Alle inzendingen over wijn OR oude druif OR geduld

Dit is genoeg voor een oud (knap) man om achter zijn oren te krabben en aan 't suffen te gaan. Als nergens op het wereldrond Druif groeide of gerstekorrel En schoensmeer dan het enig vocht Dat ge ergens vondt - waar gij ook zocht Wie hielp mij aan een borrel?…

Onder de pompelmoezen maan Op de oude schommel Als op een droom van vroeger Scharnieren knarsen Krekels zwijgen Onkruid Schiet uit het droge zand omhoog Zaden zijn verdord van de hitte Lelies bloeien niet verder Algen vertroebelen de vijver Je bent er niet Er is brood en wijn Je bent er niet Pompelmoezen maan Fruit en wijn Dompelpomp…

de heuvels waren rond en vriendelijk de beek al wat bejaard een trage stroom in lichtend zand cipressen aan de oeverkant ik vond je in de warme wind eenzaam tussen rank en druif jij zonnebloemde als een kind voorover in een lome wuif bloeide waar de tijd was stilgezet een open hart in zongebed…

ruimte en compassie biedt duurzaam is de liefde als goede wijn op vat die door de jaren heen zich rijpen laat…

Oud oogst wijsheid in respect, Maar mist soms het geduld te Gedogen wat nieuw zaait En aandacht trekt. Nieuw trekt Oude rimpels glad, waar geen Ogen meten met de maatlat.…

Alles om me heen grijpt me aan alleen mijn houvast zal blijven staan gedachten stellen niks meer voor het houden van dat gaat door Het kan vol van liefde zijn koesteren zul je deze tijden zoals de smaak van een oude wijn door "deze" liefde moet ik je vermijden…

Buiten regent pijpenstelen schemert pittoresk de oude straatlantaarn In café de malle molen pronkt een gladiool in zilver dronken van de wijn Rood als karmozijn denkt hij in een schommelschuit te zijn proost op kotters en galjoten…

Wat ben je ongelooflijk arrogant Ik krenk je trots maar dat kan mij niet schelen Mijn bed wil ik beslist niet met je delen Vannacht is hier geen plaats voor jou vacant Maar in dit werk ben jij geen debutant Jouw zachte ogen noden mij tot strelen Mijn hart wordt week ik kan het niet verhelen Jij wint terrein en krijgt de overhand Ik zie de…

In pastelkleurige wolken, verlies ik mijn hart... ...denk ik aan allen, ...vooral aan jou... die de hemel bevolken... Ik verloor mijn hart, Droom mijn dromen... die helaas nooit uitkomen... en probeer, steeds weer, ...een nieuwe start... Mijn hart is verloren, Bloedeloos en stil... Maar ik weet wat ik wil, Ik blijf wachten totdat jij…

Ik voel het ongemak om blijven waar ik ben en het probleem over te laten aan andermans taak of plicht aan de buren bij wie het gebeurt aan de rand van het dorp Er is haast, behoefte om de huizen en de schuren in orde te maken, maar het duurt te lang of er is te weinig tijd voor mijn ongeduld Ik praat met de buren terwijl we wachten…

de draad weer opgepakt. na weken dubben, denken, ervaren dat alles kan verkeren! angstig blijven en gespannen, in plaats van zalig en ontspannen! geluk is een mooie deugd, maar juist daardoor duur…

Ik heb geduld elke stilte word hoe dan ook gevuld. Ik vertrouw mijn gevoel jouw woorden, vertrouwensakkoorden. Ik ben niet leeg maar een sein of teken en gevuld zijn weer mijn lege weken. Ik wacht. Ik heb geduld. Ik vertrouw. Ik ben niet leeg.…

geduldig wachten zal wel komen, dacht ik vaak en menigmaal, zal wel komen met de tijden, maar geen zuchtje om te gaan, dan alleen maar te verbeiden, blijf ik lekker stil in dromen, van verlangen het zal wel komen.…

Mijn zak is goed gevuld met ontzettend veel geduld ik neem bewust de tijd ook al geeft dat soms een strijd je kunt allemaal maar één ding tegelijk dat is hoe ik het allemaal bekijk ook al wordt er meer van je gevraagd ik zorg dat ik niet word opgejaagd blijf rustig en kalm ik hou mijn vast aan deze strohalm.…

