Alle inzendingen over mystiek

Als er heus een hemel zou bestaan waarom zou er dan ook een hel zijn Was die hemel dan niet zo humaan iemand te nemen van buiten de lijn Als er nu echt een God zou bestaan waarom zou er dan ook kwaad zijn Kan die God dan dit kwaad niet aan of resideren zij in het eigen domein Als er heus een hemel zou bestaan waarom zou er dan zoveel leed…

De glazen dansvloer van mijn dromen met muziek sereen en zacht neemt me mee naar stille verten waar jij vol verlangen wacht Hand in hand zweven we samen van alle last en druk bevrijd langs het licht van duizend sterren door de grenzen van de tijd Begeleid door zang van koren ijl van zuiverheid en pracht dansen wij langs zilveren golven…

Dwalend langs de stilte van mijn dromen ver voorbij de weemoed van "het zijn" zweef ik naar het land van stil verlangen naar volmaaktheid en naar liefde zonder pijn Vluchtend voor mijn horizon van tranen voor de zwarte sluiers van mijn ziel vind ik rust in nevels van verrukking en dans verwonderd langs het licht van mijn bestaan…

Verlangens spoelen aan op mijn verlaten strand gevangen in illusies verworden ze tot spiegels van de ziel Mijn tranen wellen op in jouw ogen jouw mond spreekt mijn woorden sterren schrijven jouw naam in stralen van goud kristallen sluiers lichten op als een glimlach van de eeuwigheid overweldigende schoonheid tijdloos universum Muziek…

Mijn handen liggen op een kristallen bol de tinteling verwart mij, beeldvormend komen herinneringen in mij op trillend, sidderend, ik transpireer zuig krachten op, zie een andere weg mijn geest verzwelgt de kristallen brandend van verlangen, nu splijt de bol zich duizenden glinsteringen stralen mij aan ik beleef de fusie van de krachten…

jouw naam wordt niet geschreven jouw naam wordt in lentelicht geweven ongebroken in stralende takkenbomen geef jij mij de zon, mag ik bij je komen jij bent de bosnimf van mijn dromen aan de rand ligt een weiland te stomen daar is het voor mij bij gebleven en het vee lijkt te zweven…

Schaduwen in de nachtelijke uren dwalend tussen sterren en maan ogen die zoeken naar een weg die hen zal leiden naar het eindpunt waar ze vrij zullen zijn van alle pijn. Engelen zullen hen daar ontvangen als ze staan voor de gouden poort die open zal gaan en hun verwelkomen met muzikale klanken hen omarmen met de warmte van het eeuwige…

Een engel hield mij staande zij legde haar hand op mijn schouder ik was verrast en geschokt een niet alledaags gebeuren probeerde het te begrijpen zonder een woord te zeggen nam ze me aan de hand in de volle drukke straat viel dit voorval niemand op waarheen gingen we en waarom we belanden in een groot park dat ik nog nooit had gezien…

Vannacht lag de dood naast mij met de rust die bijna hemels was Hij noodde mij naar het generlei ver weg boven dit aards moeras Daarna reikte de dood zijn hand alsof ’t eind reeds gekomen was Je bent op aarde slechts passant sprak hij kom, ik ben je kompas Waar is mijn God vroeg ik hem die wacht tussen ‘t hemelgewas Vervolgens brak dan…

een vraag op je antwoord een antwoord op je vraag oneindige lus het hart in de palm van zonneschijn spreekt niet over vrijheid het zwijgt ik ben een pad zonder einde…

Ze bewoont de stilte,ze bedrijft haar moraal voor mij in een nog te ontdekken taal. Hoe is het wonen in de stilte, vroeg ik haar? Geen geluid kwam over haar lippen, toch antwoordde zij: - Als ik in de stilte van de sterren woon is er geen stem meer nodig om de alles omvattende leegte te verwarmen, daar buiten heerst alleen…

De knotten wol liggen verward alle kleuren door elkaar te wachten op ontrafeling geen mens ter wereld zal het doen dit onbegonnen werk het nut wordt niet meer ingezien en toch ..............…

De zorgvuldigheid ligt in de met zorgvervulde eeuwigheid waarin de onrust tot rust de zorg berusting zal worden in het waardevolle even, dat het leven vertegenwoordigt in de aanwezigheid van je naaste, die het begrip heeft, dat nodig is om het leven te voltooien zo huldig je met de bloemen van het veld zing de liederen van de hemel,…

Heel voorzichtig krijt wegvegen in de wervelende stofjesregen silhouetten, gedaanten uit vervlogen tijden herkenning, voorouders familieband geeft rust droombeeld en realiteit glijbaan van leven naar leven abrupt een halt een veel te nauwe kraag snoert mijn adamsappel af het musket is zwaar heel zwaar al schietend, de dood tikt op mijn…

tussen muren en glas huist de kamer, breder door het zwart; kouder in gevoel, nu licht verstoken blijft alle ruiten ademen elke deur verdraait de glans van kleine denkvermogens even lijkt het, of mijn slaap verloren raakt maar dan kruipt warmte onder dekens tussen lijven die de nacht bezoeken en de zinnelijke nood te raken waar…

