3660 resultaten.
lief,
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 404 ben jij een vlinderkind?
hoe blauwe ogen iriseren, lichtgebonden
rond het zwarte gat
dat missen heet
ik weet dat het goed met je gaat-
je huppelt blond rond bronnen vol jeugd
jouw vlechtjes vrolijk in cadans
de trance van nu
mijn tafel draagt ook roze tulpen
elk laat zien hoe mooi- je bent
ik hoop het
dat jouw tijd
ook zomers kent…
Verder
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 350 Seconde na seconde
Tikt de eindeloze tijd
Druppel na druppel
Stroomt de koude regen
Stap na stap
Loopt de eenzame loper
De tijd staat stil
Het water voelt hij niet
Gedachten staan stil
Denken doet hij niet
Seconde voor seconde
Kruipt de tijd voorbij
Druppel voor druppel
Leegt de donkere wolk
Stap voor stap
Is hij verder weg
De…
Diep verdriet
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 718 Het verdriet van de zoon
om de vader
het verdriet van de dochter
om de moeder
zo diep, als het verdriet
van de zoon om de moeder
en het verdriet van deze dochter
om het gebrek van haar vader
die niet van haar kon houden
zoals ze wilde
niet meer kon vertrouwen
op het bijleggen van geschillen
is het diep verdriet
van denken
tekort…
Ontmoedigd
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 432 Moed
Ontbreekt mij
Schuldgevoel in overvloed
Daarom zal ik blijven
Vandaag…
Bang zijn.
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 335 Zij speelde met haar poppen
heel stil, heel zacht
want als ze wacht met stil zijn
en gaat gillen, zingen, springen
dan is mamma daar
een groot gevaar met de slof.
Zij is vrolijk en lacht
en als het moet
dan doet ze net alsof.
Mamma mag het niet horen
dus in stilte maar praten
met de knuffelbeesten om je heen.
Heel stil, heel stil
want…
Nare droom
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 318 Hoezeer ze steeds vervreemdt en gaat van mij
Een bizar ritueel, een dans met haar dood
Zoals ze lacht, van haar word ik weer blij
Een kille blik, een schreeuw, de keel is rood
Een park, een vijver, een eendenkooi blauw
Ik was de lucht door haar vergrijsde haren
We liepen hand in hand, haar ogen grauw
Ze keek me aan, dacht aan wilde jaren…
VIJFTIEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 443 Haar jeugd werd haar brutaal ontstolen
vijftien jaar geleden door een gore vent
‘s Avonds fietste zij toen van school en
werd, naar zijn woorden, eens verwend
Haar eerbaarheid werd haar ontnomen
brutaal dwong hij haar op de bosgrond
In acht minuten roofde hij haar dromen
terwijl zij hevig bloedde uit haar mond
Vijftien jaar geleden, dat…
Heimwee die ik achterliet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 501 De tafel niet gedekt
Het onbeslapen bed
Alleen de leegte
Die aanwezig was
Nadat onmin hoogtij vierde
En de verdraagzaamheid
Verdwenen was, en het
Naast de rommel vooral
De heimwee was die
Ik bij je achterliet
inspiratie:
prof. R. van den Hoofdakker, psychiater en dichter
Bram Vermeulen, Nederlands singer-songwriter - …
Een verloren strijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 536 Ik had nog zoveel dromen,
niets hiervan is uitgekomen.
Ik kan nog enkel drinken
op iets wat nooit is geweest
klinken,
op al wat ik mis; het allermeest.
'k voel me als het leven is voorbij
zo hoeft het niet meer voor mij.
Genadeloos zoekend naar kracht om hier nog uit te klimmen
maar weet niet meer hoe en waar te beginnen...
