Alle inzendingen over verheven OR gezonkeb OR verzen

mijn woorden mijn wezenlijke verzen mijn lachen, mijn huilen schuilen in een gebonden kaft ergens en nergens misschien wel in een strenge boekenkamer of ze staren voor jaren eenzaam onder een koud kelderraam och, wie weet huizen ze in een kartonnen doos mijn woorden mijn verzen elke letter die ik koos……

in trance verheven de handen ten hemel gericht een nieuwe religie…

zoals het kroos poldersloten dicht zo wil ik verzen schrijven vlottend vederlicht…

Het heft in eigen hand genomen hefboom der verhevenen de heffing van de hefbaarheid zal heftig onderhevig zijn aan hevige onthevendheid verheven boven heffenden zij heffen de verhevenen ontheffing van de heffenden…

Want zij, wie de kracht tot hoger ontbreekt, die baggren ontzenuwd in modder en slijk, vergeven ze u niet, de verhevene wijk: en wee! - het zijn er velen.…

weerspiegel in verrassende varianten waarachtigheid nodig me uit om er te blijven bij stilstaan tot ik binnen handbereik jullie als verhevenheid durf neer schilderen…

Kerstmis 2010: een blinkend-zilveren Kerstengel houdt mij gezelschap en ik vraag haar: Kan mijn arme, haveloze ziel, die diep in mij rust nog opstijgen, kan zij zich nog verheffen en haar vleugels uitslaan staan de hoogten nog voor haar open, kan zij nog opstijgen en de verhevenheid proeven, die haar geboorterecht is en het geboorterecht van…

voor Ton Luiting Ton misschien vertellen de destijds verzwegen verzen mij wel meer dan je lief is doch wat ooit begon als grap bleek later een ware passie... in dit aardse weet je maar nooit wanneer men jou eronder krijgt dus geven wij woorden gehaast zin en hopen intens op verzen met iets van levensvatbaarheid…

Als verzen nog geen verzen zijn, maar woorden in mijn hoofd, dan lijken ze heel even fijn, net iets dat wat belooft. Ik word, als soms met een roman, nieuwsgierig en haast blij. Maar als ze op papier staan, dan is dat gevoel voorbij. En dus vergeet ik ze ook gauw, kijk ik er nog eens naar, dan denk ik: Hé schreef ik dat nou?…

eens, ja eens zal een schrijfsel van mij tot gedicht worden verheven zullen de kassa's rinkelen dan word ik verheven in de rij der groten dan ben ik opgetogen, zo blij dat de heer het heeft beschikt een oogje dicht te doen en mij gelijk te behandelen met een redactionele zoen zal ik dan naast mijn schoenen lopen of nog gewoon normaal…

verheven neem je me mee laat me zonder barsten en voegen doorheen het moment de hoogte raken…

Als kleurige zeepbellen spatten mijn verzen vluchtig uit elkaar op je harde korst kille stugheid.…

ik heb geluk gekend maar ook verdriet heeft mij gemaakt tot wie ik ben een dichter die met woorden strooit en zinnen rijgt tot verzen…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

voor Ton Luiting Ton misschien vertellen de door jou verzwegen verzen wel meer dan je lief is doch wat destijds begon als grap bleek een passie... ondanks die levenslange drang weet je nooit wanneer de man in 't zwart af zal blazen dus geven wij woorden gehaast zin en hopen op verzen met levensvatbaarheid Lejo van Kuijeren…

vandaag worden de ramen van mijn verzen gedaan zouden mijn woorden mij nu beter verstaan ---------------------------------- Mammoeth mijn muze (1968)…

In de Zoo zag ijsbeer het leven, men had hem tot mythe verheven. Je schrijft hem als Knut, een naampje van flut. Die is ook aan muggen gegeven.…

Ik kreeg een nieuwe heup in Bonn Dat is me goed bevallen Nu moet ik nog naar Wimbledon Dat is voor nieuwe ballen ------------------------------ uit: Olympische Verzen (2008)…

geef de dichter een krijtje en weldra staan er de mooiste verzen aan het firmament…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

diversiteit is een groot goed elk verschil kleurt aan het leven het aards gewoel een bonte stoet de regenboog tot vlag verheven…

Ik oordeel machtig, hulpeloos, vervreemd, omdat jij in m'n verzen staat.…

Gedichten schrijven met alle plezier gevoelige verzen op blanco papier. Met of zonder vlag en wimpel zonder kapsones eenvoudig heel simpel.…

Gij wilt, mijn verzen zullen vloeien, En noemt mijn zang een waatrig lied: Hoe is 't nog mooglijk u te boeien! Vloeit dan bij u het water niet?…

Verheven pieken, bergen echo's, verwrongen, en de hoeken rauw.…

toen ze in het naakt begin zichzelf voor het eerst herkent nam ze me in haar verder aankleden zo graag mee om verheven te leren dat groei het leven beheerst…

De kerk van Montserrat baadde in goddelijke inkt die de onzegbaarheid van het verhevene neerpende ad fundum. Ondertussen liep de regen in de val van de ravijn.…

Corinthische zuilen uit marmer gehouwen getooid met acanthus verheven en rank steunen de architraaf statig, eendrachtig, subliem van gestalte en slank…

III-1 Voor Okke Hij zat gemaklijk op de rand van 't bed, En sprak van school en leuke jongensspelen, En hoe de vreemde talen hem vervelen, En van de vrije Zaterdagse pret. Ik luisterde gelukkig, want het was Of 't leven aan mijn leger kwinkeleerde. Kwellende koorts, die mij verdervend deerde, Verdoofde, tot de felle pijn genas. Toen…

geschopt door verzen en verstopte voeten gebonden aan de waarheid, die moet rijmen verlies ik mij in opgesloten vormen de leugens moeten klinken als geheimen de dagen moeten trots zijn, levens passen als tandwielen, ze draaien om hun assen momenten dwingen, ongewild omwroeten de klokken vrijheid, nooit meer te verrassen het mozaïek, in woord…