Alle inzendingen over venen

Het volgend jaar mogen de lonen stijgen Beloft ven de Geus, u zult meer geld gaan krijgen Maar 't slechte nieuws, 't ontslagrecht wordt aangepakt Meer vrijheid voor de werkgever, en u wordt uitgekakt. Is dit besluit door 't kabinet met voorzorg toch gedaan?…

in het overzeese veen bloei je in hoge zon de wortels ondergedompeld een getande schelp glanst van parels de kleffe stroop die opwelt uit een vangarm verscholen in een vouw trildraden verraden dat ik nader en de val klapt in een wenk dicht randen sluiten naadloos aan ik spartel weerloos maar gulzig in het sap tot je me weer ophoest als…

Het uitgeklede veen blijft achter en vertelt van dingen, voorbijgegaan als trage platte schepen. Vanuit de craquelé coulissen weeft de tijd haar eigen onvergankelijk keramiek.…

onze monique van de ven die met rutger u weet wel zo heerlijk ongedwongen vrij seks bedreef in turks fruit heeft achteraf spijt dat ze de toneelacademie daarna nooit meer begon nog niet in maastricht aangekomen of ze was al voor de rol gevraagd nimmer heeft ze echt toneel leren spelen het kwam allemaal te snel naar ze zelf zegt wij…

Mussel, Pallert, Poldert zijn er een paar Oerde, Morige echt waar en dan zijn daar namen met 'moer' er in Munnekemoer, Moersloot herinnert ons aan het begin al dat veenmoeras dat er was het veen verdween en in het veld heeft het waterschap het grondwaterpeil lager afgesteld het moeras is niet meer het was.…

een ven vol veertjes en twee monsters van eenden voorbij gevlogen oh don quichotte de helm van membrillo vol met scheerwater ik steel de hendel van de pomp van de bron de maagd waakt een ton van stenen de wijze heks blijft drijven op de wateren je gaf jezus melk oh heilige maria zorg voor ons water een droge zomer vier eenden…

het is mijn keuze niet waar in het donker scherp afgetekend de vleermuis vliegt waar spinrag hangt en zompige aarde vol groene varens mijn voetstap vangt een zuigend contact dat iedere pas moeizamer maakt naar het inktzwarte ven dat spiegelend laat zien wie ik ben stilte doet rimpelen in golfjes schrik van die plek word ik gek…

Ze voelde geen oorlogsverdriet en angst voor terreur had ze niet, maar plots kwam de ramp ven d'r leven. Ineens bleek d'r wereld een bende. Ze kwam in een crisis terecht. Geen plek was er zonder ellende. Paniek bleef d'r rust maar verstoren. Waardoor ging het eensklaps zo slecht? Het antwoord: toen werd ze geboren.…

Op zondagmiddag, aan de kade van een glasgroen, Zwitsers meer: het zonlicht als een vijl, de wandelaars spits en schitterend en dui- ven, imbeciel, altijd verdwaald in kluwens, maar te lui voor angst. Er dalen trapjes naar het water, lichaam drinkend van zichzelf. Een kind staat in damp gekleed.…

Het afgegraven veen, Water dat ontegenzeggelijk Welde uit de bodem Waar binnenkort mensen Zouden wonen op steenworp Afstand van de stad Die gebukt ging onder Een haast ondraaglijke last - Onmetelijke ruimte met Buiten, Binnen, Hout en Haven Waarin mensenkinderen werden Gestald als kiezels op het Deense strand, als peultjes In…

dodaars baltsen Bladeren weerspiegelen aan de oeverrand Salamanderlarven aan de waterkant Zacht ruist de zwoele wind Dit feeërieke plekje waar je gedachten terugvindt Hier laat natuur je geest behagen Het verleden zal z’n aandacht vragen Je bent van bruggetje naar bruggetje gelopen Een hazelworm over het pad gekropen De bankjes aan het ven…

In veen en veld wel duizend maal. Ze maakten kuilen en vennen. Drenthe heeft ze allemaal! Hier groeit het bos en de heide. Door rond te lopen en gedwaal. De hondsrug de hunze geleiden. Drenthe heeft ze allemaal! Hier tussen Hunebed en wallen. Komt menigeen tot rust. Ze komen hier in grote getalen. Hier vertoeven is een lust.…

. ---------------------------------------------------------------------- 20000 mensen sterven te vroeg door verkeerde gewoontes volgens het laatste nieuws ven het rijksinstituut voor de volksgezondheid.…

Het verbaasde eenieder, dat Bas ven z'n vrouwziekte geenszins genas en de vader van velen ervoer, dat het spelen van tikkertje kinderspel was.…

Een steeds verloren vergezicht spreidt zich over torenspitsen heen spotlights op glas in lood gericht belichten helder het rijk alleen vergeten gras bij morgenlicht nestelt wild ganzenpas onder steen het platteland vergraasd, ontwricht verjaagt de zwaluwen uit het veen maagdelijk baart de wintertijd haar vorstelijke enig kind ondergesneeuwd…

In colonnes van twee en drie marcheren zij haar venen af. Zij van de tweelingstad roemen haar aderen om hun zachte ruisen. Het fluisterasfalt.…

