Netgedichten

netgedicht (nr. 12.376):

de baas van het land

het is weer ochtend
de ploeg staat er nog
fris blinkend met hier en daar
aarde als mazelen op haar blad

donkere kluiten voorspellen
een melig tierende oogst aan
rijp koren en mals graan
de boer kan weer voorgaan
in de hoogmis van zijn land

zijn geloof doet niet onder
voor het gemopper op de regen
niet altijd de zegen waarop
een man als hij moet wachten

hier is hij echt in zijn element
zijn gekloven gelaat even charmant
als de geknotte wilgen aan de rand
van zijn hemel op deze wereld

heel anders dan in de stad
waar niet geürineerd mag worden
op perron 10 toch niet
zo vertelde hem een blikken God