Alle inzendingen over Het land dat ik verl

In`t Land des Laechelns regent het, op goeden en op slechten. De humor valt daar uit de lucht, met bakken,schuin en rechte. Een paraplu die kent men niet, men loopt met open mond, daar in de humor stortbui, dat houdt hen zo gezond. Spreuken 17:22 Operette van Franz Lehar…

Dit nu was: hun land, hun hemel en hun sterren.…

klaarwakker, zo dacht ik te lopen, op iets wat soms aandeed als het prettige van mos, om fluisterend te zoeken, te voelen het minste geringste: alle erkende bestaande variëteiten van schaduw dit uur van de dag, opdat men mij voegde, met nodige discretie, bij de lijst van gewone prestaties in het boek der vergelding, het grote jaarverslag…

Babeltaal in Nederland ikke niet verstaan wij leef in die Lui lek land geest is sterve na de dood…

Hoe diep is het Land gezonken Waar vaders zonen doden, Moeders waanzin omarmen En hartverscheurend treuren Om wie zij verloren en Andere moeders vaders Zoeken voor kinderen die Resteren - weggelopen mannen Op de vlucht voor hun verantwoordelijkheid, Die zij ter nauwernood Hebben weten af te weren…

Ongetemde krachten op weg naar het land van beloften. Onzichtbaar gedragen door Gods Geest. Met haar zweeft ze voort. Alles met elkaar verwevend opdat er in alles leven is. Niemandsland wordt iemands land! Geboortegrond, stad van leven. Thuishaven van waaruit wij in vreugde vertrekken. Om in vrede thuis te komen…

Wij zijn kindren van ons land, Vrije Batavieren! Bloemen van de waterkant Ons de hoed versieren. 't Water dreigt, maar krijgt ons niet Achter onze dijken, En de verste zeeplas ziet Onze vlaggen prijken.…

Door het leven hoogstens gedoogd, Niet met warmte omgeven, Niet de blik gegeven Van gekend en erkend te zijn; Niet met open armen ontvangen: Jij had hier sowieso niet moeten zijn, Asielzoeker in eigen land Niet meer, niet minder, Zo ervaar jij het leven Gegeven uit Gods hand…

Obamacare: een zegen voor het land Geen vijand meer van Cuba en Iran Een huwelijk van man met and’re man Een vriend van de Latijnse immigrant De helft van ’t volk is gek op bloedvergieten En zegt hardop: we kunnen hem wel schieten…

De medicijnen voor die afgrijselijke ziekte in ons land, te duur? Hoe komen ze erbij, de premie in ons land, te duur? Hoe komen ze erop, NU actie te ondernemen, door samen te willen gaan werken, groter in te kopen en MISSCHIEN Daardoor de noodzakelijke ( ( helaas helaas) medicatie voordeliger van de hand te kunnen doen?…

hier op dit mooie eiland voelt alles al vertrouwd pas verhuisd toch vanaf het begin niet als vreemden beschouwd een ieder groet ons spontaan als kenden we elkaar en woonden wij al tijden hier samen hopen wij op dit eindstation de tijd die ons rest te genieten toch zo af en toe missen wij bij tijd en wijle een lijvig woordenboek…

Zie ik Geert Wilders weer met modder gooien, En hoe hij met een foto Pechtold pest, Zie ik Henk Krol die vreest wat oudjes rest, Zie ik Mark Rutte met miljarden strooien, Dan meld ik u dit heugelijke feit: Het is zover, het is verkiezingstijd!…

Een diepe wonde werd geslagen in onze harten. Op 22 maart 2016 werd het na een oorverdovend geluid overal stil. Ons Belgenland stond op zijn kop. Je hoorde je eigen adem stokken. Het geluid werd oorverdovend stil. De wind vergat te blazen. De zon schaamde zich achter donkere wolken. De duizenden ogen werden troebel door tranen. Iedereen greep…

Hoe liefelijk is dan mijn vlakke land Met zicht tot aan de einder Waar zich de blauwe hemel spant Tot nevelig woud aan de horizon Geluk zover men ooit verlangen kon…

ik vlinderde rond kleuren bruin en geel en zocht je honing jij liet mij landen op fluweel bij jou was ik de koning je kelkte dieper dan ik dacht maar wist je schat ik nam je stuifmeel mee elkaar bevruchten was voor ons nog meer dan Gods beloning…

je wekt me de schemering ruist op een lichtende vleugel dromen vervliegen de nacht houdt het licht weer apart we vragen de wind je te dragen te koesteren als kind we wieken verdwalend in niemand zijn land we leggen de hand op de schat van vandaag waar al onze wensen liggen te glanzen in de zon die we stelen…

schorre lege velden waken als duivels over verlaten steden en dorpen die als luchtkastelen opdoemen in wrakke doch lange nevelslierten het leven is vertrokken, slechts wat ademgeruis slentert nog door het puin waar in het gruis staat geschreven, dit was eens ons zo vertrouwde huis fundamenten ter zicht gesteld door het kantelen van de aarde…

