4135 resultaten.
Angst
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 254 Toch is elke dag
de moeite waard
te strijden
ook al brengt ze veel lijden
want de verlichting komt
op een moment
dat je het vrezen
niet meer kent.…
NIEUWE OGEN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 380 Een opgeruimde kast en kelder
brengt ruimte in het hoofd en hart
maakt gedachten helder
geeft een nieuwe start
Kijk naar het oude land met nieuwe ogen
het landschap verandert van gezicht
ogen die de kwaliteit verhogen
alles verandert door het licht…
Aardig
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 2.062 Ik kam mijn haar,
versier het met een frutsel
en denk terug
aan wat de jongen zei
tussen de pubers
voor de buurtsuper,
opnieuw ontroert het mij.
"Mevrouw, ik ken u niet
maar vind u nu al aardig
en wat u in uw haar draagt
vind ik ook heel chique".
Zijn ogen twinkelden die dag
de kleuren van mijn frutsel
en met een licht geluksgevoel…
De weg
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 129 Het bewandelen van zijwegen is niet
zonder gevaar. Een mens is echter
nieuwsgierig van aard. En in een
verborgen uur lokt het avontuur
Een gletsjer krimpt en scheurt. De
ondergrond krijgt vrij spel. Veel
gaat veranderen of wordt uitgewist.
Men zoekt naar ingang en verloop.
Voorbijgangers doen geloven dat dit
nou juist de nieuwe hoofdweg…
Schaduw
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 198 Ik heb wat aanbevolen werd gedaan.
Het zoemde rond in politieke kringen:
Wie over eigen schaduw heen kon springen
Schoof bij de coalitie vrolijk aan.
Zo’n schaduw is toch best wel een obstakel,
Mijn been hangt nou in tractie aan een takel.…
de oceaan
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.315 't is of het water in een reusachtige kom ligt,
de rand als horizon, rond en prachtig.
Het donderend geraas van de branding geeft zicht
op een niet te temmen natuur, zo krachtig.
Zonlicht tovert een zilver glinsterende baan
van de horizon tot onze voeten.
Wat fantastisch om hier te staan
en de oceaan te mogen begroeten.…
ma petite princesse
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 80 Van ooit gekomen en van verre
aan 't firmament ontvallen sterre
sta 'k even vast in 't ogenblik
bezonken peinzend hoe het was
als kind dat leed en schreef en las
bestemd te worden tot een ik
Verplaatsen deed ik mij in tijd,
de ster vanwaar ik kwam werd ruimer
en mijn horizon zo wijd
dat ik me zonder vrees of sluimer
op de mensenaard…
Moeilijk bereikbaar
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 287 Er was slechts liefde
om tijd niet te doden
er zong een kind
zorgen in wilgen
gehangen
in heimwee bevangen
hoorde een lied
een kind
mooi gezongen
met kleine stapjes
en sprongen
het hart
werd al oud
nooit de horizon
gezien
en vingers voelden koud
tastten aan de ziel
misschien
was de mens
in wezen onbereikbaar
of was ik…
Wolkenbede
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 114 Jouw liefde heeft niets van het zweven
of circus van leven, ook niets van het aardse
of het nuchtere gevaar onder blauwe luchten
gras verandert van kleur, gedachten aan gedichten
gaan niet over liefde, wolkenbede neemt stilte
om te slapen mee naar de horizon:
Ik trek mijn handen uit jouw grijze olieverf
verplaats mijn blanke blik naar…
Vlinder
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 214 Hij had de aller mooiste vleugels
Van alle vlinders die ik ken
Hij dook en dreef en dartelde
Had geen nood meer aan de grond
En fladderde al dromend
De hele wereld rond
Geen vlinder was ooit eerder
Zo blij met zijn bestaan
En vanuit de lucht genoot hij
Van de horizon vol maan.…
Dromen aan zee
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 133 gemak
In mijn droom zweef ik over de golven mee
Ver tot over eindeloze horizon
Tot daar waar de blauwe hemel raakt de zee
En in vroege ochtend de nieuwe dag begon
En als d’ avond valt hoort men vanaf het strand
De branding over ’t duin tot ver in ’t binnenland…
je oogde soms een vage lach
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 499 zag
je wilde ongedwongen zijn en vrij
je vroeg mij om je los te laten
mijn vriendschap voelde te dichtbij
maar je wilde mij niet raken
weer lopen onze wegen naast elkaar
jouw weg is nieuwer dan de mijne
ik zie je ogen en je donkere haar
voorbij de horizon verdwijnen…
Dromen aan zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 63 gemak
In mijn droom zweef ik over de golven mee
Ver tot over eindeloze horizon
Tot daar waar de blauwe hemel raakt de zee
En in vroege ochtend de nieuwe dag begon
En als d’ avond valt hoort men vanaf het strand
De branding over ’t duin tot ver in ’t binnenland…
Vanochtend
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 466 Vanochtend
heb ik de zon
op een stokje gestoken
mijn arm steekt omhoog
uit de zee
ik houd het molentje
stevig vast
golfjes omspoelen
mijn slapend gezicht
de maan ligt op het strand
te baden in de zon
die op zijn houten been
aan de horizon staat…
Verdriet
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 530 donker
wordt de horizon
van mijn gemoed
leeg
is het landschap
de mist daalt
in mijn gemoed.
