Alle inzendingen over Gedichten

Het geluid dat het licht in de hoek maakte Overschreeuwde mijn avondgemoed Reeds bevind ik mij in het iets donkerder Als aan een muziekversterker draai ik aan de knoppen Om mij af te stemmen op de Weg Draaien, regelen, tot je samenvalt Verstrooiing is een gehavende vijand Die je een arm om de schouder slaat Om er een mee te worden Vrede…

Weet je wat, ik ga dit jaar kerst vieren. Uit vrije wil, want het is niet verplicht. Onder de bomen dicht bij de staldieren houd ik mijn mensenbestaan tegen het licht. Wat heb ik gedaan voor de liefde? Was ik wel vergevingsgezind en verdraagzaam? Wat griefde mij zo dat ik doof werd en bind? Een antwoord is niet altijd voorradig maar de…

kliklaminaat dat is wat er staat niet wat er ligt de ondergrond gedicht kliklaminaat geen verdieping is zo platvloers…

Ik scheer, wax en epileer Doch ontharing In een gedicht, Neen, dank u zeer…

half ontloken maan verwekt een hemels gedicht zo laat nog op straat…

Een schilder een werk een teken van licht Het labyrint van taal Geboren: een gedicht…

Ik heb je alles gegeven: een gedicht, mijn maandsalaris en een kind; wil je nu even kijken of het eten klaar is?…

Hoe verder men keek, Hoe groter het leek -------------------------------------- uit: Vrijwel alle gedichten, 2004…

Ik schrijf geen gedicht omdat ik het kan maar omdat ik het moet het is mijn slaapmutsje na het schrijven ervan slaap ik o zo zoet.…

de schrijver beweerde dat hij telkens hij zijn tekst centreerde hij een nieuw gedicht creëerde…

Ik was de man uit jouw gedicht zijn imperfectie, zijn dementie zijn handen, zijn voeten, zijn gezicht.…

plaats nooit een gedicht, als AFC Ajax speelt - geen kat die het leest…

De bomen verbergen de bergen de mist het zicht voedingsbodem voor dit mini- gedicht!…

Dit gedicht had ik ingestuurd voor de Selexyz Scheltema Almere Poëzieprijs 2009, die dit jaar als thema had: "Achter mijn rug". Een aantal weken geleden kreeg ik het mooie bericht dat dit gedicht door de jury uitgekozen was als één van de 10 genomineerde gedichten. Er waren 170 inzendingen van volwassenen en 50 van de jeugd.…

wij mensen zijn een en al gedicht soms iets te kort soms iets te lang soms met iets te weinig doorzicht omdat we als lezer niet alles weten wat er aan ten grondslag ligt soms denk je iets eraan schort of ik begrijp het niet ben ik bang ach de mens blijft een gedicht soms gegoten in een rare vorm soms biedt het genoeg of te weinig inzicht…

Mijn gedichten maakten me weer blij…

Ik ben kwaad en heel erg pissig nooit meer plaats ik een gedicht steeds als ik er toch een instuur ben ik er weer uitgelicht... Ben zo boos, dat ik kan schoppen maar dat helpt hier toch geen zier wie van jullie redacteuren haalt mijn gedichten weg van hier?…

Harten vol van liefde Rozen vers geplukt Gedichten mooi geschreven Maar Valentijn is toch anders bedoeld In stilte iemand beminnen Vertellen wat je voor 'm voelt Zonder dat hij je zal herkennen Afin...de dag van de Liefde Al dan niet gevierd Mijn hart is vol van Liefde Chrysanten vers geplukt En mijn gedicht voor jou geschreven…

De bomen, de lucht, de meeuwen en de eenden in de vijver, Ze schrijven zonder woorden hun gedicht op deze dag. Zoals jij dat doet met mij.…

jouw stem en een gedicht samen één Jan van Veen jouw stem, wellicht een gouden kroon op elk gedicht mijn stimulans, een lange tijd gaf jij mij kans, dat is een feit voor altijd dank, jij beste man ik zet een kaars, mijn beste Jan Rust in vrede…

En het rijmen even bewaren, Tot de inspiratie weer komt kijken En mijn gedichten weer poëtisch lijken…

Het is een eenzaam balanceren tussen geestelijke arbeid gebrek aan erkenning en het hoofd boven water houden als je niet van economische betekenis bent lijkt het zelfs alsof de huisarts je niet meerekent bij de mensen die nuttig zijn voor de maatschappij “dan kunt u weer vrolijk gedichten schrijven” zegt ze alsof gedichten schrijven…

Ik hoef uw gedichten niet te waarderen, discussies over poëzie eindigen in gezwam, echter heb ik het tij steeds willen keren, dat menig gedicht leest als een cryptogram.…

De perzik gaf mijn vader mij, Omdat ik vlijtig leer. Nu eet ik vergenoegd en blij, Die perzik smaakt naar meer. De vrolijkheid past aan de jeugd, Die leerzaam zich betoont. De naarstigheid, die kinderdeugd, Wordt altoos wel beloond.…

Alexis heeft zijn zusje lief, Wanneer ze in vrede leven; Hij noemt haar zelfs zijn hartedief, Als zij haar speelgoed hem wil geven. Maar als zij iets, dat hem behaagt, Voor haar om mee te spelen vraagt, Dan wordt die liefde ras verminderd; En als zij hem in 't doen van zijnen zin verhindert, Dan haat hij bijkans haar geheel; Ook is zij doorgaans…

Die telkens in de spiegel ziet, En zich met schoonheid vleit, Beseft de ware schoonheid niet, Maar jaagt naar ijdelheid. Dit glas maakt trots, of geeft ons pijn; Wil 'k weten, wie ik ben, Dan moet Gods woord de spiegel zijn, Waar ik mijn hart uit ken.…

Als in de lieve lente De bloemen 't veld versieren, Dan pluk ik rozenknopjes, Viooltjes, maagdeliefjes, Citroenkruid en seringen. Dan zal ik kransjes vlechten, En dragen die ter ere Van God, die mij het leven En bloempjes heeft geschonken. Dan zinge ik: Hemelkoning Gij doet viooltjes groeien, Met roosjes, maagdeliefjes, Citroenkruid en seringen…

Zefir lag ontsluimerd neer Bij de gloed der middagstralen; 't Avondlied der nachtegalen Wekt de slaper weer. Zachtkens wiegt de berk haar kruin; Fluistrend staan de popeldreven. Als hij vrolijk aan komt zweven, Langs het scheemrig duin. O, hoe geurt het van rondom; Nu zijn vlucht in 't bos blijft hangen! Chloris lokt, vol zoet verlangen…

Klaasje Pietje, zo gij niet wilt deugen, Dan verschijnt de zwarte man Pietje Klaasje, foei, dat is een leugen! Laat hem komen als hij kan. Die aan zulk een man gelooft, Is van zijn verstand beroofd…

Zou ik voor de klepper vrezen, O! die lieve brave man Maakt, dat ik gerust kan wezen, En ook veilig slapen kan. Moeder lief 'k geloof het vast, Dat hij op de dieven past. Schoon hij loopt door wind en regen, 't Zingen wordt hij nimmer moe: Goede God! geef hem Uw zegen, Maar mijn oogjes vallen toe, Lieve klepper! hou de wacht! Ik ga slapen…