Alle inzendingen over verveling OR gips OR langdradig

ik hoor weer het wiegelied van een vogel wil meegaan op de juichende tonen de echo bij me dragen diep van binnen als een tere wens op mijn lippen leggen doodstil zijn nog één keer tranen - morgen, ja, morgen zal ik warmte schrijven spreid ik het licht over de schaduwtijd kleur een nieuwe dag over de langdradige wond…

Verveling ben jij, Saaie verveling, Je bron is verveling en vervelend keer je daar terug. Ik kijk naar de hemel en je beeld lost langzaam in het blauw op. Ik kijk naar het water en het vermengt zich met de wateren en verdwijnt in de groene diepte. Ik richt mijn aandacht op de vogelzang en alles wat je gezegd hebt wordt vergeten.…

Stil zit ik hier te wachten verkoop relikwieen onder een stolp een splinter van het kruis van Christus zal je leed verzachten Voetstappen in gips afgegoten van zijn laatste gang de berg op herinneren ons aan het gewicht waarmee hij leefde onverdroten Laatst zag ik hem nog lopen hij bekeek de dingen van de andere kant wenkte mij dat ik…

Deze opgeblazen droom komt in je langdradig hart brommen. ------------------------------------------------------------------- Uit: 'Wat koop ik voor jouw donkerwilde machten, Willem', 2011.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

De poes van de buurvrouw krijgt hopelijk voor heel even de schrik van haar leven Haar langdradige poëzie met miauwende decibellen begon me gruwelijk te kwellen Toen ze met veel kattengejank haar werpselen wilde uiten rond middernacht in de tuin buiten De stank is niet meer om te harden te zacht om op te tillen rottende sheba uit die…

zij hebben stilte langdradig gemaakt uit hun gespreksstof was al lang geen goed garen meer te spinnen handen schikten bloemen zonder hart in vaal licht dat de kleuren versluierde en vorm geen schaduw gaf het mooie patina van liefdevol gebruik verdofte en straalde nog amper zijn warme toegenegenheid uit nog zien zij elkaar maar…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Wij waren aan de wandel het Spaanse dorp leek in rep en roer: Levendige handel in riemen, jurkjes, kant, bloesjes, bloot en aardewerk in felle kleuren Voetje voor voetje is het kuieren het lopen ogen als op steeltjes Alle nering in kramen rond een Roomse kerk waarvan Gods Zoon neerkeek in geschilferd gips Het is er…

ze graaft door lagen behang verf en gips uit het plafond snijdt ze een halve maan een kijkdoos voor de heldere hemel sterren manen en planeten scheren langs elkaar heen in het grote universum waar kleurlawines uiteen spatten terwijl zij de oversteek maakt in een gammel linnen bootje naar het kleine universum waar niets…

Gips mijn voeten laak mijn metrum en mijn rijm. Merk dat hier de chute ontbreekt keur dat af met al uw kracht. Offer mij geen druppel slijm. Schrijf wat mij verschrikt en steekt gij publiek, dat mij veracht. Uw gedicht…

Het is vervelend, Het is frustrerend. Ik kan het je niet vertellen Wat ik voor je voel Je moet het weten Weten wat ik denk En wat ik voor je voel Wat is het vervelend Als je er geen woorden aan kunt geven Maar schatje, weet voor altijd Ik hou van jou, En wij nemen van mekaar nooit afscheid……

de strijd ving aan Geen motief deed het staven Niemand had dan ook iets gedaan Maar goed er was weer handel En de beurs werd weer vet Verhongerende minderheden Maar een kniesoor die daar oplet Nee, het probleem ligt anders Op gezondheid wordt gelet De massa hier en vooral de jeugd Dat vreet maar en is veel te vet We worden lui en vervelen…

Als iemand bij zijn dierenleed-verslaving gedood wordt roept men treurig ach en wee. Maar tellen dode stieren dan niet mee? Waar blijft nou toch dat tikkeltje beschaving… Dat martelen van stieren voor de lol maakt ieder zinnig mens toch hoorndol……

(met dank aan C.Buddingh') wat is verveling meer dan een ogenblik jezelf zijn een pas op de plaats maken als moment van bezinning het bestaan kan immers niet altijd in sneltreinvaart gaan er is niets mis met 'quality time' een uurtje lezen of mediteren met de ogen stijf dichtgeknepen...…

wat is verveling meer dan in gepeins verzonken zijn het is een wachten op iets dat spoedig zal komen bijvoorbeeld de trein die door onbekend oponthoud wellicht wat later aankomt doch soms is oponthoud een onontbeerlijk moment van overpeinzing zoals ik in het begin van dit gedicht al schreef…

Zo vogelvrij als een vogel gekooid. Geen spieren gekweekt geen grote vleugels ontplooit. Nooit gevlogen als een vogel vrij. Hoog door de lucht. Waar de kooi niet bij. Geen sleutel nodig om te denken. Haar ogen gesloten, nooit op slot. Vliegt de vogel vrij en blij door de wei tussen koetjes en paarden. Haar hard warmer dan duizend open haarden…

ProRail verzorgt het spoorwegonderhoud. Toch dreigt, naast de gebruikelijke storing, nu serieus gevaar van treinontsporing op plaatsen waar de das zijn burchten bouwt. De gangen worden dagelijks bekeken, je mag gerust van tunnelvisie spreken.…

zorgen en dikwijls gedonder binnen de muren er kwam hier geen druppel melk tot verzuren we hadden niet veel maar we waren geborgen Hoe dikwijls heb ik mezelf niet gemeden in spiegels en winkels en in dat wat ik zei maar ik heb altijd de waarheid geschreven ze onverbloemd gevloekt en gebeden ik heb ze nog allemaal op een rij en klad mijn langdradig…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

De warme en stille gloed van buiten overmeestert mij, in trance waan ik mij nog met haar in grote zalen, tussen sculpturen van gips, was en brons, waar Brancusi’s muze slaapt.…

in de uren dat hij naar haar keek wegkeek en weer keek zonder te zien wie zij was kneedde en schiep hij tot haar figuur van elke individualiteit was ontdaan slechts haar contouren resteerden in de uren dat hij naar haar keek verblindde hij de ogen met klonten gips duwde hij de armen strak naast het lijf dat hij…

soms keken de dagen mij aan met ogen van meer dan een week geleden de tussentijd was me dan volledig ontgaan kleurloos zonder fantastische vormen inhoudsloos als een uitgelezen boek met langdradig scene achtig verloop het ingeblikt applaus weinig verrassende intermezzo’s of verbazingwekkende hoogstandjes van de eenling die een…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

hier liggen stenen zonder zich te vervelen soms staan zij even…

men hoede zich voor ouder worden in eer en deugd dat is dodelijk vervelend…

woekeren is groei kan vervelend zijn zeker bij een woekerpolis schande!…