Alle inzendingen over wensen

Sterkte hierin wensen wij U, Want de allermoeilijkste tijd komt nu. Maar juist in het verwerken, zullen dierbare herinneringen u sterken. Maar steeds aan hen gedacht, Aan het weerzien waarop wordt gewacht.…

Ik gun de doden best hun rust het waren brave mensen Maar waarom sturen ze geen kaartje met de allerbeste wensen Ze hebben aan Gene Zijde zeker geen telefoon Ik bedoel maar effe bellen is toch zeker heel gewoon Hoe weet ik hoe het hen vergaat als ze nooit wat laten horen Ik zal ze heus niet gaan bezoeken om hun slaapje te verstoren…

Hoe zou het zijn als al deze gewone mensen hetzelfde lot waren ondergaan als ik en niets, niets anders meer zouden wensen. Dan zouden ook zij wanneer de hele stad gezellig en warm voor de kachel zat, verlangen die vier muren te verlaten.…

Ik wacht op jou Wacht jij op mij Een band Tussen twee mensen Die dag in, dag uit Een leven lang Elkaar het beste wensen In voor- en tegenspoed Weten te stimuleren Ondanks hier en daar Een mindere dag Toch blijven motiveren Eens houdt het op Gaat dit voorbij Komt de herfst in ons bestaan Als straks De avond valt Het duister wordt…

er was een overvloed aan tekenen geweest waaruit al bleek dat het in het geheel niet goed ging meerdere poezen waren weggelopen mijn gezondheid liet veel te wensen over langzamerhand kwam ik tot het verontrustende besef dat ik mij stukken beter voelde als er dagenlang niemand thuis kwam want juist als jij mij heel zacht vast houdt (en…

de verwenste dichter en ik zelf wensen u een aangename nacht een plaats onder het hemelgewelf zoals je ’t zelf zou hebben bedacht wij schrijven niet langer uit volle borst eerder vanuit de hondse onderbuik of vanuit een bijna ondraaglijke dorst dit allemaal tot eenieders verbruik zo nemen wij beiden plechtig afscheid met dit laatste welgemeend…

haakte jij je lusten diep in het willige vlees striemde met de zweep het zoetzere roze dat in vochtig rood dood of de gladiolen wenste met superieure lach bezag jij de taferelen die in orgastisch delen hun hoogtepunten cultiveerden in korte tijd het hemelse kent geen temporeel begrenzen benijd door aardbewoners die dat altijd wensen…

is een treurig aquarel Uit schoorsteenpijpen vluchten vreemde kleuren Die ongenood het zwarte zwerk besmeuren De dood heeft hier een ijzeren gestel Signalen van de schepen klinken schel De lucht is zwanger van ontstegen geuren Er valt geen dierlijk leven te bespeuren Dit is het voorgeborchte van de hel De duivel kon geen beter woonoord wensen…

het was vandaag nog een extra dag ander wereldweer met frisse poollucht uit vergeten jaren blauwend boven land dat de helderheid van middeleeuwse schilderijen feilloos vangt zelfs haast en stress maakt in de straffe kou amechtig ferme passen op de plaats in wachterstrouw met dik geklede mensen die elkaar het allerbeste wensen een…

dit prachtige land dat ik voor jou uitvond met wiskundig verstand ik laat je bergen zien en laat je zeeën zien hier hoef je alles enkel met mijn ogen te zien en niets aan te horen heb geen angst je kunt gerust met me meesmoren mijn grote heelal in helemaal voor jou alleen hier kun je eindelijk eens jezelf zijn en vul ik al jouw wensen…

voelen, pakken naar smachten met liefde vlakken of als gift ontvangen in de jouwe even omsluiten wellicht delen om te helen of gewoon uit vertrouwen mijn vingers zijn zacht omhuld met een gewillige vacht zonder te schromen zullen ze nader tot je komen ik zal niets zeggen slechts de stilte zwijgen laten we ze elkaar schenken wensen…

het was een dag waarop bloemen sneeuw bloeiden mist de aarde verschroeide met zijn intense waterkou jij onzichtbaar in ver fris stappend de verborgen gladheid trotserend om lachend je werk te doen met een warm gevoel voor jouw mensen die met ogen vol eigen wensen plezierig bezig wilden zijn je ogen deelden uit lieten handen wapperen…

heet gebarsten harses lossen de wereld op in nauw beknepen ademtochten wensen vol woeste doodsverwachting razen door rauw ontstoken vloekgeluiden wurgen wolken woedende verblinding door een waas van gedoemd zicht in voor rede doofgeschreeuwd gehoor tot hoge prijs gewroken zuigt een demon zijn tanden los gewond gestolde ruïnes blijven met…

ik geloofde in je woorden las menig maal jouw mooie taal dacht in elke regel van je hand gesproken door je mond dat ik de heusheid vond o, hoe ik jouw letters dwarrelend als vlinders zag zomerend rond een grijze dag als een helend kussen voor een hoofd vol dromen bleven warme zinnen komen ik wilde voor jou dan ook enkel wensen…