"er bestaat geen medicijn tegen oud en eenzaam zijn"( H v Veen) ze zaten daar getweeën zo langzaamaan een beetje dood te gaan in het stille huis als't goed ging hand in hand als 't slecht ging achter de krant samen haast twee eeuwen oud geërgerd om het falen van hun geest en organen wijl in het hoofd herinneringen malen houden…

Meanderende vingers boven een ven van mistige geschiedenis her en der een pallisade van vergulde ruggen het hoge woord dwarrelt van een schutblad en ergens erboven de zielen van ongeboren dichters met een weerklinkend welven ruggelings zonder spreken noch een voetwaarts horen het heden vermenigvuldigt zich hier in de baarmoeder…

Sodom en Gomorra niet op één dag zijn gebouwd of moet ik daarvoor een voettocht maken naar Rome mijn rugtas puilt uit van de zonden er kan geen wijn of water meer bij ik wacht op regen en vliegende vissen misschien wat manna voor morgen maar eerst die appel, die ene laat mij een weg bijten naar het huis gebouwd op schandpalen en oude venen…

te gaan in het stille huis als't goed ging hand in hand als 't slecht ging achter de krant samen haast twee eeuwen oud geërgerd om het falen van hun geest en hun organen wijl in het hoofd herinneringen malen houden z'elkander vast om niet alleen te moeten dwalen * "er bestaat geen medicijn tegen oud en eenzaam zijn"( H v Veen…

Geloven doe ik noch in hemel, noch in hel Het verleden herhaalt zich in het heden en de toekomst wordt een herhaling van zetten door de decennia heen De hogere macht is een verzamelnaam voor alles wat ons verstand - daarom dus geloof - ridicuul te bo- ven gaat, terwijl níemand weet hoe het nu au fond zit Tijd zal in de toekomst leren…

website want een precieze kaart van Nederland zoom in op je stad en zie wat er anders wordt jaar na jaar van 1815 tot nu beetje bij beetje komt het veen afgraven voor elkaar cartografen tekenen elke meter nieuw ontgonnen akker in losse kanalen zwellen uit tot bloedvatenstelsel natuur overwonnen op de kaart in 1850 kwam bij Sellingen…

E ven is er de herkenning N aderhand volgt erkenning D an is er de gezelligheid S oms vergeet men echt de tijd C ru wordt er soms gereageerd H ard wordt er tegen geageerd A ls je kunt scheiden die waan P as dan zal het om échte VRIENDSCHAP gaan !…

de provincie is nog niet klaar neem de braassemerplas met tijdens de braassemerloop zicht op velerlei braassemer verwachtingen tot over de finish te roelofarendsveen zoals die omtrent lagunes met hoogbouw en voor meer braassemermeer op nog af te graven veen volgens bordjes onderweg was iedereen volledig tegen dat masterplan braassemerland…

Vandaag zag ik je weer even in de spiegels van het leven stil verdwalen door de nevel van het tomeloze veen Waar ik blozend zon verdroomde in jouw armen die omzoomden en mijn ogen deden lomen in het zand en nergens heen Lang verwachtte ik de dagen dat jouw bedding mij zou dragen maar je spon jouw zachte kragen die mij dreven van het steen…

Ik hoorde verborgen stemmen in de toppen, orgelpijpen in een storm, bewogen door het ritmisch gorgelen van het riet, gedirigeerd door wind en wat men alleen maar horen kan maar nimmer ziet, laat zich niet foppen door het steunen van onvermoeibare instrumenten in het ven en griend, wat voor alle buitenlieden als concert - zaal…

het bos heeft jou herkend geeft met het knappen van wat takjes de paden aan die jij gelopen hebt het toont de mooiste plekjes de eerste groene stekjes die zich openend warmen aan jouw liefdevolle blik koel kabbelt water in het net ontwaakte ven waar al vliegen dansen in schemerige waaiers zon het bos geeft jou zijn doek met lichtpenselen…

die nacht was er een van de meest sombere uren zo zwart en onpeilbaar diep, een ven waarin een verdwaalde reiziger verdronk moeizaam verscheen de ochtend en aan de keukentafel zat ik lange tijd met verkrampte handen de hele dag -gisteren- was immers verdwenen vaak blijft er iets achter, een voetstap in de sneeuw een lach in een kamer of de…

Voor het eerst buiten het nu omarm ik de bomen van het bos dat ik zie omarm ik de stroming van het water dat zij drinken het water van het stille ven dat hen tot aan de voeten staat het donkere water dat hen tijdloos rimpelloos weerspiegelt de bomen dragen het bos de stilte in en het bos luistert geeft hun stilte weer in de ruimte…

Waar je mee ingevlochten bent En waar je elke week naar uitziet Van je wordt weggenomen Voorbij zijn alle dromen Die warme stem Ja die van hem Je hoorde hem zo graag Zo warm en laag Weerklinkt niet langer in de ether Je wist gewoon niet beter Maar het is nu voorbij Voor jou en mij Ik voel me nu al zo alleen Zonder dat uurtje Jan van Veen…