Wonden die, niet zichtbaar geslagen aanvoelen, schrijnen de ziel.…

Laat toch de stilte in ons dalen laat die stilte, laat haar nu maar Samen in ‘t maagdelijk dwalen vol van liefde, eeuwig in elkaar Laat ons naar het stilste kijken naar haar licht en ‘t teer geluid Waar al voor het lief zal wijken voor mijn eeuwig schone bruid Laat ons maar in stilte genieten van twee frêle handen in elkaar Stilte zweeft…

Als ze danst, wordt een werveling universeel, ze betreedt met beide voeten elk werelddeel en de sterren - en de zonnestralen, op alle windstromen wordt haar beweging waargenomen, ze draalt niet in haar zinnelijke vlucht, in de wenteling wordt de aardse zwaartekracht vermeden en deelt zij met mensen haar serene vrucht, zaait de liefde uit…

Het vermolmde hout dat kraakt onder mijn voeten bij het betreden van jouw bebost domein knispert en ritselt zacht als een gekreukeld tekenvel waarop symbolisch het leven wordt uitgelegd De kracht der verbeelding brengt ons een veelvoud aan betekenissen Ja, ook bekentenissen die in een zwijgzaam mysterium ontstaan en weer opgaan…

Ik zoek nog steeds de sleutels van de goddelijke wetten, al zijn er al vele deuren voor mij ontsloten, ik weet dat ik het gehele mysterie nooit ontrafelen zal, zelfs de grootste mystici moesten zich neerleggen bij een heilig niet-weten, een totale overgave aan het opperste albestuur. Dat heet liefde en die liefde omsluit alles, maakt oude beelden…

hand in hand oog in oog laat ons dromen rivieren vol met wilde stromen laat onze lippen laven drinkend uit de blauwe bron mijmeringen zo zoet tot in ons diepste wezen door te dringen helder als een melodie geëtst uit ebbenhout klinkt de dwarsfluit door het dal van beloftevolle dromen in stille maneschijn wachten lotusbloemen…

als aan mijn oog zich een regenboog ontvouwt blauw intenser is dan hemelsblauw het rood van karmozijn fluister ik pril is de jeugd goud van haar zilver het ouderschap in het pure grijze vind ik jouw warme armen kijk in het maanschone van Moeder Aarde in een ogen blik puur en zacht het morgengloren God wat…

BOVEN DE REGENBOOG Ik zweefde boven wolken hoog boven een dode wereld, ver weg Voorbij een pastellen regenboog en wist nogmaals heg noch steg Ik zweefde met de wolken mee dwars door een frêle regenboog En toen, je gelooft ‘t amper, zeg trok jij voorbij mijn geestesoog Ik zweefde achter wolken aan evenwijdig aan mijn regenboog Ik ontdekte…

Onder de jachtige wolken sprong de wind voorbij, een roofdier zonder hol, koud en onvruchtbaar uit het noorden, het verborg haar aangezicht gevoed door beide borsten, het vroeg de tol in winterlicht, een herinnering die binnendrijft alsof er geen hoop meer was op een schuilplaats voor geluk, de onrust jagend in een wolvenpak door…

I Je vouwt je handen zacht samen geboeid en gekneveld in een eeuwig amen Je kijkt met betraande ogen door de verregende ramen De wind tekent striemen op de verweerde muur op dit steenkoude uur van waakzaamheid Je bent getekend door een christelijk stramien Dan kies je liever geen kruisiging aan een crucifix maar een martelgang door…

Mijn troubadour, mijn heraut, de zon, geestdriftig krijger voor de deugd en louter vreugd voor velen, zuiver als het pas gedorste graan, jeugdigheid uit de eenvoud van het hart, een verlosser en de boodschapper tegelijk van de oogsten zover men ziet, verlossend maaier in een wervelende show van stralen, in een oceaan van hoop, de ogen…

't Leven, alsmede de dood staan heel dicht bij elkaar Ze zijn elkaars reisgenoot en zijn daarom ondeelbaar Hand in hand samengaan zonder angst zonder vrees Erkennen elkaars bestaan en zijn soms elkaars logés Dood is enkel de drempel naar ons eeuwige bestaan Stap in de tijdloze tempel waar ’t aardse is afgedaan Leven is intens samenzijn…

ik staar naar de sterrenhemel in de nacht. een ster kijkt me aan en lacht. verzin ik dit, kijkt de ster nou echt? de ster lacht nog eens en zegt: geloof in jezelf, je kunt het! het is zo mooi dat ik me er niet tegen verzet. de ster neemt me mee in mijn verbeelding. ik keek, ik viel van een gebouw, en het was de ster die mij opving. ik sta…

lui als een sultan alert als een jager dobbert hij voort op golven van gebeuren zonder plan drijvend op avondrood weet hij zich geborgen in de deinende schoot van het ogenblik verpletterd door de orkaan overkomt hem stilte…

Violen strijken melodramatisch een kakofonie van verwarrende klanken die de Tijdgeest kenmerken De klok wijst ons om schepen te verbranden oud zeer te verlaten op onbekend terrein We zullen onlosmakelijk onze geheimen herbergen op kernachtige wijze De droom waakt in ons bewustzijn, onophoudelijk... creëren we osmose in een prisma…