189 resultaten.
Broer
gedicht
1.0 met 26 stemmen 22.193 Hij heeft een strakke trui.
Laatst belde hij.
'Hallo met Anjo.'
'Waarom bel je?'
'Zomaar, ik wou weten
hoe het met mijn grote zus is.'
Lief hé?
Ik wil wat vaker bellen.
Dat is toch wel belangrijk.
Is hij al eens bij je geweest?
Eén keer. Ik heb maar één bed.
Maakt me niks uit.…
Locus amoenus
gedicht
2.0 met 35 stemmen 10.213 De boothals van je
beige trui
zakt zomaar
van je schouder.
In bed blijkt kniehoog
gras te staan.
--------------------------------------
uit: 'De karpersimulator', 1997.…
De lange stad
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 153 huizen verdwijnen
en alleen ik hier blijf wachten
Zo lang is ze, deze stad
dat ik mij in de druilende regen
verlaten voel, en vertrokken ben
maar bij mijn terugkeer
nog steeds aan de bar zit
en weet hoe mooi de stad was
Maar nu is ze een lange stad
met neergelaten rolluiken
en ik moet op de winkel passen
en weet dat de kluwen
soms de trui…
De boom
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 135 rafelt maar:
De wol verlaat de bomen
Iedere winter valt het zwaar
Zo bloot erdoor te komen
Hij kleumt en kleumt, zo poedelnaakt
Zijn armen zijn bevroren
Zijn bast doet zeer hij piept en kraakt
De strijd lijkt hij verloren
De draad herpakt, het lijkt een droom:
Opeens staat hij te spinnen
Er komt weer breisel aan de boom
Boom gaat een trui…
Het jongste ijs
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 59 de grafieken
van opwarming
en klimaat-
verandering
verdwijnen als
de eerste vleugjes
winter en kou
verschijnen
dan zijn sneeuw
en vorst weer troef
ook al is het jongste
ijs nog stroef
de garderobe wordt
snel aangepast
met wollen trui
en dikke warme das
donkere nachten
somberen in weinig
perspectief zo wordt
de mens een dief…
Het ware wielrennen
snelsonnet
2.0 met 9 stemmen 743 De zuurverdiende bergtrui van Voeckler
Die hij bevechten zal op dood en leven
Is hem zo graag gegund en graag gegeven
Maar tot Parijs toe is een brug te ver
Vertederend vergeefs kan heroïek zijn
En zo moet ware wielerromantiek zijn…
Thuiskomst
gedicht
2.0 met 68 stemmen 23.000 Ik droomde dat ik van je
droomde: we zaten op de bank en
praatten wat, je droeg de trui die ik
die dag gedragen had, je haar was
nat van alle regen.…
Armoe
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.540 Verscheurde lakens voor gordijnen
Jarenlang dezelfde broek
Truien, versleten en met gaten
Een kamerplant staat dood in de hoek
Droge spaghetti met wat tomaat
Koffie van vooroorlogs fabricaat
Elke ochtend oud geroosterd brood
Voor de afbetaling van je 16 meter lange boot
Met zeilen, wind gebold
Vaar je over 't IJsselmeer
En geniet met…
Mooi Gevoel...
