Alle inzendingen over wilde eend

ijzig blaast een koude wind over een sneeuwwit oppervlak tot aan de rand waar water nog deining heeft dankt de eend in stilte het wak…

(tanka) De eenden zwemmen lustig en tevreden rond in hun smalle sloot, kennen het ruime water achter die hoge dijk niet.…

Aalscholvers troon en hemelend daarboven de lucht, een vlucht, een zucht: “Wat drijft een eend?”…

Eendduidig luidde ‘t oordeel der justitie: “Zulk eendenleed is veel te wreed. Genoeg !” Waarna men echter aan de rechter vroeg: “Oók niet heel zachtjes ? ‘t Is toch een traditie ?” Doch onverbiddelijk sprak deze man: “Nee nee… nou ja, vooruit, nog ééndje dan”.…

Streep, mijn eend, 'kluts' kwijt novemberei "Waarom niet?" 'ome let' er wel op moet beseffen 't zal mislukken TOCH prachtig nest dertien eieren dertien ongeluk TOCH gisteren dertien kleine koddige kuikens in mijn tuin trotse moeder "Zie je wel!"…

De dagen gingen, zonder opmerkelijke veranderingen en gebeurtenissen, woorden vormden bergen, waardoor de betekenis verloren ging, de essentie lag verborgen in de ogen van de eend, die je onderweg tegenkwam. De liefde werd een droom. onbereikbaar, zonder kleur of smaak. Je leven borrelde, bruiste en doofde uit.…

langs ruige rietkragen die de oostenwind kraken glijden oranje voeten over de zwarte spiegel van stilzwijgend water klunend naar die plek onder de brug klinkt een lokroep van gevederde kwakers die de bijt ijs vrijwaren…

maar bekwaam schuifelen eenden over het bevroren parelmoer van de vijver in het kleine park, gewoon plat op hun gemak, zonder behoefte aan gesnater of luid klapperen van vleugels, ingedommeld en tevreden op een overschot van de natuur, buiten een gevaar voortgegleden niet in besef van tijd en duur.…

zoals de dood nog als ver weg wordt gedacht terwijl ik hem ergens in mijn hart bewaar vroeger wilde ik nog springen over getijden maar stramheid en inzicht der jaren weten het wezenlijke niet te vermijden; de natuur kan iedere ommekeer verklaren…

De eend zwemt door dicht kroos, maakt een warrig lijnenspel. Snel zwemt de zwaan voort, kleppert luid met zijn vleugels: eenden kijken boos. De valk grijpt zijn prooi, maar schrikt... Die merel ontsnapt: geslagen winnaar! Gedwee vliegt de meeuw van haar zitpaaltje weg: een aalscholver komt.…

dag in dag uit iedere keer laat thuis komt neer plompt als een dooie eend is een workaholic en nog even maar jouw papa!…

(tanka) Moeder eend zwemt voort, gevolgd door één kleintje maar... Verlies geleden? Blijdschap! Uit het gras komen haar vijf andere kuikens.…

één voor één breng ik de rozen, ik kus ze wakker uit hun droom alsof ik nooit heb liefgehad één voor één draag ik de blaadjes, ik strooi ze stamelend over jouw naam alsof ik nooit gefluisterd heb één voor één bewaar ik hun geur, ik droog ze ademloos in de wind alsof ik nooit gestreeld heb één voor één kleur ik mijn tranen rood…

een kudde wilde overhemden ze staan daar te rillen op de savanne en denken aan hoe het was de afgelopen zomer aan de zomerplas…

hoor ze gaggelen de eerste wilde zwanen wieken naar de zon…

Wild en ontembaar Is mijn hart Bruisend Als een waterval Wie mij wil vangen Heeft het zwaar Want ik ben nergens En overal!…

Welriekende constante perfecte ontluikende, nimmer onttrekkende aan ziende ogen van passanten. Bloedrood sijpelende druppels kleuren de doornen, neerwaarts stromend de immer zuigende zwarte aarde in. Zoete luchten bedwelmend zwanger laag hangend en wee, leiden omringend naar verleiding en vervoeren een zalige diepe droom mee. Zonnestralen…

