Alle inzendingen over wereld

Een steeds verloren vergezicht spreidt zich over torenspitsen heen spotlights op glas in lood gericht belichten helder het rijk alleen vergeten gras bij morgenlicht nestelt wild ganzenpas onder steen het platteland vergraasd, ontwricht verjaagt de zwaluwen uit het veen maagdelijk baart de wintertijd haar vorstelijke enig kind ondergesneeuwd…

zo waar gedeputeerd verpakt echt wel gesoigneerd bij het noordzeekanaal wablief hij kwam nasaal het lint geknipt krijtjes plus heel stipt sprekend was te lezen heel goed samen zo gaat-ie goed wordt nog beter knik in de bol ja en amen champagnes in de glazen zon door vlekkerig dek poppies met vleeselijke snack keet snoet aha gemoed valt…

nog even onze taal, eerlijk recht door zee nog even doen we het er mee helaas worden we voor het reclameblok gezet eten we, heel kek zo'n gore big mac en kopen we tot onze lol meubelen in de woonmall moerstaal getiranniseerd, geridiculiseerd, veramerikaniseerd van je hela hola geen siroop meer maar fucking coca cola pearl, spec…

Sterren in ronde vorm de ruimte bekeken vanaf een balkon kleine zonnetjes 't licht sobertjes drank uit een flacon de aardse streken in stilte voor de storm…

Als ik een keel was, zou ik baarden vangen en spreken als de wind, suizend langs ieder zijn oren. Ik zou echoën in hersenkamers, ik zou met geluidsgolven iedereen verdrinken. Als ik een keel was, zou ik niets meer slikken van deze wereld.…

hij is in, volledig in tiem of team, hij staat paraat voor de daad geen klachten over hem dat is naast zijn intimiteit waarvoor hij strijd levert als een moderne Da Vinci nieuwe technieken exploreert om te komen tot het juiste zicht zichzelf te verdrieten om een stel tieten niet van hem maar wel voor hem opgericht of naar beneden gericht…

Langs de betonnen besmeurde wegen Kom ik talloze plat gereden kadavers tegen Die eens zo bontgekleurd in boomtoppen zaten Hoelang gaan wij door deze wereld uit te baten Waarschijnlijk tot we als mensheid zelf ten ondergaan Verwoesten wij hem en vervuilen met gassen Overtuigen wij ons zelf altijd maar weer Niet in deze schitterende wereld te…

Wat moeten we met mensen met leiders en met landen die alles op alles zetten om de wereld te verbranden. Wat moeten we met ruzie en wat met soldaten die we uitsturen naar alle hoeken, laten vechten in alle gaten wat moeten we met leiders die van politiek niets begrijpen die terreur willen vernietigen maar zelf wel onrust laten rijpen. Waarheen…

het was het kind in mij dat preekte woorden van goedheid en vrede niet van kwaad wilde horen dat de mens schijnt aangeboren het kind is dood het preekt niet meer ik wurgde het zelf in mijn schoot om zo zijn naïviteit te smoren het zijn gróte kleren die ik draag en op mijn schouders zwaar het weten van het kwaad dat alom woedt met wortels…

de donder dringt en rolt hoekig over scherven een dek dat knispert, de doffe speklaag onder de ribben van een rubberzool dit is het late antwoord op de iele schicht in deze diepvrieslucht wil geen vezel bederven de zeebonk veegt het kristalpoeder van de stoppels duikt gapend in het donker dons van de kajuit knieschijven in de klem van een…

het is weer ochtend de ploeg staat er nog fris blinkend met hier en daar aarde als mazelen op haar blad donkere kluiten voorspellen een melig tierende oogst aan rijp koren en mals graan de boer kan weer voorgaan in de hoogmis van zijn land zijn geloof doet niet onder voor het gemopper op de regen niet altijd de zegen waarop een man als…

Twee voormalige Britse kolonies Zuid-Afrika en India Bepaald door twee wereldleiders Van formaat. Beide strijdbaar Zonder geweld. Tegen rassen- discriminatie en Brittania Engeland: de koloniale heerser Met passief verzet bestreden Onder leiding van Gandhi Burgerlijke ongehoorzaamheid Boycot. Zelfvoorziening door Weven van kleden In verband…

toevallig ben ik ergens opgeraapt als onmens uit het ongedierte verrezen ik draag een gele pruik - en sleep me onhandig van scène tot scène de hemel in een schuine helling is mijn onderdak, mijn lot trotserend in deze beschaving zingend in het morgenlicht ken ik geen regels van protocol in de broze wereld omgeven…

Gegeseld in tijd gevangen in ruimte gegijzeld onder de zon en vastgelegd in wetten pretendeer ik vrijheid in een ongelijke strijd.…

