11152 resultaten.
VALSE SPIEGELS
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 93 lopend langs
de etalageruit
zie ik hem mee lopen
hij kijkt mij aan
enigszins gebogen
een blik van herkenning
het zijn die nog immer heldere ogen
thuis probeer ik de spiegels te ontlopen
alles en iedereen zelfs ikzelf word
door mij voorgelogen
het zijn allemaal
valse spiegels ze laten
je achter in mineur
totaal verward
spreken slechts…
DICHTERBIJ
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 79 de kieviten lopen hier
net een beetje anders
door de wei
ze voelen zich hier
zo lijkt het meer thuis
ach dat is onzin natuurlijk
dat slaat nergens op
maar toch ……….
ik voel me ook zo’n
vogel – ik vloog overal
de weiden waren overal
even groen maar hier
kan ik de mensen het
het best verstaan dit is
mijn eigenlijke thuis
't is…
STERRETJES
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 laten mijn hersenspinsels
zijn als sterretjes in de nacht
waarvan ik hoop dat hun licht
door u zal worden gezien
als liefdevol en zacht
u moge troosten misschien
of nog mooier
u zal kietelen tot u lacht
ik hoop dat mijn sterretjes
hun eigen twinkelingen
in uw ogen mogen zien…
STANDBEELD IN SEPIA
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 ik bekijk een oude foto
het blijft fascineren
toont werelden die ik niet ken
en terwijl ik hem beter ga bestuderen
merk ik dat ik mezelf onbewust
in hun wereld ben gaan posteren
even voel ik me een van hen
tijd en zijn aanvoelen
ik probeer hun denken
ten diepste in te denken
blijf het proberen
het ontdekken wat ze bedoelen
wat ze eigenlijk…
HOE ZOUDEN ZE HETEN
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 82 gekke gedachte dat we
ooit zullen vervagen
dat we sneller dan gewild
er niet meer zullen zijn geweest
enerzijds de aarde zullen verlaten
en dat anderzijds de aarde
ons zal omarmen
met diverse lagen
dat we uit niets anders
meer zullen bestaan dan geest
zo zal het moeten gaan
men moet ons ook vergeten
er moet ruimte voor
nieuwe generaties…
Het mag nog
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 Vandaag en morgen mag je mij nog zoenen
de trap naar boven en de keuken boenen,
de vlinderboom en seringen nog even niet snoeien
maar mij nog wel met je voordrachten boeien.
Vandaag mag je mij nog steeds omarmen
met je liefste woorden stralend verwarmen,
nog een blokje omgaan in het licht van de maan
even verliefd met mij bij de kastanjeboom…
angst
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 77 De angst uit een vorig leven
Had hij met succes verdreven
Toen nam hij een trekkie
Van een rijkgevuld sjekkie
Nu is de angst aan hem gaan kleven…
Hangende vogels
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 60 Grote zwarte vogels
hangen in donzen wolken
die uitrusten
op verweerde kale bomen
tegen een grauwe lucht.
Wacht op mij
ik neem je mee
op het kronkelige pad
tussen de bomen door
naar het open veld.