GEDULD…

Loslaten is vertrouwen en geloven dat geduld uitkomst biedt. Geduld is geen dwang, geen tegenstand. Geduld is de dingen accepteren, die je gegeven worden. Geduld is een doel, maar zonder dwang en zonder deadline. Vertrouwen dat ook onzekerheid een einde kent. Zoekend naar het beste in onszelf en in een ander.…

uit eindeloos geduld blad voor blad gigantisch groot en rood siert zij je doek achter preuts gevouwen blaadjes over de zoete geheimen van haar hart graaft je blik steeds dieper voorzichtig nerf na nerf laat je haar groeien uit je verf en honderdvoudig uitvergroot geeft zij zich bloot…

Vele vragen uit een heel ver verleden het leven wordt dag na dag ingevuld, vaak vind ik de antwoorden in't heden het leven vraagt een leven lang geduld. Geduld in het leven, geduld in de liefde antwoorden geloof me, die komen later, ook zelfs al wij elkaar wel eens griefden iedereen slaat in het leven wel een flater.…

Vele vragen uit een heel ver verleden het leven wordt dag na dag ingevuld, vaak vind ik de antwoorden in 't heden het leven vraagt een leven lang geduld. Geduld in 't leven, geduld in de liefde antwoorden geloof me, die komen later, ook als wij elkaar wel eens griefden iedereen slaat in 't leven zijn flater.…

Geloof, hoop en liefde en je kan de wereld aan Evolueren, kalm en vooral erg geduldig verder gaan Lieverd, weldra lacht het geluk je triomfantelijk toe!…

Tenslotte zullen we geduld moeten hebben met al die tobbers. Ieder bedoelt het wel goed, maar is niet altijd in staat goed te doen. Diep medelijden heb ik met mij en ieder, zelfs met de goden. Zij kunnen blijkbaar lijden en dood niet keren, dat is wel jammer. En wij maar hopen op eeuwige zaligheid en pure liefde.…

ik wachtte op de lente verlangde naar de zomer zag uit naar de herfst en wilde de winter voorbij en steeds weer werd mijn geduld op de proef gesteld…

Waar men ook komt men is aan het delven of graven men kan niet rechtdoor men moet er omheen of wachten bij rood er valt smeltende sneeuw december de vijfde morgen is het sinterklaas ik zet ook mijn klomp misschien word ik beloond krijg ik een pakje een pakje geduld want er is iemand die heeft toch geschreven dat geduld het grootste…

het ongeduld spettert er vanaf heb je je eigen niet in bedwang of ben je gewoon zo maf Mensen denken alles te kunnen zeggen maar ze kunnen het niet uitleggen verdraagzaamheid is ver te zoeken en heb ik nog wat te zeggen Nadenken lijkt verplaatst naar de laatste plek het is blijkbaar makkelijker agressief te zijn met een grote bek Geduld…

Lieverd, ik dank je voor je oneindige geduld, tot mijn lege wereld weer kon worden bemand, en mijn zo kille hart weer met liefde gevuld.…

Weer de nacht, weer de ochtend van een nieuwe dag voor dansers en de andere mensen te voorschijn kruipend uit het ogenschijnlijk eendere verrassingsei, tijd is water in een rivier die zich verdrinkt in de wereldzee en ik stroom mee, ik kan me laten drijven…

de woorden willen weg staan te trappelen verdringen zich voor de uitgang in struikelende tijd met kapotte oren storten ze zich naar buiten niet gewacht op de vrije val van sterren trillend in de wind…

De vijg ontkleedt zich schaamteloos de druif is laveloos en paddestoel is high. Het herfst zich feest en moedt zich vol van wee : het jaar is bijna over.…

Een oude koe in Bracht was beducht voor elke gracht Want, sprak ze:- haar angst was groot- Wie haalt mij spreekwoordelijk uit de sloot ? Als kalf had ik evenmin geduld Want de put was te laat gevuld Geef toe, dat geeft geen pas Zodat ik bijna verdronken was…

Ik hoorde van je komen zware stappen morrelend aan mijn deur kom schenk wijn in voorzichtig leg je hoofd naast mijn gezicht mijn handen de koude tegels sterven van verlangen het blauwe ijs bekruipt het web is met je haar verweven het kruis krast je wervels bloot jij omhelst de geur thuis ik sta hier buiten uitgeloot van geduld geef haar…