Alle inzendingen over vrijplaats OR herinneren OR licht

zijn het de gerafelde wegen zonder zondagrust dat ons de herinnering doet vervagen? aan de rimpels van de tijd in een wereld waar het onkruid hoog opgeschoten het licht doet temperen…

we leggen de kleren van schaamte af met hanenpoten krassen we herinneringen geen woord valt in deze sluimerende stilte de bron van licht is niet de maan zelf…

lilablauw sluiert door ramen samen kijken donkere ogen tot ze mijn ziel beroeren handen mijn zijn tot in mijn denken mijn wezen lilablauw sluiert mijn hart licht licht lilablauwe lucht stroomt mijn kroon in mijn ogen glimlach om mijn mond om niets dan de herinnering het leven opent…

De leegte is een gat vol licht is herinnering aan het huis vóór het brandde, vóór de sloop. De vreemdeling ziet niets: bijv. een leeg parkeerterrein. De straatbewoner ziet de leegte boordevol licht dat niet alle mystiek en droefenis verijdelt maar een beeld oproept: een huis.…

Monsterlijk eenvoudig praat het je leven kaal roept herinneringen op uit diepste zijn dult geen inspraak jong als een kat duik ik door de kier van een deur n'hand leid me naar het licht.…

mijn wens op het water wijs met die ene droom als een herinnering meevarend kabbelend op roerende golven opgetogen knipoog ik naar het licht van de dag drijf op zeilen op het geluk dat ik zag…

Gelderse rozen met hun koele Ballen lichten de hemel toe. Seringen waaien paarse zoele Geurige schaduwen, gril en moe. Aan tengre boompjes, haast nog schuil, De witte zuiverheid der rozen; Midden in hun half open tuil Besluiten zij hun schuchter blozen.…

Iedere morgen na het nachtelijk slapen Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen. Iedere dag heb ik haar weggegeven, Telkens één dag meer van 't eigen leven. Telkens een kortstondiger bewoner Zie ik haar belanglozer, dus schoner. Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…

Als onweerswolken Vol donder en bliksem, Dreigend zwart getooid met Verraderlijk zilveren rand, Jagen oncontroleerbare Gedachten door mijn brein - Ze gaan er met mijzelf vandoor, Zonder dat ik ook maar een moment Boven mezelf word uitgetild - Gedachten jagen, Gedachten jagen, En laten mij dingen doen Die ik van mijn leven…

Het is de nacht die luister geeft aan het gefluister wat zacht wijkt naar ruimte en zwicht voor de druk van het ochtendlicht…

een scheepje dobbert op de stroming van het water het licht speelt aan de kim een vuurbal van warmte schetst herinneringen in smetteloze wolken hoor de muze roept: “Schrijf, schrijf dit zeegezicht, als een herinnerend gedicht” een scheepje laveert zeilen manoeuvreren bollen op door de wind meeuwen vergezellen naar daar, waar de…

Opnieuw verhuizen en kiezen wat hij achterlaten kan herinnering aan haar neemt hij mee Behalve hij heeft niemand daar iets aan en licht mee te dragen tot de schaduwen doven Hij verscheurt wat foto’s hen kan hij niet meer verdragen de Kringloop heeft daar niets mee Het is het beste met een lichte koffer te reizen, liefst met wieltjes…

Nu mijn dagen geteld zijn streep ik ze voor altijd door teer ik op herinneringen in gezondheid, toen dat nog vanzelfsprekend was passend op mijn tellen geniet ik van alles dat ik nog kan heeft mijn lichaam mij verraden, en zet ik koers tot mijn tijd daar is en ze me komen halen vanuit het licht…

Nu mijn dagen geteld zijn streep ik ze voor altijd door teer ik op herinneringen in gezondheid, toen dat nog vanzelfsprekend was passend op mijn tellen geniet ik van alles dat ik nog kan heeft mijn lichaam mij verraden, en zet ik koers tot mijn tijd daar is en ze me komen halen vanuit het licht…

einde aan mijn liefde voor jou weet weinig van gehechtheid zijn aan wie jij mij bent geworden en gebleven jou stem hoor ik nog elke dag bij het slaap gaan en wakker worden als vogelzang in de vroege ochtend die ik niet vergeten noch missen wil als een oase van rust en warmte die jij mij bent en blijven zult gehuld in een keur van herinneringen…

