Alle inzendingen over Matine Bijl

Wijnrode vlekken over haar vel Dat blinkt van de hitte Haar groeven gloeien glad op Een rare wenk dwingt me nader En ik reik en raak de galm Vervuld van een geheime pijn Waar het lot geen grip op heeft Haar stem rolt als de donder Dan werpt ze een bijl naar mijn schedel En klieft het geheugen als een straf Nu klaagt ze om een ontstoken…

Laten we de strijdbijl maar begraven ook al zullen we nooit vrienden zijn graaf een gat en gooi die bijl erin de opluchting daarna is fijn 'k weet niet eens meer hoe het gekomen is want zelfs vrienden waren we niet toch vlogen we elkaar steeds in de haren en juist dat geeft toch verdriet en al zullen we nooit vrienden worden wat natuurlijk…

Ik heb mijn basten afgepeld, verwondde vel over mijn benen, hoe kwetsbaar ongekorven hout in de jaarringen geteld door botte bijl en beitel geschonden, onbewerkte in ruwe staat, wat terugslaat naar onbedekte schenen, verwijst naar oude wonden.…

Een ode aan taal, mijn minnares Die Sprache, jezik, la lingua Zo gauw zij spreekt, verstom ik weldra soms bot als een bijl, of 't scherpste mes Waar ik ook kom, zij spreekt iedereen aan gehuld in doorzichtige kleren omringd door bronstige heren soms Champs d'Elysees, dan weer Reeperbahn Spreek!…

En het woord is een bijl en een bril voor de toren van Babel. De maffiabril en de bijl voor de toren van Bazel en Babel Dit hangt samen met dit woord bitter als alsem. En wat dit woord voor gevolgen zal hebben. Dit woord toont het einde van Europa. In bonte kleuren. En een uitgang is er niet meer.…

Je hebt mijn basten afgepeld het verwondde het vel over mijn benen hoe kwetsbaar ongekorven hout in mijn jaarringen verteld door eigen bijl en schaaf geschonden in onbewerkte en ruwe staat, wat terugslaat naar eigen schenen en verwijst naar oude wonden.…

Mijn man verliest zich al te vaak in woorden Als dichter zoekend naar de juiste stijl Terwijl ‘k plagend met hem de vloer aandweil Ontaardt dit soms in valse slotakkoorden Dit is zijn lied, dat mij nooit toebehoorde Zijn plek, zijn plaats waar ik geen poos verwijl Voor dromen ga ik nimmer voor de bijl Voor mij geen verre onbekende oorden…

Dat van mij was De inbreker treft geen blaam Hij die angst las Ik heb het nog nooit gezegd Altijd diep in rust Tot de dag dat ik dit uitvecht Is er iets wat mij sust Iemand heeft het laten zien Verschrikkelijk mooi was het Dat wat ik echt verdien Zonder dat ik op tijd let Maar op één dag komt het eruit En gaat de inbreker voor de bijl…

Als harde rotsengrond, Waarbij geen stem noch bijl, Helpt te veranderen, Slechts spaanders in het rond. Als 't water dat loopt, Waarheen 't niet hoort, En de gehele harmonie, Misschien wel ongewild toch verstoord.…

De vader van gesneuvelden Troont hoog in het Walhalla Toonbeeld van plunderaars Een ziedende krijger Moet naakt op het slagveld staan Koorts en kramp bezweren Zo zaait hij de smeulende twist Ze bijten naar de strot Wadend door pus en bloed Met een bijl die zelden mist Zijn oog is het wijze offer Zijn lichaam bengelt aan een tak De…

appels peren op de straten kisten geletterd in hanepoten binnen paddestoelen hazelnoten de krant die dan bericht over ene Anne Frankboom Ik dacht welke ster heeft zich buiten mij in soap of serie of misschien als mannequin danseuse dan wel zangeres plots glorieus opgericht Zelfs haar stam erbij vermeld tot bij beter lezen het woordje bijl…

Een boek; een bijl voor de bevroren zee Die ik tijdens mijn leven in mij droeg Een oceaan die zoveel aandacht vroeg Enkel Milena leefde werkelijk mee Mijn 4711 zou overlijden In Ravensbrück; ze had iets aan een nier Ik was allang gestorven, zocht vertier In ‘t schrijversparadijs aan gene zijde Waar ik al mijn verloofdes terug zou zien…

Doodvonnis: woest zwaait de bijl heen en weer. De kapel zendt over het dodenveld droeve, toch bemoedigende tonen: gezangen, bedacht door een geloofsheld. De boom, die honderd jaar hier mocht tronen, ontving en schiep muziek, ofschoon geveld, blijft als orgel rouw en troost kronen.…

Begraaf uw bijl! Bevrijd dat kind! Alsof u binnenkort al wordt begraven! Leef met wimpel en met vlag. Leef als een vrije vogel. Pluk de dag.…