Spelden draad garen en een gefronste kop zo zie je er volgens mij tegen op om bomen alweer knoppen aan te naaien. Uitgeblust vraag je of ik de rollen om kan draaien. Natuurlijk is dat geen probleem in een vingerknip bevrijd ik je. Heen en weer schud je je hoofd tot ik verklaar dat alles wat met de natuur te maken heeft waar is en dat die…

oprecht in`t nachtelijk duister; verankert in `t licht, gedonder als ik fluister, wat Moeder natuur mij berricht.. de gouden kooi is minder mooi de tranen langs de navelstreng mocht mijn kind ooit gaan vragen; waar zijn wortels dan lagen in dit leven zo eng... tergend gemeen zijn de feiten waarom ik verdween, de verwijten... het…

Verdwaasd verdwaald Verwilderd vertrokken Onontbeerlijk ontmaskerd Onovertroffen onthaald Behaagd bestolen betast besloten Genoeg gezien gedacht genoten…

ongeschreven wereld – ze ze raast over mij heen boeken leeg van letters het valt als een giftige droom op kleine plekken – werden ze gestold -- gegroeid in drang van zinnen neergestreken -- waarheen gelukkig niet ver weg maar doodmoe ……….…

Elk moment steeds weer valt faalt herhaalt de aarde meer en meer Bevroren netvlies vlak onder de atmosfeer wordt witheet en transparant ik vlam damp verdamp in de wolken tot boven de wolken rol door lijzige lucht als helikopter zonder wakgewakkerde wieken klap nu wel aan elke voet vijf veren en een duim uit Dit verklaart voldoende…

conflict, oplossing, overbodige ballast overboord, terug naar de essentie een man en een vrouw, meer niet niet ter zake doende religie, ras, geaardheid het gaat om voortplanting waren het de eerste twee mensen of zijn het de laatste twee wat is het probleem ?…

hij is niet groot en eerder vierkant soms als het niet zo rollen wil als een knikker terwijl hij rond en blauw hoort te zijn of groen - daar zijn de meningen verdeeld over want je hebt water- en groenliefhebbers- maar de mijne heeft niets van dat alles hij is gewoon onbeschreven wit best een aardig tussenstation en ik noem het de wereld…

in de kroezelige baard sneuvelt een dondervlieg als in een groezelig web de vlag van Zion spant om zijn kruin een grofgebreide muts met mazen verraadt de schutkleuren de drie stroken van een beroofd land het groen van algen, mos en lover het eigeel van de zon het rood van vergoten bloed zweet dringt in de vetlokken de viltige manen…

Al weet je nu wat is En niet wat komen gaat Geniet dan van het heden Want als het leven ooit tot stilstand komt Is dát het moment Waarop de dood zwijgend in zal treden Sta slechts Even stil En luister naar het leven Naar haar beweging En haar hoogste klanken Zij zullen jou de mooiste kleuren geven Want op dát moment Doet zij…

het is zeker de wereld is rond het middelpunt is nu gevonden gister eerst rechts links gekeken daarna achter voor het loopt aan alle kanten af…

De duif naast het kantelraam op zolder maakt geluiden als van een krolse kat En aangezien ik de wereld ook vandaag wel weer niet zal begrijpen Zal ik van de kat gekoer verwachten Zelfs de vraagtekens in mijn hoofd klinken niet thuis te brengen vreemd Over de antwoorden maar helemaal te zwijgen…

de wereld is niet meer van nu verdwijnend van binnen uit tastend als een blinde rustend op een bed waar het matras van versleten is het maakt het niet meer waar waar het voor geschapen is de wereld slechts nog een dorp op het podium van onvrede waar mensen door elkaar lopen in vleugels reppend op zoek naar hun…

met verrijkt splijtstof woekeren ze gezapig verder de leden van de veilige raad vegen de mijnen, de deadline als een zucht in hun nek buitenlandse zaken wil tand om tand de fout van gisteren is een haperende plaat het schept een klimaat van mogen want de valkuil van het verraad gaapt zoeken naar verzoening overzeese stemmen vormen…

de jaguar kauwt kilometers een koets van licht kreukvrij staal op het derde rijvak keurig binnen de stipellijnen het profiel van zijn banden de oliestand, het onderstel, de dimlampjes van het boordpaneel gisteren nog gekeurd geen knip in mijn kaart dan pink ik en wijk uit naar het klaverblad hij kleeft aan het asfalt in de lange, egale…

de zee woelt kust de branding zo verzandt de schemer die nacht doet stranden de avond graaft kuilen in sterren tot diep in de ochtend om morgen te scheppen…

tragisch, zo'n bende dikbuikerige negertjes, verplegers zonder geld voor stethoscopen en zo lopen zonder benen met een klontje in het suikerriet dan zijn wij beter af met onze overvoede magen die in omvang niet veel van de hunne verschillen, wel in wat ze vult en wat we er nog meer bij willen dan zijn wij beter af met onze puisterige…