De vermaarde beroemde rozen wensen niet te wijken, ondanks hun doornen niet rozenvariëteiten schitteren voorbehouden vol betekenis in het avondlicht der zon de koele frisse avondlucht, begon zwijgend als een bries met wereldallures, de vele kleine webben van spinnen te tonen de bijhorende kleine cirkeltjes een voor een krachtige…

heb altijd van succes gedroomd een kroon linten en wat lauwertakken maar kreeg de hoofdprijs nooit te pakken een ideaal als spiegel voor de wensen van talloze mensen om eens in hun bestaan als primus inter pares te kunnen gaan toch heb ik het geluk gevonden dat zeggen jouw ogen onomwonden als ik weer bij je ben en wij samen wandelen in…

Vandaag opnieuw een bloemstuk Eenzaam bloeiend langs de weg Ter herinnering aan een ongeluk Dat niets voor had met pech Hier stierven jonge mensen Zo plotsklaps heengegaan Vol dromen, vol met wensen Aan het begin van hun bestaan Nog jong en onervaren Roekeloos achter het stuur De rust niet kunnen bewaren In hun laatste levensuur Om te bewijzen…

December strooit wensen als sterren op steen een sneeuwwit tapijt bedekt grijs verlaten waar warmte verdween achter bloemen van ijs scheurt soms het gordijn kleuren dagen kouder dan ze werkelijk zijn tussen vroeger en nu wordt elk jaar ouder mijn rug naar 't verleden draagt een verhaal van eens...lang geleden bevroren in tijd, sneeuwt…

En bergen van onvervulde wensen.…

Denk ik aan Ro dan klinkt in mijn fluister Stevie Wonder Denk ik aan Ro dan zijn er zijn gedichten die net als zijn schilderingen op mijn netvlies verschijnen Denk ik aan Ro dan klinkt er warmte dan doet me alles in een vriendschap geloven Wensen zijn er te over ik houd het op gezonde dagen, weken, maanden, jaren en op het “grote wonder…

Wensen drommen op het trottoir langs etalages stikvol koopbaar. In geslepen banen sluizen trams verlangens door, bij vlagen gierend, bellend. Auto's horten dampend door het steedse heen, zebra's over tussen citybags loodzwaar van koopwaar. Reclames pressen ons de winkels in, het infarct van kassa's langs.…

Is dat wat mensen wensen? Niet het lachen en spelen van een kind? Waarom verlegt men levensgrenzen? Waarom wordt geluk vermoord?…

Och lieve grote mensen, wees toch ook nu wat wijs en wil niet alles wensen want iedereen wordt grijs maar blijf tevreden leven met wat je hebt en bent; zoveel is ons gegeven, maar wie is nog content?…

Je zou zelfs menen volop keuze, dus spui je wensen. Maar zoekt het hart nou net die ene die zich niet wil laten vinden, dan word je gek, raakt buiten zinnen. Het is weer net als met die speld, ook die geeft altijd veel gezeik. Wanhopig zoekend word je dol.…

in kleine stemmen bloeide groot een lied blijheid rond verdriet en de bellen van een slee wie mee doet glijdt omlaag, tot winterland omhoog, tot aan een ster van ver schrijft er een boodschap op een oude kaart vol nieuwe wensen zoveel mensen rond een Heilig Kind in mijn witte wereld bindt mijn pen haar zwarte noten tot –ik in de hemel…

Maar in het binnenste wroet de kiem van rusteloze wensen naar onvoorziene resten van een vroeger leven, gedragen door mensen hun hoop getroffen met trefzekerheid, dezelfde koppigheid waarmee ik alle gedeukte illusies staande houden moet.…

Soms voel ik me zo alleen tussen al die mensen ik voel me dan zo verlaten wat heb ik te wensen Omdat het om mijn kind gaat blijkbaar vooroordelen natuurlijk is dat waar mijn gevoelens gaan meespelen Toch zou ik het voor ieder ander doen al blijf ik in mijn zienswijze alleen voel ik me verlaten waar kan ik met mijn verhaal heen Iemand…

Koud en onvruchtbaar tussen beide polen wordt mijn glazen aardbol gevuld met winterlicht, in omwentelingen van de mooiste wensen die ontkiemen in het noorderlicht.…

in doelloos turen vervallen muren die ons scheiden ik zie je ogen blikken mijden met onbescheiden wensen je glimlacht zon straalt warmte van het feest rondom beweegt je soepel tussen handen die je willen raken ziet tongen langs de lippen gaan in de hoop je ooit te kunnen smaken spanning groeit heel langzaam in het heffen…

ach oude stad, je ademt nog er ligt een zonnevlek rond waar de tranen van de dageraad het kwaad wegwassen elke straathoek lijkt te passen in een kleine schrijn vol eer vergeten soms, maar lief staat links en rechts een kleine vrouw het daglicht op te vangen in haar haren hangen trouw tienduizend wensen, uitgedragen leed van mensen en…