Netgedichten

netgedicht (nr. 14.474):

Passion

Spreek de waarheid en alles stopt:
spreek. Twee ogen vol
mystieke berusting en onbreekbaar geduld
musiceren als samenvallende scherven,
leven voort als stralend gebroken en
gelukkig licht. En toch, hiervoor weerklonk
geen stukstuitend startschot.

No stress. Okerpoederen camera’s cirkelen
scherp en koelbloedig, toekomstvoorspellende
aasgieren hebben nu de tijd

gesmoorde klik; secondewijzer trilt

uit het oog verloren. Ze duikelen cru,
in allerijl taboedoorbrekend. Wie weet
zijn ze te laat? Willen droge feiten over
dit leven: stelt in feite weinig voor, maar
wel genoeg.
Hij zwijgt nog steeds.

Over het puin golft zijn echoënde lichaam,
geen zonnewijzer meer. Vanaf nu
tijd zat. De klok viel
stil en alles
stopte inderdaad
en was van toen af aan
goed en wel vertrokken.