg ligt verdriet te sterven ------------------------------------- uit: 'Verdraagzaam de tijd', 1992.…

ik stond bij zijn buro vol statussen te sterven bijna van verdriet zijn pen schreef automaties: 'valium drie keer per dag' meer niet ------------------------------ uit: 'Schiereiland', 1979.…

Hoe kan ik leven als ik naast de dood geleefd heb, Hoe kan ik leven als ik elke dag met de dood gepraat heb. Hoe kan ik leven als ik de dood heb liefgehad. Hoe kan ik leven als de dood en deel van mij mee gezogen heeft, diep de grond in. De vergetelheid in. In al mijn gevoelens van chaos ongeloof en verdriet, Vind ik rust.…

Er ligt een staat te sterven, Was nooit geheel gezond, Hij liet een volk verderven, Ging zelf daaraan ten grond. Er ligt een staat te sterven, Die ogen hebben zien 't - Heeft menig menig werven Een goede dood verdiend. Er ligt een staat te sterven, Heel zachtjes, zonder pijn. Twee volkeren zullen erven. Ik zal op de uitvaart zijn.…

Zoete druppels van levenstranen gevallen voor de doden die sterven mochten om de levenden te laten leven Zoete druppels van levenstranen gevallen voor de kinderen die leven mogen om de doden te laten leven…

wie laatst overblijft is geamputeerd, mist vooral de lichaamstaal van warme liefde. jlb mannen die durven laten zich niet te vroeg kisten zij dromen verder. jlb je hoofd leegmaken beste voorwaarde om iets nieuws te beginnen. jlb…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

Echo van je geest Door mij in stand gehouden Sterft met mijn dood; Met vervagen van m'n bewustzijn Sterf jij voor de tweede keer In m'n sterven Zal ik mij bij je voegen Zijn we gelijken; Tijdloze dood kent geen standen Er is geen dood, doder, doodst…

Paul Witteman is vooral de man van de witte toetsen voor die zwarte is hij als de dood Van sterven wil hij niets weten als het komt, moet, dan een snelle dood: sterven in het harnas van de journalist Hij laat een enorme leegte na maar ook een godsvermogen en dat als VARA-socialist Er wordt een salon afgehuurd zijn dochter Sylvia spreekt…

struikelend over de restanten van leven zie ik gedaantes die geen stem meer hebben onherkenbaar zonder kracht op sterven na dood zie hoe dodelijk het leven is………

aan die ene boom vastklampend met alle kracht tot het niet meer lukt verkleurt op sterven na dood de wind zingt luider dan ooit:…

Babeltaal in Nederland ikke niet verstaan wij leef in die Lui lek land geest is sterve na de dood…

Je hebt mij laten sterven, In een donker hoekje, van verdriet. Daar waar niemand het horen kan, Daar waar niemand het ooit ziet. Je wist wel wat je deed, Maar het deerde jou toch niet?…