Kromme wegen leiden naar donkere stegen hier in het land van pracht en praal worden ze nog als schapen gedreven? Ze hebben het allemaal. Op elke straat een dealer op elke hoek een SUV het ontbreekt hun aan niks dit is het echte leven?…

het kunstig geweven web van de spin beschermde ons voor indringers lichtstralen werden gemorst over de doorzichtige vleugels gevlogen in 't zilver blauwe glinsterde het spinrag als een schoon kunstwerk het is voldoende om naar de gevangen zwarte stippen te kijken met ogen van de ochtend vandaag schilder ik opnieuw…

witte strepen krijten in het blauw hun verre reizen schrijven adem in de kou op weg naar tropische verblijven ze laten alles achter zich de zorgen en hun zaken het huis en met de buren thuis voorlopig niets te maken zie kiezen voor comfort lucht om hen te dragen geen boot of druk verkeer treinen die vertragen ik aard in somber land…

zon verschraalde takken stalen licht uit ogenblikken dat ik inzicht had ze zouden me de hemel moeten wijzen maar bogen over mij en tunnelden mijn pad ik kon niet verder gaan het dwarsbomen hield aan een angstsprong was de eis ultieme vrijheid als mijn prijs de vlucht bleef spoorloos in de lucht mijn gedachten zijn gevlogen, landen…

eenzaam op het oeverland het zoetwatermeer spiegelde ontzag voor de dichtershemel waar jij soms koningin was je transformeerde de pijn in onverwachte gedaantes maakte dikwijls metaforen van mensen die maskers afwierpen je gaf geen kritiek, verdroeg geen argwaan maakte alleen pijn voelbaar in afgrijzen, alsof er bomen in het lucide land…

Een onbekend en ongerept domein Waar fauna dankzij flora kan gedijen En omgekeerd in 't klein - bloem dankzij bijen Een land waar geen beschaving hoeft te zijn…

in het rijke roomse land stroomden gezwollen rivieren uit dikke brevieren kermden biechtstoelen penitenties vol tranen in amechtig berouw want het gegeven geld voor de verbetering van de afvoeren was met de collecte voor de kerk trouw in het onderhouds- programma van de kathedraal beland waar meneer pastoor de goede gevers op grote…

"Ik mag niet meer drinken van de dokter" (stelling) reactie "Mag je niet meer drinken van de dokter" (verbaasd) "ja ik mag niet meer drinken van de dokter" (bevestigend) reactie "En wie is dan jouw dokter?" (vraag) "dat is de dokter in mij" (2e maal bevestigend) reactie "Dokter Inmij" (zeer verbaasd) "ja de dokter diep in mij" (3e…

“Ik vind de herfst een schitterend seizoen”, Zo sprak de peuter, lurkend aan een fles, “Eerst was Sint Maarten al een groot succes En nu vult de goedheiligman mijn schoen: Acht pilsjes heb ik van de Sint gehad En van Sint Maarten zelfs een volle krat!”…

Eigenlijk is dit de beste tijd De lei is schoon en alles kan gebeuren Er is slechts veel verwachting te bespeuren Geen bitterheid, geen woede en geen spijt Maar straks komt die malloot weer van z'n boot En is het weer volledig code rood…

Onze liefde vult de kamer Het basso continuo van jouw stem plooit zich en mengt zich met de zang van de snaar die jij in mij aanslaat, die tot in de hemel weerklinkt - de hemel, de hemel Ik buig mijn takken mee met jou, ik kabbel gedachten aan jou overal over jou heen ik drink het restje uit jouw beker mijn lippen drukken waar de jouwe…

“Het kopje thee met hem beviel ons zeer, Straks gaan wij in Zimbabwe voetjeballen, Ik snap niet dat die lui daarover vallen, Mugabe is gewoon een toffe peer.” En wie niet met de man is ingenomen, Kan bij Mugabe op de koffie komen.…

in naam van allah werd jij vermoord o spreker van het vrije woord jouw stem werd in bloed gesmoord want mohammed had jouw bloed geroken zijn woord werd op jouw lijf gestoken nederland kijkt angstig toe dit land is laf dit land is moe.…