Daar waar muziek klinkt
en wordt gedronken
op het leven
zonder zorgen
onder een strakblauwe hemel.…
magere hein
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 onlangs onverwachts
zag ik magere hein
die iets te zeggen had
zo zei hij tegen mij
een paar dingen eerst
om te beginnen zei ik
ik ga niet met jou mee
er is te veel nog te doen
zoveel nog heb ik hier
waarvan ik houden mag
wat nog lang niet klaar is
voor mijn afscheid nu
berg de zeis maar weg
reis naar nergens verder
maar kom…
MOEDERHART
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 118 ooit las ik iets over een moeder
zij verloor haar kind
en dan probeer ik
me voor te stellen
hoe hartverscheurend
zij dit wel niet vindt
een versnipperd moederhart
in duizend stukjes voor altijd
weggewaaid door de wind
een kristallen vaas
voor eeuwig versplinterd
en net zolang duurt het voor
zij ze allemaal terug vindt
misschien heb…
Angst
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 82 Een pad met duizend straten
Nu links, misschien rechts
En dan verlaten
Verkeerd zal ik niet gaan
De goede weg
is onbelopen
En ben ik ver
vandaan…
De ketting
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 107 Eens liepen wij samen aan het strand
met gejutte schelpjes in ons hand
daarna zat hij jaren met dementie thuis
later in een verpleegtehuis
heeft toen als therapie
de schelpjes tot een ketting geregen
eindelijk af, heb ik die gekregen
hij is er niet meer
heb al twaalf jaar gerouwd
zoals nu op speciale dagen
wil ik die ketting weer dragen…
VERTEL MAAR
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 vertel me wie je bent
gooi de deuren en ramen
van je hart maar open
lucht jezelf
ik zal proberen te luisteren
natuurlijk niet lachen
niet huiveren op het
verkeerde moment
ik zal proberen te zijn als de wind
zo’n zwoele waar in de onderstroom zich
een behaaglijke en aangename zomer bevindt
maar een oplossing kan ik nooit beloven
vertel…
Ik weet het niet
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 64 Mijn hart stampt...
Een soort van naar links
Maar het hardst naar rechts
Het weet...
Dit is het einde
Van het begin waarin
Niemand mij begrijpt
En ik wederom
Met die grote homp vlees
in mijn vingers
Kijk
Naar het pompstuk
Dat alleen maar op en neer kan gaan
En wie is er voor mij?
Trek hem er maar uit
Die stekker
Ik kan best nog…
IK HOEF ........
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 ik hoef niets meer
heb meer dan mijn
deel gekregen
ik hoef niets meer
heb zoveel gezien
waarvoor ik zou
kunnen vrezen
ik hoef niets meer
wie zou of wil de
moeite nog doen om
mij de les te lezen
ik hoef niets meer
aan mijn deur werd
voldoende hard geklopt
ik hoef niets meer
zeg die meneer van
Voor en Tegenspoed maar
dat hij…
ZO'N WONDER
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 ik zie mijn kleinkind
zich verwonderen
een wonder dat zich
voor mijn ogen ontspint
even laat ik me
afzinken naar de wereld
waarin hij zich nu bevindt
ik zie ons beiden staan
en zie dan van het niet
zo bijster bijzondere
ook dat wat hij nu nog
rekent tot de wonderen
we kijken kijken kijken
elkaar met grote ogen
van verwondering…
Teleurstelling
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 71 zacht klonk
de teleurstelling
in haar stem
handen waaierden
nog mogelijkheden in
een vertwijfeld pogen
nog was de
weerstand niet gebroken
na het verloren spel
begrijpen was er
altijd wel maar overgave
was niet te dragen
toch zal ze ooit
slagen al moet ze
daarvoor dwars door de hel…
HOE KAN IK WETEN
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 hoe kan ik weten ……….
wat geboren worden is
het is immers zo lang geleden
ik ben het vergeten
hoe kan ik weten ……….
wat diepe geborgenheid omvat
als ik de moederschoot
zo lang geleden ben ontgleden
hoe kan ik weten ……….
of ik de juiste weg af ga
terwijl ik nog volop in het leven sta
hoe kan ik weten ……….