Ieder houvast…
Rock bottom
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 255 De bodem
De onderkant
Het scherpe
Het snijden van de rand
De diepe laag
Zo zwart
Zo ver
Zo donker
Zo vaag
Zakken
Dempen
Bedelven
Maak me klein
Klein
Zodat
ik even niet
hoef te zijn…
Zelfvertrouwen per milligram
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 497 Ogen star van angst
Trillend de ogen
Die niet durven kijken
Gillette-mesje gevaarlijk
Vastgeklemd in zijn
Rechterhand schuift hij
Het witte goud naar
De spiegelrand waarna
Al gauw de lepel volgt
Die in de kilte van het
Moment de warmte
Van een mager vlammetje
Vangt en poeder oplost
Tot medicijn - en na
Het shot zelfvertrouwen…
VAN EEN LEVEN VOL PIJN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 540 Thans vierentwintig jaren geleden geboren
daarna schonk ‘t bestaan haar slechts pijn
Gelukkig liet dit al haar nimmer ontsporen
maar wèl leven achter ‘t masker van schijn
Tranen, die in ‘t stille eenzaam stroomden
konden getuigen van haar loodzware strijd
In nachten dat ze van de liefde droomde en
mijmerde over een bestaan, zonder verwijt…
Heimwee.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 401 Hoe kan ik de dagen
aan het einde van het jaar
nu zonder je vieren
Het is een onmogelijke opgave
stil verdriet binnenin
je gezicht voor het mijne
Ik moet het omgooien
het hele leven omgooien
want dit gemis is te groot
Al spreek ik je net voor het einde
het zou zoveel schelen
mijn hart weer een beetje helen
Hopend op een nieuwe start…
Hier liegt de droom zo kleurloos
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 340 Ik ben de angel
het pijnlijke (ge)weten
het blinde oog dat traant
Ik ben de hitte
de dans op de vulkaan
het abracadabra op oude stenen
Ik ben de dorst
in een zee van zout water
wat het rechte krom buigt
* * *
Toen ik nog kind was
wist ik alles beter
Ik was vriendjes
met de Zon en de ether
Alle dingen waren één
* *…
Terugblik
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 522 Aan het einde van dit jaar
een jaar van veel verdriet
Een jaar met grote verliezen
Met in mij innerlijk
een gevoel dat niemand ziet
wil ik voor mezelf gaan kiezen.
Meeleven ja dat ken ik
Doch ook mijn valkuil
Waarin ik stik
Met heel veel liefde
Heb ik mijn zusje en vader begeleid
Waarna ze door het hiernamaals werden bevrijd.
Mijn…
vijvertje geluk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 271 je mag het best wel weten
ik huil soms uren lang
er vormt zich dan een watertje
een beekje stroomt zijn gang
ik traan langs harde keien
en zachte rozemarijn
ik kletter nog een waterval
en weg is dan mijn pijn
en als de uren om zijn
mijn tranen zijn dan op
dan speel ik met de vissen
zie lelies in hun knop
dat huilen niet voor niets…
Sprakeloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 241 Het gedicht is kort
zo ook zijn het de dagen
zelfs bedekt
geruchten zijn
aan de kant gezet
door naakte dingen
het dagelijkse kraakt
in al zijn voegen
bloemen dekken
argelozen en kinderen
sprakeloos toe
omdat woorden
maar woorden zijn
branden wij kaarsen…
STILTE OM TE SNIJDEN
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 511 Stilte heerste in die donkerblauwe nacht
de nacht van ‘t vreselijk eenzaam lijden
Die stilte hield het meisje in haar macht
het leek die keer een stilte om te snijden
Blote voeten op een koude ondergrond
als deel van de zichzelf opgelegde straf
In deze situatie, waarin zij zich bevond,
dacht ze slechts aan sterven en het graf
In de lade…
De koning die treurde in duisternis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 322 Hij scheen het leven slechts van een afstand
te bespeuren.
Hij liet geen enkel licht toe in zijn zwarte,
zware, donkere hart.
Het was de koning van het dompelmoeras...
geen hand, die uitgestoken werd,
werd aangenomen; hij besloot vast,
er was geen hoop meer dan zich maar
te verliezen in zijn grote verlies:
het hart los van de ziel.
