inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 9.586):

Stille Tuin

op de draagwijdte van de wind
jagen ze aan - zwart gevleugeld -
rond de marmeren zerken
waar –ironie – de rouwvliegen
dansen

o bibio marci

het zwerk heeft dat speciale blauw
dat alleen bij nachten hoort

en in het nabije dwarrelen bladeren
in het zachte schijnselwit
boven leemte van het kiezelpad
verzwijgt

de muur -met daarachter de weg
naar Tongeren - verblijft
de stilte, op deze plek waar
goden met de doden bewegen
als reizen

de grens ver schemert
als in een visioen van leven

- dat het golfde over water
ruiste in de bomen
vleerde in duister
nissen van dood -

ik adem, luister hoe ik niet adem
in het netwerk van stenen ruimte
waar alle klanken afgeketst
oneindig jammerklagen

ik doe slechts mijn ogen dicht
om het doodstil kijken
naar het gebroken licht
- het zwerft -

Schrijver: Dianne Soeters, 23 januari 2006


Geplaatst in de categorie: verdriet

2.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 767

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)