wat echte liefde in al haar…
Diafragma,
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 55 In het licht van de leeg
gewaaide februarilucht, de
ijsblauwe zon net onder,
maan en sterren lui, net op,
het doet er weinig toe hoe ik
mij voel, met wie of wanneer
mijn doel zal delen of dat ik er
morgen nog zal zijn, of ik wel
de ontnuchterende morgen kan velen,
ik ben een makkelijk te verwijderen
beeld op de hemelse camera, waarin…
Zwijgen in de woestijn
netgedicht
3.0 met 197 stemmen 583 poëzie, het is dat andere
dat kriebeltje op je huid
een riedeltje in een lied
de glimlach van het meisje
dat vergat hoe mooi ze was
poëzie loopt nooit
door de lange haatstraat
ze wandelt langs het pad
dat langzaam kleiner wordt
ze leert je dansen in de regen
ze laat je wachten
tot de storm te moe is
poëzie is een verzonken rust
een…
Iemand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 68 Ik gebruik je om bij te slapen
de schouder waarop
de hand waarin
Iemand die ik kan zoenen
om alles te delen
te voelen
ik gebruik je lijf om te kneden
vast te pakken
om mijn oude straten
en vrienden mee te verbinden
om de Seinpost
die er niet meer is
om de boulevard
die zo veranderd
om het strand,
de wolken en de zon daaronder
om…
KUSJE
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 ik kreeg een kusje
we waren nog kinderen
dit lieve meisje wordt later
de moeder van die van mij
wie gaat dat verhinderen
zij verhuisde ging hier
voor altijd vandaan
ik ging naar de grote school
zodoende moest zij mij
en ik haar wel laten gaan
later hoorde ik dat zij net als ik
ze nooit heeft gekregen
kinderen…
warmte herinnert mij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 ze zeggen dat goud
de herinneringen zijn
misschien is dat waar
maar die wil ik niet
ik wil jou
als ik je nodig heb
omdat als geen ander
jouw liefde mij warmt…
TERUGBLIKKEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 ik noemde wat mij
zoals was overkomen
in het verleden de tijd
dat we elkaar uit het oog
waren verloren
dus je hebt veel
geluk gehad
een terechte opmerking
die precies vertelde
wie en wat hij was
geworden
wat ik gezien zijn
verleden niet had
verwacht…
REIZEN IN JEZELF
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 ik reis in mezelf
tussen hart en hoofd
tussen hoofd en hart
over reeds gebaande wegen
omdat je toch wil weten
wie je uiteindelijk bent
ik reis in mezelf
tussen hart en hoofd
tussen hoofd en hart
neem steeds vaker de sluipwegen
die ik nog niet heb verkend
daar word je nog verrast
kom je weer die ooit weggestopte
ontboezeming tegen
weggemoffeld…
Meegedragen door de wind
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 49 ik loop door de laan
en kijk naar de lange rij bomen
in de seizoenen
die komen en gaan
hoe de liefde begon
op blauwe vleugels gedragen
lichter dan ooit
door smalle kronkelige straten
verbonden met de bron
de rode ader van de witte hemelzon
terwijl ‘t lijden kermt uit de ogen
onder de koperen ploert
zonder mededogen…
Ondanks
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 83 open blik
nog zoveel te zien
naast het gemis
smetteloze klokjes
geven vaagheid
weer betekenis
ondanks…
een tuin
waar het leven
vliegt, springt
de vogel
het hoogste lied
in herhaling zingt
ondanks……
springtij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 52 hoe ik het springtij ontloop
om mezelf in eigen armen te
dragen wanneer de opzwepende
wind zich als een beul gedraagt
manen gedachten mij om
te verzinken in de diepste
krochten van mijn ziel, want gedachten
wenken me wijl ik aan de oever
sta van een gebed
dat ik in zekere mate cynisch
benader om vooral de reden
dat mijn geloof spreekwoordelijk…
De toekomst is nu
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 hij ligt voor je
dus grijp ‘em met beide handen
en laat ‘em niet meer los
vlak de onnozelen uit
en zij die niet deugen willen
kleur de dageraad
in de vorm van liefde
overspoel de sjagerijnen
waardoor vensters openvliegen
gordijnen een ballet dansen
op de maat van de wind
bijna opgedroogde
pennen weer
vollopen met woorden
voor dichterlijke…
TROOSTEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 130 hoe kan ik je
nee ik kan het niet
niemand kan het
met die gedoodverfde woorden
die menen weg te kunnen slijpen
jouw intens verdriet
troost rijdt
op het oude paard van tijd
ze komt stapvoets
voorzichtig
soms een stukje in galop
zo verwerk je verdriet
tijd en oude paarden
kun je moeilijk dwingen
om snel te komen
het is jouw tijd van…