Kom snel nog even mee op een korte wandeling waar je door de bomen het bos niet meer kunt zien dan gaan we opzoek naar de redekavel waarheid waaronder wij kunnen schuilen bij het trefpunt neem een bijl mee zodat wij kunnen hakken daar waar het nodig is en omdat wij het meer dan zat zijn strooi hier en daar broodkruimels tegen verdwalen kabouters…

hoe de wereld is geschminkt tot een clownerie in voorbeschouwing vertoont dit spektakel het einde van het geloof in een afloop zonder pret, gebeden worden onthuld met bommen en zwaarden wie de waarheid vindt in toedracht van religie gebasseerd op narcistische waarden onttroont dit sektarische beginsel met bijl en as, het vuur smeedt het ijzer…

hoe de wanhoop ook wordt aangehinkt, bestierd met radeloze verschijn-woorden die uit het niets op de filmrol wordt versneld al ware het een opname uit de jaren dertig het hakken in het ijs dat nog bevroren dient te worden, het zoeken naar de bijl die nog bij de smidse in het vuur wacht op het modelleren, het kruid tegen alle gewassen die…

Geef mij de schubben van het gulden vlies, deken van visionairs, meer meetbaar dan voorheen, vooruit te lopen in de schreden van kwetsbaarheid, omgord ik het zwaard van woorden als botte bijl, als ik het vege lijf wil redden altijd in eigen vooroordeel?…

tel de tiende niet, acht, negen ZIE stop bij zes, een bijl een schop volg mij.. ik moet gaan.. volg mij.. elf twaalfffffff IK BEN DE DOLER! …in jezelf…

'k Zag de houthakker, die door de heer was besteld, Met zijn bijlen en zagen al komen.…

De zinloosheid bespeelt de dag zoals de bijl het bos. De uren vallen gretig. Hiervan de zin is de muziek. Meeslepend is het ritme, traag, het doet ons wiegen; traag, vrijwel onhoorbaar, is de melodie die ons omvat.…

wie jij en ik niet mogen lachen de veteraan die de oorlog verloor de zilveren diva met haar pruik de vagebond, de dommekracht en alle mannen met het gezag van een snor uiteindelijk ook ikzelf en mijn assistente die om alles lacht Een fopneus past ons allemaal we hebben een hamer, een grote groter en grootst, we lopen rond met een bijl…

Bijl en zaag laten hun stemmen horen, verdrijven regeer- en krijgsgedachten. Werk in de vrije lucht mag bekoren. Eenvoudig houthakken beurt op, schept krachten, die vorstelijk brein verlicht doen gloren, heel zijn wezen opbouwen én verzachten.…

Terreinwinst Ekstaze Op de tribunes elektriese innerlikheid Ongeduld Valt de bijl! ... Aarzelen de spelers? De grootste vreugd is winnen of sterven Psyche: Oprukken oprukken Marsj van het stormbataljon Vooruit vooruit Fatum simfonie Eén ritme Saamgedrongen in een hoek Bliksem die flitst Autosireen Goal! ! !…

De premies voor het ziekenfonds werden mij te duur Daarom richtte ik een kamer in achter in mijn schuur Het ziekenfonds werd opgezegd dus kon ik investeren Want ik was nu eensklaps rijk niets kon mij nog deren In de schuur vond ik een bijl en allerhande zagen Zelfs twee messen vond ik daar die er al jaren lagen Ik heb het spul zorgvuldig…

Gij stápt met tóórnig ópgestreken zeilen, En kuif, parmantig in de hoogte stekend, Uw toorn tot harde stukjes grofheid brekend, Die al uw vrienden om hun oren keilen Als nonchalante en ongalante bijlen... - O, Schoonheids opperman, gij beukt uitstekend,...…

' Ik droomde dat mijn geliefde bloemen neerlegde op mijn graf, dat ze huilde en wanhopig begon te graven, de kist met een bijl opensloeg, mijn dode gelaat zag en mij kuste. 'Vergeef me!' schreeuwde. Droom dood. Ikzelf fiets in de lentezon langs haar woning, waarin ze nog niet is teruggekeerd.…

Hoor hoe 's nachts de bomen middels het ruisen van hun bladeren, over heel ver terug verhalen, vóór het vleeswezen genaamd mens zijn eerste stap op aarde deed, en al gauw met bijl en zaag zijn claim op hout begon te eisen. Bomen staan, zij liggen niet. Hun leven overspant de eeuwen.…

of wordt wat we zie steeds meer onechter moeten we inderdaad alleen maar zien en het verder niet te nauwkeurig bekijken en dan zal zo’n goal van Glenn Bijl misschien toch voor altijd een wereldgoal blijken…

op mijn kruin groeit er mos tussen mijn tanden ben ik het middelpunt van jouw tuin met mijn vingers kromgetrokken trotseer ik regen, wind en storm blijf ik sterk en onverschrokken al zijn de natuurkrachten enorm met mijn hoofd ver in de wolken voel ik mij een boom met stijl en terwijl gevederden mij bevolken is er opeens jouw scherpe bijl…