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 2.387 "op jouw bank"
Zinderend verlangen
"op jouw schoot"
Door jouw beeld bevangen
"langs jouw arm"
Gevoelens overstemmen elk geluid
"onder m'n trui"
Tintelingen langs m'n warme huid
"langs m'n borsten"
2 zielen, toch maar 1 gedachte
"voor jouw ogen"
Dit is het waar ik lang op wachtte
"in extase"
Kortsluiting heb ik in m'n hoofd
"in jouw…
Ouderdom
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 682 Seizoenen die ongemerkt in elkaar overglijden
wij kunnen ons niet meer voorbereiden
en kopen de wollen trui als het kwik plots daalt
buiten de regen in sneeuw is vertaald
plots wensen wij elkaar
het allerbeste en een gelukkig nieuwjaar
dit alles laten wij ons ondergaan
sneller als wij de ladder langer beklimmen
en gefeliciteerd niet meer…
lichtkoepel
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 90 het strand droeg parelmoer en water…
onder een oppervlak van kou liep liefde mee
warme truien elders als een extra jas
de ganzenpas van twee
hand in hand en zijn glimlach smolt
rond wat ik kon vertellen
blij, ontvangen door een hart
dat meerdaags gaf en bovenal het kindergraf
dat licht verstuurde
uit haar dood
dankbaarheid was groot…
Sneeuwnoten
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 316 het hoofd buig ik nu
buiten in de kou
en voel de kleine
glinsterende vlokken
neerdalen met schroom
alsof ze zich bedenken
zich weifelend neer leggen
op mijn ruige trui
even kunnen ze bestaan
mijn warmte zal ze smelten
dra
zoals Mozart´s noten
neerdalen in mijn gehoor
even blijven liggen
en dan gaan teloor
gesmolten in mijn oor
druppelend…
bedenk het maar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 337 Waarheen liefde van mijn hart
zal ik iets breien met draden
van helder licht, zien wat leeft
vraag mijn zonnebron
overvloed in voorraad
rechts averechts gouden spinsel
maak een kilometerslange trui
de hele wereld kan erin
gigantisch groot en rekbaar
zo koud overal buiten
ik knuffel iedereen warm
kom er gezellig bij
voel je met liefde…
De vuurtoren
poëzie
4.0 met 4 stemmen 709 Vannacht hebben beelden van licht
Gedraaid door een duistere wereld
Over de grillige zee;
Nu sta ik pal in de lucht
Met rode en witte strepen
Als een vissersjong in een trui.…
Moment
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 199 Even dacht ik,
hij is degene tegen wie ik
nu aan zou kunnen schuieren
Maar toen zag ik zijn vrouw
naast hem bij de weegschaal
Toch blijven het dagen
dat je je het liefst
in zachte truien van fleece
in de zon
of in wol wilt wikkelen.…
Geur van eenzaamheid
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 45 nog loop ik
weleens voor gek
in een oude trui
met mijn lange
haren terug naar
de plek waar wij
als kind altijd waren
het stenen muurtje
de kapotte bank
zonder leuning
altijd kletsen vaak
met stem verhef over
de voor ons belangrijke
dingen van de dag
wie met wie was
en hoever of
haar ouders dat
al wisten en zoals
wij ook naar…
tour de poëzie
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 464 onaantastbaar
drijf ik mee
achterin
het letterpeleton
ben niet te min
omdat ik aan de
zwarte trui begon
zie nu van verre
de meesters sprinten
zwetend in de demarrage
tegen een finale demasqué
hoor geen juichende
schouwers langs de weg
verstild fiets ik in de schaduw
dromend over een nog
ongekende letterzee
slechts collen van…
warmte van de zon...
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 532 We zijn weer op weg naar donkere natte dagen,
verplicht een trui en een jas gaan dragen.
Maar het heeft ook wel wat, onze jaargetijden,
altijd warm weer kan mij ook niet verblijden.
Dus we gaan niet treuren...
maar genieten van de herfstkleuren.
