Alle inzendingen over afstand

Er is een verder weg dan hier op de heuvels achter de oceaan waar vriendschap brieven schrijft wanneer afstand stilte kan overbruggen is zwijgen tijdloos en de hunkering naar aanwezigheid zonder woorden in de nacht verzonden blijft zonder lethargie er bestaan geen grenzen aan werkelijkheid van horizon totdat het zwijgen zinloos…

er volgt een pauze tussen twee trefwoorden een voorgordijn in het stadium dat volgt dit stelt men zich voor als voortzetting als bestendiging van roerloos weten ter kennisgeving, zodat sprake is van bevaarbaarheid als bewijs van zichtbare verte want daar omzoomt verstrooid licht de bosrand priemen goudgerande wolken in het zwerk langs…

Een woord of gebaar op één komma vijf meter kan best troostrijk zijn maar 9 maanden na de geboorte van die afstand wil je toch wel meer…

Zij is gekleed in kant en koele zijde. Ze zit rechtop en staalblauw is haar blik gericht op smalle marges onverstand. Maar god zij dank ook moeder van geheime zonen. Ik wil nooit zien hoe zij hun liefde geeft, voorleest, in parken en aan stranden speelt. Ze wijst me af en reduceert me tot slavin, ruikt mijn parfum maar wil mij niet bewonen…

de avond is tot de nok met nachtblindheid gevuld ons beider ogenblik is de schemer al voorbij maar er is meer, wat scheelt het eigenlijk, wat is deze plek in de zintuigen van ons heelal, waar komt het licht uit sterrenstof vandaan, water naar de zee, schaamrode golven voor de boeg, alsof zij voor hete adem wijken dit voorgordijn…

De zon schijnt overtuigend met een fraaie mooie lucht. Vogels hoor je, het blijft prachtig. Een mooie versoepeling is er weer bijgekomen niet iedereen tevreden, maar dat kan ook niet. Het kabinet probeert het zo goed mogelijk te doen met goede adviezen van het RIVM. Natuurlijk komt er steeds meer beweging in het land zo hoort het…

zou dat gelden en wat als die dag voorbij zou gaan -ongemerkt, zonder erg zou iemand opletten of wolken hun adem inhielden ergens halverwege, zo nauw luistert geen enkele toonhoogte hoe belangrijk is dan onthouden tussen alle dagen die zich versliepen we moeten onze tijd nog voltooien althans, gedurende voorlopig er is nog een afstand…

we keerden binnenmens naar buiten besloten onder onbetaste huid te schuilen overzagen een horizon langs de kusten van het hart aan de zijde van gedroomde waarheid werd onze afstand vormvast een gedachte bleef nabij, het lichaam veraf de weg erheen hulde zich in avond ons naderend lijf als verwijzing naar morgenstond…

Zeggen, dat je eenzaam bent is een verwijt aan de ander Eerst van jezelf leren houden We gaan nu de diepte in Jij wordt geregeerd door algoritmen en angst Nu afstand nemen om naar jezelf te kijken Bij deze een levensveranderend inzichtje Mijn hersenen hebben je geparkeerd bij de?…

Fiets pakken uit schuur lege flessen in fietstas lucht voelen binnenstromen in longen danken, dat je zomaar fietst beschermende kleding hebt jouw benen trappen iets te doen glasbak mensen te zien Dan...iemand met rollator jij stapt af voor praatje, zomaar zij deinst achteruit. Ik stap op vlug weg weer terug.…

hoe lang geleden kan een afstand heten wanneer je dichtbij bent om tegenwoordig te zijn van geest noem het glas halfvol, de rest is verbeelding als je maar lang genoeg wacht, wordt alles van steen zelfs wilsbekwaamheid verandert in gedurig vergeten wist je dat glas eigenlijk vloeibaar is?…

Ze stonden daar getweeën wat te praten Versoepelingen krijgen nog geen vaart Het nieuws op deze persco had zo’n baard Maar anderhalve meter wordt verlaten We mogen straks dus naast elkaar gaan lopen Ik moest maar weer deodorant gaan kopen…

ze wilde het kind bij het afscheid omhelzen hij weerde haar af voelde hij iets aan haar nabije dood misschien de geur van afscheid ze had geen woorden het jonge kind evenmin het beroerde haar het kind keek niet om vergeefs zwaaide ze hem na verdwenen jongen ze ging naar binnen het huis was niet meer van haar een snik ontsnapte…