Ik ben een Vlaardingse 'haringkop' Of, ook een Vlaardingse "vleet" Daar ben ik dus geboren een stad die ik niet licht vergeet Mijn kindervoetstappen liggen daar Ze zijn wel uitgewist De wereld heb ik rondgereist maar ben geen chauvinist Elk plekje waar ik heb gelopen brengt herinnering omhoog En, al die plekjes wil ik bezoeken en…

Vage herinneringen. Ononderbroken cyclus. Vluchtig als 't licht. Ongrijpbaar. Niet tastbaar. Verdampt. Weg. Voor altijd.…

als schaduwen duisteren in tijden van verdriet herinner dan de mooie dingen die je even niet meer ziet weet dat na elke nacht de zon weer warmt met licht om je tranen te drogen van binnen en op je gezicht…

Ik heb geen haast meer in de liefde Niet meer in de dag noch in de nacht Dat jaren herinneringen dragen In de geest wat ouder wordt Is mijn hart niet meer zo jong En het lichaam minder mooi Lichten sterren in mijn hand Zijn mijn ogen transparant…

Een licht pastellen landschap Op een stille zomerdag Met nergens iets nadrukkelijks Zegt de herinnering Het Spaarne lag verlaten Geen zucht, geen rimpeling Een vogelvrije hemel Geen ander mens te zien Dan wij…

als klaprozen uit de hemel vallen honderd en meer jaren later vraag ik één van de zeshonderdduizend die een brug te ver is gegaan het licht aan het eind van de loopgraven zwart zag mij als immer aards te herinneren…

er was geen begin in het licht dat je geboorte krijste je verzoop in zeeën van herinnering nooit heb je de kust kunnen bereiken waarop jouw leven zich kon ijken het palmenstrand rotsen aan je rechterhand je standbeeldde een vorig leven…

September licht heeft iets bijzonders. Het is doorschijnend als een gelaat van een oude, magere man. Enkel scherpe trekken blijven over. De herinnering aan het volle leven dat voorbij is. Het overbodige is weg. En wat nog is, zal niet lang blijven.…

herleefde de herinnering onderweg naar licht dreven dunne wolkensluiers schuin naar morgen samen hielden we ons vast aan het tipje tot je het gewillig losliet en Ik bleef hangen aan je hemelse stem…

Als ik terug kijk op hoe het vroeger was, toen we alles nog moesten bereiken, we met zijn allen nog zaten in de 1e klas, als ik daar nu op terug durf te kijken, dan zie ik tot mijn grote spijt, dat ik nu niet meer durf te dromen, of te denken aan een mooie tijd, want die van vroeger zijn ook niet uitgekomen, ja dan zie ik hoe mijn verwachting…

Fraaie seringen Een herinnering aan jou Het zachtruikend lot…

straten Je was alleen en leek verlaten Je liep daar door de regenstromen en leek vanuit het niets te komen Ik zag je lopen door de straten Verder had niemand je in de gaten Het sneeuwde en je had het koud en opeens leek je heel oud Ik zag je lopen door de straten Langs de plekken waar wij eens zaten In de sneeuw en in de regen en kwam de herinnering…

De herinnering aan haar, die mij mocht baren en me ook heel plotseling verliet. Vele golven gaan door me heen. Ze doen mijn lijf trillen. Maar het maakt me niet meer zo alleen. Zelfs als ik dat zou willen.…

kun je ze nog herinneren die avonden aan de kust. en kun je me dan vertellen waarom dat vuur ooit is geblust.…

Begin van het einde, Nog niet dood maar herinnering. Het komt overeen met het ander, Het vers einde en een vers begin. Ga nu weer opnieuw het leven in. Ik hoop dat ik niet zal leven op enkel en alleen een herinnering.…