Alle inzendingen over woonoord OR water OR verkeer

Het water van de zee is altijd zout, Hoe men de suikerpot ook mag hanteren, Geagiteerd over het strand marcheren, Terwijl de wind de brandingkoppen krauwt; Een borstbeeld hakken uit scheepstimmerhout, Des nachts, in droom, met meerminnen verkeren, Tarbot fileren of Neptuin vereren: Het water van de zee is altijd zout.…

zee is gevuld met water het is een boodschap voor nu en later…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

zoals ik struin langs oester en blikken fanta hangt mijn geest reeds aan het verderf van moed te zwieren gelijk die witte reiger die me beziet vanaf de rijsdam tot aan de in verval geraakte steiger het is de overvloed die het lijden voedt met een onleesbare handschrift wiens tekst mijn mijmering in zwartgallige woorden in herinnering…

De files in ons land, ze blijven duren. Er komt geen oplossing, ze gaan ijskoud de meters van genoten oponthoud verzamelen en rekeningen sturen. Maar Overheid, als ik u niet ontrief: waar blijft het openbaar alternatief? ------------------------------ ...in een advies aan het kabinet pleitte een brede commissie voor het gefaseerd invoeren…

wie weet was het niks - twee meter van de vangrail schoen op de snelweg…

Bezinning is vandaag tot hem gekomen, hij voelde zich met het milieu begaan, liet het mobiel dus langs de stoeprand staan en heeft zijn oude fiets weer eens genomen. Hij reed de lanen met de fiere bomen, beluisterde het kraaien van een haan, -die net als hij ook vroeg was opgestaan- druk doende om zijn kippen in te tomen. Maar bij de kruising…

ik keur ik kijk de mensen na op hun gebreken zoek uit hoe of ze in elkander steken en of ze aan het eind de weg op mogen of wij ze op de straat kunnen gedogen zodat ze niet te grote brokken maken waardoor weer andre weggebruikers in problemen raken Ach meestal worden ze wel goedgekeurd Maar deze ochtend was ik aan de beurt. En een collega…

soms blinkt de straat lijken kleuren uit de lucht zonder parkeren te drijven op hun vlucht in tegendraads verkeren zijn weg en stoep de hemel waar de mens zijn kringen loopt de wolken uit laat waaien en een huismuur zacht de golfjes dood als licht en lucht in water spiegelen en de mens dat beeld in scherven stapt is een nat pak het…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

landschap is een treurig aquarel Uit schoorsteenpijpen vluchten vreemde kleuren Die ongenood het zwarte zwerk besmeuren De dood heeft hier een ijzeren gestel Signalen van de schepen klinken schel De lucht is zwanger van ontstegen geuren Er valt geen dierlijk leven te bespeuren Dit is het voorgeborchte van de hel De duivel kon geen beter woonoord…

als ik wandel door de straten van mijn jeugd komen de herinneringen terug helder als water ik ben weer een kind tussen de grote mensen onbevangen vrij en blij loop en spring ik door het gras dat groener lijkt dan het ooit was mijn gedachten worden wreed verstoord door het geluid van teveel verkeer ik loop door de straten van mijn jeugd…

We laten ze lappen voor flessen water en alle ellende komt als geklater over de drinkers heen. Naar bed naar bed zei Duimelot, niks meer drinken want da's veel te kort!…

Geen niemandsland bevindt zich tussen beide Waarin wij ons neutraal bezinnen kunnen En ons toekomstig woonoord vrij verkiezen.…

Het verkeer stokte chaos op de rotonde dagelijks infarct…

Dus haal me terug, want ik wil niet verloren, eenzaam en in mezelf verkeren, dus zoek mij en hou van mij?…

boven het verkeer hoor ik de jonge merel met grote moeite…

De koude duisternis voert een stille strijd, hangt over het woonoord van een bosgeest. Schuilt onder zwarte dennen een schimmig beest, dat mensen aanspreekt, naar het moeras leidt? Weldra dwalen in dit wonderlijke woud...…

'k ben de druppel in de oceaan 'k ben de zandkorrel in de woestijn 'k ben onzichtbaar voor wie me niet wil maar druppel of zandkorrel, ik blijf: van m'n leven niet stil.…

Mens van natuur, water bomen bloemen wat een mens maar wil alles kun je opnoemen, maar water denk ik stiekem en stil: staat bovenaan de lijst! Of het tweemaal de douche is, die ik me veroorloof een kinderbadje in de tuin een spuit flacon met verkoelend windje het is meer dan een fortuin net als die schitterende zee!…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Het verkeer raast voort.…

ik op deze plek en geniet van landschap en de natuur hier om mij heen kijk naar zwaluw die dicht over water schiet verwijderd van verkeer en huizen van steen hoor ik de zachte zang van de karekiet zo dikwijls ben ik op deze plek alleen.…

moeder in je kist iedereen liet jij voorgaan nu stopt het verkeer…

Bermen zijn gemaaid: beter uitzicht voor verkeer, klein leven vernield.…

De steward op de rails, de blauwe vader Die checkt of je de treinreis hebt betaald Vertelt of je je aansluiting nog haalt Voor hem (of haar) is straks het afscheid nader Knip de trajecten waar ze aan het snijden zijn Af langs de onrendabel aangestipte lijn…

Ik zat er op, bij vader of een vrindje Wel wiebelig, maar dat was geen bezwaar Zo’n stang, is nu ontdekt, vergroot gevaar En gaat vast weg, dat geeft een droevig tintje Ik voelde mij toen veilig op die stang Zo dicht bij iemand was je nimmer bang…