Het licht verstrengelt zich..
Zoals wel vaker, wanneer het stil zich laat horen
het licht hem strelend aansprak, treffend vermeden,
trok zijn mond genoegzaam wat schuin,
wie kent deze koesterende figuur?
Zijn gelijkenis stempelhard in gebroken wit
blijft ongeëvenaard, een schaamteloze glimlach
onwerelds zacht gedragen tot op heden.
Eeuwig geluk draagt zwaar, onvermoeibaar
de sporen met zich mee op al haar reizen,
tussen het bekeren van de werkelijkheid
naar de zin tot bloei en zorgeloos leven.
Het licht verstrengelt zich..
Geplaatst in de categorie: mystiek