maar eens zal verschijnen
glanzend en blij
paar'lend en lachend
de zon komt voorbij...…
Bouwterrein
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 920 Staarde in de leegte
van veel land dat grijs
getuigde van onwijsheid
steeds meer een stad
waar één een ander hindert
in de beweging van de dag
er is nog horizon
onder een dalende zon
soms zichtbaar in de wind
met heel veel stof
om die hoek in te staren
maar ik zal wijzer zijn…
Nieuwjaar 2005
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 890 Ver, de horizon een oever
zonder overkant; en haastig,
een vleugelslag, wolken.…
overstappen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.155 geen trein op het spoor
wachten geblazen - ijsberen
op een gepekeld perron
aan de horizon die zachte
oranje baan waarvoor twijgen
zwarte franje vormen
de morgenster staat erboven
wachten loont vanmorgen
de zon komt op, de metro aan…
het sterven nabij
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.674 het was stil vannacht
te samen met hem
er hing een sfeer
van veelzeggend niets
alsof leegte verzacht
wat was er nog meer
dan wachten op de horizon
voor hem op zijn weg
naar de laatste eer
starend en zwijgend
in onzichtbaar vertrouwen
gaat hij zijn laatste gang
hoe ervaart hij zijn rouwen
waarom is hij niet bang…
nacht in dag
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 406 ik,
de dichter
deel met u
de verveling
door enkele
minuten heen
volg mij in
het trage ademen
der seconden
vier de oogleden
ze zijn door
loomheid te zwaar
bevonden
maak de wimpers
tot één horizon
waar licht verstilt
en de dag
zich aan donkerte vertilt…
Tijgers en permafrost
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 408 De polen aan de horizon
Zijn zenit en nadir
Oneindige vlakte met
Tijgers en permafrost
Gedevalueerd milieu ten
Faveure van economische
Groei, terwijl de
Steppe dooit
Met de verte dichtbij*
Nabijer dan ooit
*Vrij naar een dichtregel van Gerrit Kouwenaar…
Träumerei
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 duizend werelden ging ik rond
met jou aan elke horizon
toen je plotseling voor me stond
lieve mooie eenzame
als over de einder gevallen
door niemandsland omgeven
beweeg je voor me uit
als op een andere bol
liefste mooiste eenzaamste
laat mijn lijf trillen
van het je willen…
Kleurboek
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 99 in een sprankelende waas
halverwege de horizon
lijken shepen slechts speelgoedbootjes
nachtstilte zeilt onder een gouden maan
sterren slapen glanzend
in een holte boven zee
mijn hart van koraal echo't
de golven hartstochtelijk
als een kleurboek van dromen…
bij wijlen en tijd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 194 in tijd
zoeken wij
de woorden
herlezen in een
universum geboren
bloesem moet vallen
zinnen scoren
gedachtes in tijd
vleugels branden tot wij
opnieuw vallen
horizon zonder eind
niet te begrijpen
alleen maar voelen
en de kleuren ruiken…
spijt
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 673 als
je blik
mijn ziel
splijt
de tranen
in mijn ogen
die jou zien
niet te stoppen
zijn
het einde
van de horizon
de sterren
zwart
zijn
heb ik spijt
spijt
als je
in je dapperheid
rode wangen krijgt
en je
de tranen
in je ogen
verbergt
ach lief
je bent zo mooi…
Zuivere duisternis
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 2.090 In het voorbijgaan
van het praten
in zuivere liefde
hebben we elkaar
in duisternis
zonder iets te zeggen
de geheimen
van een droom
gegeven
het mystieke liefdeslandschap
verstilt zich in zacht ruizen
van dromen achter de horizon
intimiteit is in zwijgtaal
bekomen van alle onrust
die zo voelbaar was.…
Mijn groet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 419 Als de zon straks
op mijn wangen
de tranen zal drogen
ik de vogels weer hoor
die hun lied zingen
in een nieuwe morgen
stuur ik mijn groet
naar jou achter de horizon
in de hoop dat jij hem
zal kunnen horen.
Voor een vriendin die 22-07-2012 is overleden!…
Een oneindig blauw
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 217 ik weet
de polder
in je blik
kaarsrechte sloten
samenvloeiend aan
een verre horizon
zie wolkenluchten
vluchten in een
oneindig blauw
je trouw
aan mens en beest
op het ouderlijk land
geboren en getogen
op de boerderij wie heeft er
tegenwoordig nog zo’n blik als jij…
Zwerftocht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 155 ’t Is alsof verte
mij steeds roept
onrust mij drijft
tot de horizon.
In wind en wolken
door azuren blauw
over zeeën en bergen
ongeduldig, willoos.
Ligt ginds geluk
wat ik vinden zal
waarheen ik word gedreven
tot einde van mijn leven?…
zeenomade (2)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 175 hij is de zeenomade die
zeilt naar de maan
voorbij de ijsgrens over de randen
van de wereld
hij reist - de ogen vastgeplakt
aan de horizon -
in stilgevallen tijd
meer en meer
de oorsprong naderend
als hij doordringt in
de desolate leegte
hoeveel betekenis kan hij
dragen
nooit klonk stilte zo luid…