Hij verloor…
Diafragma
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 201 Lijdend
Verwevend leiden
Aaneen geklonken
Wijdgesperd diafragma
Helse draad
Smeltende kern
Zwalkend dronken
Afdruk pijnigend
Maat
Geprest ritueel
Uitglijdend in kind
Tijd
Nacht der dag
Rust geen deel
Piekend
Schouderend tranend
Veel…
Op een huid van Indisch goud
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 318 Woorden hagelen een witte waas
over het doodgeboren kind, lang geleden
Moeder borduurt - half blind – haar littekens,
op een huid van Indisch goud
Vader bouwt zijn onzichtbare Bersiap
met een ondoordringbaar doodzwijgen
Hij drinkt zijn verdriet van harde tranen
verslikt zich en barst
Hun oudste dochter is reeds het huis ontvlucht
Bekleed…
Broertje dood
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 259 gordijnen trillen grenzeloos
als ik praat tot mijn gedachten
vanaf je heengaan in
het rood van toen
trillend in het midden
samen met je streken
naar de richting zoals
ik enkel kennen zou
steeds weer bij
het binnenkomen
tandenknarsend
door jouw stem
steeds
op feiten geprikt
weer
sluimert ze weg
verder…
Ver weg.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 510 Daar, ver weg
de einder voorbij.
Boven de sterren, achter
de zon, buiten het heelal om.
Daar waar lucht ledig en
alles vredig is.…
In het hart van de zwarte roos
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 309 Haar stem donkert de kamer,
de herinnering
De tijd knarst zijn tanden,
bijt zich stuk op een tapijt van vlees
Het vlammend oog, het haardvuur
en weer die herinnering...
*
Er was een harde hand des levens
Een hartslag van ongenade
Een levend mes op de keel
Er was pure reddeloosheid
in de maak voor Broertje Dood
Jong gestorven…
Mijn vader.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 647 Ik kijk omhoog naar de hemel
waar mijn vader is en blijft.
Verder dan de verste ster.
Mocht hij terug komen, leven
na de dood,
dan zal ik hem nog niet zien,
want het heelal is zo groot.
En ik heb te weinig tijd,
ik ben hem voor Eeuwig kwijt.…
Verder in de mist
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 493 Ik zie nog steeds een traan
en kijk door het raam
ik zie je steeds verder, verder in de mist
en ik zie je nog zo staan
en kijk door het raam
maar ik zie je steeds verder, verder in de mist
Ik weet nog steeds jouw naam
en ik kijk door het raam
maar je bent steeds verder, verder in de mist
verder in de mist, verder in de mist
dat was jouw…
ZIELENPIJN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 361 Zielenpijn kan je niet overbrengen
die pijn mag je wel aanvoelen!
Probeer het maar!
Voel die pijn maar mee
het verlicht voor twee!…
In de nacht
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.083 Hoe vaak in dromen eensklaps miste ik u...
En angstig zoekend - want in lijfsgevaren,
Hulpeloos in doodsgevaren wist ik u -
Zoekend die mij zocht, raadloos bleef ik waren;
En denkend mij úw angst, slaakte ik een kreet -
Die juichtoon werd, naast u me ontwaken deed!
In dromen voorgevoeld had ik uw dood.
Nu hij u wegnam, hoor ik vaak in dromen…
Tijd heelt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 489 Tijd heelt,
tot de wond verdwijnt,
tijd vliegt,
zelfs 't oog verliest,
tijd vergeet
nog voor je 't weet…
Fluo Chocola
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 393 Net voorbij vier,
de meesten op weg naar huis,
een ander deel vertrekt,
jonge fietsers,
een mond op tien voor twee.
De zon op non-actief,
de eerste wagens knippen de lichten aan,
en die kleine man,
met een pak vol koekjes,
weigert die straks zijn kool?
Fluo vestjes,
nee geen zicht,
liever een pak koekjes en geen kool,
dan een late snack…