8207 resultaten.
Verwondering
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 177 Zoals de zon
hier naar links afbuigt
stammen langer doet lijken
Is het gebedel
er niet minder
door geworden
de schoonheid wel
Vol ongeloof ontluiken
zij die ik allang
voor dood had gehouden…
Verwonderlijk
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 407 Al weet je niet waarom, je bent
er altijd naar op zoek, en het zoekt jou
het kent je twijfels al te goed
het deelt je angst en toont zich pas
wanneer je roerloos durft te blijven kijken
het is al lang en breed verdwenen
vóór je dacht
te kunnen zeggen wat het is
het is zo stil, zo klein,
zo echt en het
gebeurt
verwonderlijk dichtbij…
De verwondering
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 220 ik zag
de eerste pasjes
dacht hem wereldkampioen
maar wist van toen
trots en de verwondering
van staan en gaan op eigen benen
in groeien en ontdekken van
steeds meer nieuwe plekken
de verbazing is gebleven
tot hunkering geworden
naar het volgend doel
in dit nu al te korte leven…
Verwondering
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 269 Een volheid die de lust lessen zal onder
duizend pluizen op het marmer van de nacht
en de rust in evenwicht met licht betaald, de
echte werkelijkheid schuilt in de schoonheid en
uit dichters pen waaruit verwondering stroomt .…
Verwondering
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 382 Als je beseft dat verwondering begint,
waar vanzelfsprekendheid ophoudt te bestaan.…
Verwondering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 315 gevangen
Inktvisringen op de hielen
vreemde mensengezangen
Kaarsen licht ontstoken
een wonder geschiedt
De hemel ondergedoken
een vlammend levenslied
In dienst van gedachten
chaos blijft onverklaard
Onwetend lang wachten
een wereldwonder gebaard
Volle vulpennen op de loop
aangescherpt door velen
Ondersteund met ijdele hoop
dat verwondering…
VERWONDERING
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 157 (tanka)
De kunst der kunsten:
in dagelijks gebeuren
en ondernemen
elke dag opnieuw vermaak
of verrassing vinden.…
Verwondering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 169 Steeds weer die verbazing
het niet begrijpen
vraagtekens
onbegrip
Waar ben je gebleven?
je bent niet dood maar toch
ik herken je niet meer
jij leeft maar bent weg
Ongrijpbaar ben je
verworden tot iets
voor mij niets
en dat raakt…
Verwondering
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 158 Als ik mijn hart in het grote hart,
mijn stem in de stilte leg
zoals de druppel opgenomen door de zee,
één wordt
zodat 'k kan mee bevloeien,
helpen groeien,
dorst lessen,
zwijgen en kan zeggen,
er te zijn voor jou, mezelf,
genieten kan
mijn geluk doorgeven,
want nog steeds... is er zoveel kleur,
de bottels en de bessen,
de ondergrondse…
Verwondering
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 123 Het is niet vreemd.
Het is natuurlijk.
Zeer begrijpelijk.
Iets buitengewoons.
Kan het niet verklaren.
Een bijzondere kracht,
onvergelijkelijk schoon.
Verbazingwekkend puur,
ontsproten uit mijn geest,
dansend op de Leieranden
sijpelend door mijn handen.
Schoonheid vroeger.
Schoonheid nu.
Schoonheid later.…
Verwondering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 Koel en berekend
Afstandelijk
Gruwelijk
Niets betekend
Dat was mijn eigenbeeld
Nu niet meer
Het slechte maakt geen terugkeer
Door jou boven mijn kwade ik uitgetild
Loutering bestaat
Een weg die tot een doel leidt
Jouw fenomenale talent begeleidt
de tocht naar oneindige maat
van schitterende verwondering
die innerlijk vernieuwt
die artistiek…
verwondering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 douchekop sta
verwondering, toen ik je zoende
ik voel, ik zie, ik besta…
verwondering
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 168 verwondering is de vondst
van het onverwachte
met 't gedicht als
ultiem geschreven bewijs…
MEER VERWONDERING
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 132 Waren wij samen hier niet eerder?
Zeggen, dat je eenzaam bent
is een verwijt aan de ander
Eerst van jezelf leren houden
We gaan nu de diepte in
Jij wordt geregeerd door algoritmen en angst
Nu afstand nemen om naar jezelf te kijken
Bij deze een levensveranderend inzichtje
Mijn hersenen hebben je geparkeerd bij de?