handen en voeten overbruggen de afstand tussen theorie en praktijk…

Ganzen stappen voort, houden angstvallig afstand van zilverreigers.…

Jij bent weggegaan, er is nu afstand, vergroot -- door een paar brieven.…

Oktober. Bus uit Z. Regen schuint langs de ruit van jou naar mij. Een rug ben jij, een jas, een kraag daar boven- uit wat haar van jou voor mij. Dan trekt een geur het smalle gangpad door en slaat een visoen haar dunne geur mij om het hart. Ik neig naar diefstal van jouw liefde, maar deze zakkenrollerij sta ik uit…

tussen de sterren en mijn in gewanden ligt slechts dat ene : huis : veraf te ver om te lopen dicht te dicht om te vliegen waar jij nu misschien in bed net als mij rock geen pop tekenend langs de muren wel denkend aan zoals ik jou en deze inval, slechts een mini fragmenta tiebom veroorzakend goeie ouwe telepathie op muren en pa…

Wij wonen kilometers van elkaar vandaan ik hier en jij daar maar wat maakt het uit wij houden van elkaar En onze liefde kan alles aan ook de grote afstand die er is Maar ik geef ook heus wel toe dat ik hem vaak gigantisch mis Hij vervult gewoon mijn leven met liefde en geluk Iets wat hij me alleen kan geven met hem kan mijn leven niet…

Ik zie dichtbij je op de plaatjes de foto's genomen van jou Je vult de lege stilte's met je leuke praatjes Ik zou je willen zeggen dat ik echt van je hou Maar niet op een manier die ze in de liefde bedoelen Ik zou het uren volhouden alleen maar praten met jou En dat jij mij uit zou leggen hoe je het zo mooi maakt op papier…

Jammer dat ik je verjaardag missen moet Een vogelvlucht ver ben je van mij Ik kan hier weggestuurd worden op staande voet Maar dat maakt je niet blij Op afstand zal ik bij je zijn Jouw bloed stroomt in mijn aderen Ons hart is één en altijd één Hechter dan de cohesie van 2 stoffen…

Een kleine afstand naar het einde jouw woorden in mijn lege maag rommelen, onweer verwacht een statige ontvangst in de nacht mijn dagen zijn geteld de overige dagen ook met een staart tussen de lang ontlaste tenen beweeg je de stilte in ademnood, mijn lief ik adem jouw hart aan horizon en beter leven gezonder, aarzelend zal ik…

Mooi van binnen, mooi van buiten Elk meisje is mooi als een schilderij Voor niemand zal ik mijn ogen sluiten Maar jij bent het zelfs allebei Ik kan uren naar je kijken Ik kom nooit meer van je af Het beeld van jou zal nooit meer wijken Neem je mee tot in mijn graf Opeens zie ik je lopen Helemaal alleen over straat Mijn mond valt…

Afstand in je hart, die geloof ik niet, het is de eerlijkheid die dichter brengt.…

mijn gevoelens wederom onbeschreven niet te bevangen in woorden niets in het woordenboek gevonden wat ook maar een snaar kon raken zo sta ik naar haar te kijken neem ik alles in me op de dromen van haar aan mijn zij houden mij droog in de regen de kus die ooit zal komen of blijft bestaan als een verzonnen herinnering liefde van een afstand…

Innig vertrouwd met steeds hetzelfde elkaar, daarvan met almaar minder volle teugen genietend, steeds meer mondjesmaat, maar toch daarvan toch mooi nog altijd steeds genietend - geef ons maar zonnebloemen, weken lang maar zonnebloemen links en rechts, met hier en daar een wei, een stukje bos desnoods, desnoods een korenveld en zonnebloemen,…

ik kan je niet bekijken je met niemand vergelijken maar hoor je stem in het ruisen van de branding in je tekst kom mee naar zee waar ik mezelf verliezen kan de verte afstand wordt en ik je namen schrijf met zand kus je lippen in het zout van samen drogen opgetogen in het waterspel de golven breken veel te snel we dromen zon en kleden…

Men hoeft niet de deur plat te lopen om vrienden maken, men hoeft geen mens om te kopen om in hart en ziel te raken, want jij bent jij. Men hoeft elkaar niet af te branden om elkaar de waarheid te zeggen, tevens hoeven we elkaar niet uit te leggen, hoe belangrijk vriendschap is. Al heb ik je nooit gezien en jij mij evenmin, vriendschap…

Vanmorgen nog het tuinpad aangeharkt, Hoera voor ‘afstand tot de arbeidsmarkt’.…

Wolken schoven opzij en daar stond jij, als een warme stralende zon, gericht op mij. Je maakte mij, verstomd, verbaasd en stil en daar, ging mijn eigen wil aan mij voorbij kiezen voor een man, veel te ver en te vaak van mijn zij. Maar toch, je had alles waar ik van gedroomd had waarbij ik al mijn wensen voor gelukkige liefde vergat…