inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 59.231):

Ode

Een ode aan taal, mijn minnares
Die Sprache, jezik, la lingua
Zo gauw zij spreekt, verstom ik weldra
soms bot als een bijl, of 't scherpste mes
Waar ik ook kom, zij spreekt iedereen aan
gehuld in doorzichtige kleren
omringd door bronstige heren
soms Champs d'Elysees, dan weer Reeperbahn
Spreek! en geef mijn gedachten vorm
die concepten een kleur
een naam aan bloemengeur
Ook zonder groen boekje heeft zij 'n norm
Ben ik er niet meer, gaat zij gulzig verder
verovert zij tongen
wordt zij bezongen
Kreten zijn schapen en zij is hun herder

Schrijver: Max Wilting, 21 maart 2016


Geplaatst in de categorie: taal

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 154

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
22 maart 2016
lekker dynamisch en mooi dooreengevlochten
taal als vervoering en voertuig, prachtig!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)