Alle inzendingen over streep

Toen is de bob met Bos en met Verhagen Vlak voor de streep over de kop geslagen.…

en weer ontstond uit de nacht de dag de zon stond op haar strepen ik ondervond dat alles mag met mijn zotte kop, maar ik had dat niet begrepen het gaat zo vlug, ik wil de dag terug doch haar kleurenpracht is weg, gevallen voor de nacht…

Voor Heibe de Boer Geur van pijptabak Een rode pen Die lange halen Maakt door wat Wij schreven - Vingers door een Zwarte baard die Geen twijfel kent Zes strepen is een vier Zo is het, En geen tiende meer…

Als hopen geen zin meer heeft harde woorden je zielenrust verstoren luister dan naar de stem van je hart zet een streep door wat je verdrietig maakt sluit voorgoed het boek het is geen zwakte maar het toont juist je kracht.…

voor Herman van Veen niemand wordt gemist zegt men ietwat benepen maar men blijft namen strepen zodat 't stiller wordt en je denkt dat je iets mist doch als je je vergewist weet je het beslist niemand wordt gemist…

Van hem mocht ik wel één minuutje spelen, Want voor het team zou ik belangrijk zijn. Zoiets verzint alleen een meesterbrein, Maar ik zou óók mijn ‘vreugde’ met hem delen. In die minuut dat ik van hem moest knallen Kreeg hij van mij een rotschop in zijn ballen.…

willen trekken maar oei een streep is ook weer een lijn conclusie is gewoon dat de wereld niet zonder lijnen kan zijn…

Ruud Sontag, Topman bij het, ons zo internationale vliegveld Schiphol Zou het in z’n naam zitten: Sondag Zondag, Sunday, Sontag Dat de zon gaat schijnen boven Aalsmeer veel minder strepen aan de lucht overdag en een flinke streep door de nachtvluchten Het zit in de naam en het zit in de persoon Zoals ook ik met mijn naam Krediet: vertrouwen…

als ik nog zachtjes waak en bijna droom begint het rammelen van vreemde zaken zij schuren tegen elkaar in het traag verplaatsen over een ongelijke vloer die bekrast wordt met witte kruimelige strepen in een koud vochtige stilte die door gedrup van stinkend rioolwater een smerige lucht verspreidden ik daalde af op gladde…

De doelman van weleer, nu directeur, Kon wèl Ruud Gullits interesse wekken, Maar wist hem niet over de streep te trekken, Ze kunnen samen niet meer door één deur. Nee, liever denk ik terug aan hoe het was, Nu zijn ze net een èchte kleuterklas.…

Sprak de spiegel jouw gedachten of wilde ik de glans behouden terwijl mijn ogen lachen houd ik de jaren even vast zie plots de strepen en de lijnen pak de glassex uit de kast ...…

(de tijd ruikt lont) gestaag klimmend trekt de vuurpijl een beverige streep halverwege het duister verdwijnen honderdduizend vluchtige sterretjes in een lawaaiig nieuwjaar 'een gelukkig 2007' hoor je alom…

ik denk mij telkens los van jou om bielzen te verplaatsen in de richting van een eigen spoor maar waar geen korsten groeien lukt het strepen trekken niet ik denk mij telkens los van jou van jou los…

verwijder zinnen schrap de woorden streep letters en leestekens door... koester de leegte op het papier herlees ongeschreven boeken staar je blind op het grote niets beschrijf woordloos je emotie en de warmte van gemis…

Streep nimmer nooit hun huis der zonde door, Want ja, daar gaat een masochist juist voor, Zo ’n man geniet van hevig psychisch lijden. Het masochistenhuis is nu gesloten, Nog nooit is er zo door dat volk genoten.…

Ze laten strepen, rotzooi in de lucht. Een ieder, wees beducht! Geen kluchtig gerucht, helaas, zucht, ernst, berucht het tuig, en tuchtig. Niemand kan op vlucht. Het is in onze wijde hemellucht.…

Destijds hield hij de Britten in zijn greep, Die vage dader van vijf brute moorden, Maar nu we voor het eerst zijn namen hoorden, Kan onder deze moordzaak dus een streep. Toen ik het had gelezen, dacht ik even: Was het mysterie maar in stand gebleven.…

De hoofdpersoon wankelt, zijn voeten kunnen de strepen niet vinden. Alles is anders. Het bord is verschoven. Er is een lege plek in het midden.…

het doffe van haar droeve ogen beloven weinig glans zodat ik steeds haar blik ontwijk en met mijzelf dans mijn voeten vegen strepen op hout als schuurpapier ik dans, maar volg haar ritme niet ik dans, maar zonder zwier…

Draaiende gedachten laten niets los De macht der getallen ligt voor het oprapen Een dikke streep door de rekening van hen die bestaan Is dit het einde?…

ik klieder op het doek wanhopig de scheppingsdrang waar ik naar verlang en telkens zoek is het abstract is het kunstzinnig ik verf strepen met gemak liefdevol en innig uren later dan kijk ik naar het doek met verbazing van: yes! dit is wat ik zoek.…

een druppel dauw op het blad van de liguster zonnestralen ster en strepen parel vol beweging hangend vechtend tegen zwaarte kracht verend op stilte en pracht van wind... ben jij m'n ochtendkind…

Die Morsi is op non-actief gesteld De militairen stonden op hun strepen en hebben heel zachtaardig ingegrepen Het was geen coup, heeft men terloops gemeld Och, Morsi boft nog, denk ik in mijn bed Ik word al heel mijn leven afgezet…

De rekening van ruim een half miljard Die deze week uit Brussel is gekomen, Zet bruut een streep door Europese dromen, Mark is flink aangeslagen en verward. Want voor het eerst in de geschiedenis Weet men hoe groot de 'zwarte handel' is.…

Het kan weer, witte strepen in de lucht, gevaarloos is zo’n volgepakte vlucht. De waarheid, of staat zij ons voor te liegen? Tja, Cora is meer lobbyist dan remmertje. Geef mij een kotszak of een KLMmertje.…

Ik moest wat ooit oké was door gaan strepen, Het schuim had elke woker op de bek. Besmeurd werd ik met veren en met pek, Correctievloeistof was niet aan te slepen. Mijn rijmpjes zijn weer aanstootvrij en ‘clean’, Ik vrees dat ik ze elk jaar moet herzien.…

Maar straks, als de tekens niet bedriegen, weerklinkt straks toch weer 't gedonder en zullen witte strepen het blauw breken. Kijk mama, ik zie ze vliegen ........…

Wenend worden strepen stippen, versteend en in jouw handen de mijne harden. Syl, de jouwe.…

Rode strepen tonen unieke vetes. Waaronder xylofonen ijzig zingen.…

ik hield van haar ook toen haar adem in smalle strepen op de grond viel haar ogen had ik lief hoe ze door het raam konden kijken wanneer wandelaars het zicht naar huis leerden het was dorst het was honger zonder schuld en het was winter ik heb geen ramen meer doorzichtig in herfst…