Op weg naar de warmste maand van het jaar,
want in december is iedereen wat liever voor elkaar!…
Koninklijke Academie
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 328 En altijd weer
nieuw, deze jonge
mensen met hun
vormentaal
uitje voor
het oog -
Een trui vol verhalen van
Zeeuwse vissers uit
een schroomvallig fotoalbum
Alles oorsprong
voor wat het is
in the eye
of the beholder
Een stoel
in een ruimte
met een andere
stoel
Een cape als
ruimte rond
de ruimte
van het lichaam…
Je lach vandaag
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 21 fermer klopte
omdat het ineens
weer een stuk meer
om handen had
waar ik altijd
alles eerst
overwoog dook
ik nu ongezien
ad rem tussen
woorden in zinnen
om zo met een
weer nieuwe
fris gekleurde draad
aan een ander
hoofdstuk te beginnen
door met alle eindjes
van ieder spinnend
in gemengd
kleuren gebruik
te gaan breien en
zo onze trui…
Observatie - in de Klap
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 puzzelende man met grijzend haar
op het puntje van zijn neus de bril
blauwe trui streepjesboord
zo zit hij daar
in gedachten verzonken
omvouwt de linkerhand 'n zilveren pen
glimlachend drinkt hij kopjes thee
niet dat ik hem ken
op rechts twee Amerikanen
zij spreken veel te hard, zij
overstemt hem overduidelijk
wit topje haar rokje pikzwart…
queeste
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 en moleculen
de mens
een druppel bewustzijn
in de oceaan
gewikkeld in een
dun laagje ratio
balanceert hij op
het koord van
verbreken en verbinden
heen en weer
slingerend tussen
verheffen en verlagen
bang voor
de leegte alles
waait immers
weer weg
het smeulende
verlangen als een
kleine vonk naar
moeders gebreide
trui…
Reis
gedicht
3.0 met 66 stemmen 24.778 Hij ziet het zinloze en smeekt me om
het half gelezen boek, de tandenborstel
nog in zijn verpakking, een laatste maal
ruiken aan die opgevouwen trui in een hoek
van de kamer, voor eeuwig op slot.
Na mijn dood iemand die hem vindt
en denkt wat jammer toch,
ging net op reis.…
wintermuts
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 224 ik draag de winter warmer nu
een dikke trui past beter als mijn handen
wat beschut in mouwen steken
en mijn hoofd
heel zorgeloos verborgen
witte wolken weeft
de glinstering van mooie dagen
vraagt om vuur, aangestoken met een zachte kaars
het licht als luwte in een wereld die
om liefde geeft
verbazend, hoe jouw lach nog mooier klinkt…
Vervloeien
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 190 Ik kijk over je schouder en grijp naar een trui
Het is koud geworden in onze kamer.…
Vrijheid delen is een gunst
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 546 Vrijheid delen is de kunst
samen onder één paraplu
schuilend tegen de regen
ik jouw jas, jij mijn trui
gewapend tegen de kou
Vrijheid delen is de kunst
elkaar duldend in voorspoed
elkaar gevend bij tegenslag
jij jouw ding, ik het mijne
samen verder zonder angst
Vrijheid delen is de kunst
ruimte te laten aan iedereen
die net als jij fijn…
In herinnering aan Antonie Kamerling
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 346 Hij werd echt zomaar van de straat geplukt
Voor op de set met nog wat jongelui
gaf aan zijn studie maar meteen de brui
Een soap werd ons nieuw nationaal produkt
Van Peter werden snel posters gedrukt
om acht uur was Nederland even lui
voor de blonde held in gestreepte trui
Menig kamer werd met hem opgesmukt
Hij bleek niet alleen leuk te kunnen…
Hun laatste groot alarm
gedicht
3.0 met 3 stemmen 1.209 De winter, en de braadlucht in
mijn trui. Ik denk aan roze dieren
wanneer jij in het darmvlies prikt:
ze sissen, spuwen naar de vork
die jij nu anders vasthoudt, hoger,
dan straks aan tafel, als je eet.
------------------------------
Uit: ‘Slapen bij een warme man’, 2008.…
handen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 636 mijn handen aaien lang
de foto, waar je lachend op staat
die keer dat ik je heb ontmoet
die ik nooit meer vergeet
mijn handen pakken vast
het bedeltje, het hartje met jouw naam
die herinnering die vast staat
die ik nooit meer vergeet
mijn handen voelen zacht
de trui, die mij in de kou warm hield
die keer dat alles mij warm hield
die ik…
Koude grond
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.415 nachten
raakte duister zelfs
het laatste licht kwijt
de winter komt steeds
nader en kou, slechts
onderhuids verwarmt
door af en toe een
zachte glimlach van
herinneren, bevriest
zelfs de laatste dagen
springend van wak naar
wak snijden dagen geen
sterren meer in ademen
loos voor vragen over
zijn en ooit en toen
pak ik een dikke trui…