Wolkenbede
Jouw liefde heeft niets van het zweven
of circus van leven, ook niets van het aardse
of het nuchtere gevaar onder blauwe luchten
gras verandert van kleur, gedachten aan gedichten
gaan niet over liefde, wolkenbede neemt stilte
om te slapen mee naar de horizon:
Ik trek mijn handen uit jouw grijze olieverf
verplaats mijn blanke blik naar zwarte horizonnen
mijn sombere blos opent geen lentewegen
ik knip geen lintjes van de volmondige maan:
In vragen blijf ik wonen, zonder antwoord of postzegel
voor de onzichtbare brief die ik je nooit heb gezonden;
Wolkenbede neem mijn handen
uit droeve zachtheid van jouw hemelse zee
neem uit angst jouw witte zakdoek mee
naar een land dat roept zonder horizon.
Geplaatst in de categorie: emoties