Netgedichten

netgedicht (nr. 46.897):

Wilde vrouw

Als jij de onstuimige natuur bent
toon ik je mijn keurig aangelegde tuin
met madeliefjes van de notaris
en vogelhuisjes in mijn bomenkruin

wanneer jij tot bloei komt in mijn dromen
heb ik je lief met meeldraad en bloemenkroon
wees niet verlegen hier tot mij gekomen
nu ik als cultivar mijn mooiste specie toon

verander niet van karakter door mijn gedachten
er komen nog vele uitgekozen liefdesnachten

‘t zaad der weemoed wordt jouw verdiende loon.