Als jij de onstuimige natuur bent toon ik je mijn keurig aangelegde tuin met madeliefjes van de notaris en vogelhuisjes in mijn bomenkruin wanneer jij tot bloei komt in mijn dromen heb ik je lief met meeldraad en bloemenkroon wees niet verlegen hier tot mij gekomen nu ik als cultivar mijn mooiste specie toon verander niet van karakter door…

kunstjes vertonen voor de mens niet voor dieren komend uit de oceaan Harderwijk mooie stad ga andere leuke evenementen daar bezoeken voortaan leve stichtingen o.a. anti-bont anti stierenvechten Peta aap en wel W.P.A ja zij die zich moedig inzetten met het redden van gemartelde/ voor winst gebruikte dieren zo velen…

Hier rust een uniek ontwerp, geraakt door welgevormde zinnen, verkoos het gezegde, geen deelwoord bleef bij haar onvoltooid nog voor haar stem zich verder kon ontplooien, in het stramien van haar denken, ontving de kracht in een ongeëvenaarde zetting, maar zij de grip en geest verloor als schaduw langs het leven streek terp van wilde…

Duizenden paarden - wild en vrij. Als golven die rollen over de oceaan. En in overvloed tekeer kunnen gaan.…

de wilde ganzen zwermen door de koele nacht gakkende wilskracht de vlakte wordt zwart duizend snavels roepen kaw op de wieken nu ruisende vleugels in een donderwolk verpakt de wilde ganzen een goddelijke ganzennacht op het water door donker bedekt…

Ik wilde dat ik de haat begreep de schaduw van het licht dat ik de harde stem verstond de leegte in het gezicht. Dat ik kon zeggen waar het om was dat de ene mens mag leven de ander in een eenzaamheid niets van zichzelf kan geven.....…

Ik wilde dat ik slapen kon en deed daarom mijn ogen dicht en voelde in gedachten toen jouw handen op mijn koud gezicht. Je sprak daarin zes lieve woorden: mijn schat ik heb je lief. maar toen ik weer mijn ogen opende lag er alleen die kille brief.…

Het was de welving van een schouderblad, het fosfor van een nieuwe dronkenschap, de slapeloosheid van een wereldstad. Je sliep nooit twee keer met dezelfde dag en leven was pas leven als er 's nachts een halo uit je glas te voorschijn brak. Een juni en je peinst aan een vermolmd ontbijt: ik zwierf om zoveel mensen heen, verruilde zoveel…

ik wilde de ijzige kilte trotseren de dag van de nacht onderscheiden en het vuur van het ijs ik wilde mijn onwetendheid te lijf gaan alle kleuren zien en horen de zilte tranen proeven ik wilde dat de stilte peilloos was en alles kon vervangen: het bittere zout en het zachte zoet…

Ik wilde bij de dood belet aanvragen, hij deed zelf open en hij liet mij in. 'Er lang omheen praten heeft weinig zin; ik kom hier', zei ik, 'om je uit te dagen'. Hij glimlachte: je komt dus uitstel vragen; kan ik je dienen, een glas port of gin? ''t Is mij hetzelfde', zei ik, 'schenk maar in'.…

Hij zag licht en vuur in haar wilde wezen wilde het vuur in haar wezen strelen en wilde wezen in haar licht het licht van haar vurig wezen stelen, nee roven om het licht van zijn eigen wezen te doven en het wilde vuur te ontsteken in hem om haar lieve licht te strelen.…

Hij wilde een dynamisch leven leiden. Te vermoeiend. Toen wilde hij een wijze zijn. Te tegenstrijdig. Toen wilde hij toch minstens een ´minor poet´ worden. Te goed. Te slecht. En toen wilde hij de meest ongepubliceerde dichter van Nederland zijn. Gelukt.…

Ik wilde dat ik je weg kon kiezen een pad vol voorspoed géén verliezen Ik wilde dat ik je blij kon maken je middenin je hart kon raken Ik wilde dat ik de pijn kon wissen en je niet te vaak zo erg zou missen Ik wilde dat ik bepalen kon aan welke relatie jij begon Maar ik héb niets te kiezen het is jouw leven ik kan…