Dit moet gehoord worden…
Verwondering
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 66 jij daar mens die me verwonderd
waar ik me mee
verbonden voel
met adem die ik herken
als van mij
dezelfde adem
die tot leven
liefde geluk blaast
nabij wanneer alleen
de nacht
nog over is
strelende handen
een
bloemenspoor
met ochtendgroet
een melodie
besloten in de ziel
bij snarenspel gezongen
dat de deur opent…
Verwondering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 151 om ons mee te verwonderen…
Verwonderlijk
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 200 Bij die zonsopgang, zaterdag, gezien,
met verrekijker turend naar de maan:
een fraai verlichte bergkam, bovenaan.
Uniek gebied, klein wonder buitendien.
En voor de fakefreaks: aliens zijn daar
druk in de weer met ufo’s. Heus, echt waar!…
Verwondering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 71 Lente "Springmadam"
botjes in het struikgewas
kriebelige buiken…
Verwondering
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 50 De gezonde boom vol kracht en wijsheid
van waar bladeren beginnen al te ritselen bij minste
zuchtje wind terwijl een nabije struik pronkt met haar grote lila
purperen (soms witte) bloemen die hommels, dag- en nachtvlinders aantrekken.…
Een bloemetje
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 901 Denkend, dit komt van een buur,
zegt die, nee hoor veels te duur
en ik denk verder wie oh wie,
schenkt me bloemen op deze
( eerst) nare dag?
Een berichtje naar een andere buur,
brengt de oplossing wanneer ik app,
heb jij die bloemen bij me neergezet?…
De laatste zwaluw
poëzie
4.0 met 3 stemmen 662 Oktober strooit, bij wind en vlagen,
De gele blaadren langs de grond;
Reeds koud en huivrig zijn de dagen,
En vliegt gij, Zwaluw! hier nog rond?
o Vlucht, geliefde! vlucht dees streken,
Door al uw zustren reeds ontweken;
Zet u in betere oorden neer,
De lente is hier al lang verdwenen,
De lieve zomer ook is henen,
Hier zijn geen schone dagen…
Gepikte kleuren
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 105 En liet haar gaan, met haar gepikte bloemen
die agent, kan zich op karakter laten beroemen!…
de bloemetjes en de bij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 147 opgesloten… vind ik niets voor mij
dus laat me los, maak me vrij
ik wil stoeien op de groene wei
met mijn soortgenootjes: de honingbij
ik ruik de planten en de bloemen
maar zit gevangen in mijn korf
mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen
och, wat vind ik dit ellendig grof
want alle bloemen wil ik kussen
ik wil vliegen, ik wil brommen
zie…
Sneeuwklokjes en meer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 De mensen ogen blij, blijer dan met de kou
gelukkiger met nu, de zon
stappen we allemaal de paden op- de lanen in
op gepaste afstand dat wel
langs de velden met:
De tere mooie bloemen!…
ik had een droom
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 291 Ik had een droom
Over een sjaal, die waaide weg
Over een schreeuw, die weerklonk
Over golven, die het zand overspoelden
Over een zee die ruiste
Ik had een droom
Over bloemen, die geurden
Over dieren, die dronken
Over paden die elkaar kruisten
Ik had een droom
Over twee mooie ogen
Over een vriendelijke lach
Over een liefdeskus…
moeder natuur
hartenkreet
4.0 met 300 stemmen 196 o, moeder natuur
rein en zo puur
de wind en de zee
spelen gedwee
met aarde en zand
scheppen een band
de zon en de maan
een storm of orkaan
bloemen die bloeien
dieren die stoeien
ze laat alles begaan
een hemel op aard
is er ontstaan!…
dansje met God
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 577 ja hoor, mijn God bestaat
wie anders laat de melkweg dansen
in de grijze Zuiderzee?
en waar komt plots die zwaan
die rare witte zwaan vandaan?
ze peddelt langs gezonken dromen
over de golfjes van het meer
en meer en meer mijn blik voorbij
ze wuift naar me die waterzwaan
met haar luie linkerpootje
dat ligt te zonnen op haar rug
links?…
Onbekende schone
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 521 Zit daar nog steeds mee
met dat 'vergrijpen om'
met 'aan' handtastelijk aanvallen
zich wederrechtelijk trachten
toe te eigenen
Walgelijk ontroerend hoe
jij de nostalgie weet te wekken
af te doen als niemandalletje
dat niemand anders kan
op je hoofd gaat staan
je laat verwonderen hoe
zwaartekracht je jurk overvalt
mijn stem die spreekt…
Ex minimis - III
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 449 De nacht. Overhuifd met nacht.
En verder niks
dan hemel.
Ik heb in duizend ogen de maan gezien
maar nooit de zon zien doven.
IJzer duidt leven
op exoplaneten.…
geweven vlas
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 iemand ademt zacht
onder het witte linnen
gehavend onder een
deinende kalme zee
traag strijkt iemand
het verlangen glad
ziet waar iemand
schipbreuk leed
iemand valt met de
grote vlakte samen
ademt zacht onder
geweven vlas…