inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 9.834):

Uitgesproken !

Je bent er wel... en toch ben je er niet
jouw stilte hoor 'k in 't ruisen van de bomen.
Ik roep je naam, maar jij zult niet meer komen
en ik weet mij alleen met dit verdriet.

Wij vormen woorden maar wij spreken niet
de diepe stilte is van ver te horen.
Toch werd je eens als kind bij ons geboren
terwijl je ons als vreemden achterliet.

Wat bleef is de herin'ring aan je lach
er valt een schaduw over ied're dag.

Schrijver: Trudy van Schellen, 8 februari 2006


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 783

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)