492 resultaten.
lichaam
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 50 wat kan ik nu nog vragen
van dit broze lichaam
dat me te vaak verlaat
en dat lief en langzaam
tot op de laatste draad
wel lijkt afgedragen?…
Lijmen
gedicht
4.0 met 69 stemmen 4.919 Ik had drie beestjes,
drie beestjes van steen.
Een vogeltje.
Een veulentje.
Een varkentje.
Ze zijn gevallen.
Ze braken stuk.
Ik heb ze gelijmd.
't Is bijna gelukt.
Ik heb drie beestjes,
drie beestjes van steen.
Een volentje.
Een veukentje.
Een vargeltje.
-----------------------------------------------
uit: 'O zo heppie en andere…
Dauwdruppel
gedicht
4.0 met 88 stemmen 6.490 En broos de roos voordat
zij zich ontplooit
en gaat fleuren en geuren.
Een mooiere zons-opgang
kan niet gebeuren.
Het is alsof de wereld heel
even stil blijft staan.....…
Betoverend
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 564 Ze woont in mijn schelp
van ruisend verlangen
In de wondere knop
van mijn rozendroom
En ik zie haar
in een vlam van vlinders
een regen van sterren
hoor haar
in het zingen van het gras
op de koelte van mijn huid
ontwaar haar
in de zoete geur
van een blauwe bloemennacht
En ik hou van haar
Een broos geheim
in teder licht
Betoverend…
- Kristalhelder -
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 153 Kristalhelder
spiegelt het glas,
onvergelijkbare lichtheid en elegantie
getemperd opaalkleurig
de ziel, met écht goud bewerkt
in fijngebroken stukken, heel broos
het adembenemende resultaat
gevat in ontspiegelde glans
Iedere ongerechtigheid, oneffenheid
doet afbreuk aan perfectie,
transparant en kristalhelder.…
gevlogen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 194 ja lieverd, we gaan wat eten nu
als een oud verdwaasd vogeltje
zo broos vleugellam
God, wat hou ik van je!…
Woordpijn
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 315 Ik ben woordeloos
wat eens zo krachtig was
is nu gebroken en broos
waar zijn de golven van gedichten
waarin een ieder zich wel duizend maal kon baden
het laat zich slechts raden
ik ben degene die in stilte lijd
ik smoor mijn woordpijn met mijn kussen
kon iemand de brandende pijn van mijn dichtershand maar blussen
ik ben de sleutel tot…
Hazelnootpasta
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 De onvrijwillige tuimeling
van de harde hazelnoot
kwam louter en alleen
door een schichtige specht
die sperde zijn snavel uiteen
van honger en verdriet
Zijn tranen waren gelukkig
echt en drupten op de grond
zonder doel heel zacht
versmolten en ongezond
langs een broos dood takje
met hazelnootpasta…
Hippocrates
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 89 de zon
is al boven de
verhitte hoofden
broos als een bloem
tot in de tuin
van mijn huis
waar we telkens weer
de valse dageraad zien dagen
rondom het
leven
wekkend
koor
daar breekt ons hart
in jubel uit
ons eigen zuivere land
dat dood en leven bant…
Breekbaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 210 De zon
staat laag
schaduw lang
als een pierlala
Het ijs
is broos en
breekbaar
't kind ziet
geen enkel gevaar
loopt roekeloos
de dunne ijsvloer
...........op
Wie geeft 'n teken
roept ho of stop
kijk uit
niet verder?
Breekbaar...'t kind.…
Het liefdespad
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 569 vernauwen zich doorgaans de paden,
herinneringen, ja de gedachten
die het bewustzijn besprenkelen,
nog altijd enthousiasme opwekken
tegelijkertijd broos in werkelijkheid zijn,
verbeelden oneindige luchten
die wij ooit bewonderden, ontdaan van
slaap en met dauw benevelde ogen.…
Overlast
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 180 mag het soms
iets minder zijn…
altijd de energieke
altijd de kwieke
het leven doet
soms gewoon pijn
mag ik soms
heel soms een keer
me even verschuilen
heel hard huilen
kniezen, broos
losweken van het zeer…
al die vragen
in die diepe lagen
laten vervagen…
dag wereld
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 3.757 zo klein en zo voorzichtig
zo broos en ongerichtig
zo lief zo rose zo teer
zo heel volmaakt en meer
na al het lange wachten
beleven in gedachten
van al wat komen zou
kijk ik naar jou en weet
dat ik dit nooit vergeet
dit eerste moment met jou
ik fluister zacht je namen
voel mij vertrouwd zo samen
en kijk naar jou…
leef door mij
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.202 het beeld uit mijn dromen
een witte roos
diepheerlijk verlangen
breekbaar en broos
met liefde doorweven
blaadjes satijn
eens mij gegeven
wonderlijk fijn
eeuwige roos
gehuld in liefde
wit is je kleur
werd mijn verlangen
open vol pracht
breek uit die nacht
beheers mijn dromen
leef door mij…
Vuilniszakken
gedicht
3.0 met 174 stemmen 22.724 Zoals ze daar 's morgens
op de stoep tegen elkaar
aan geleund warmte zoekend
in hun plastic jassen
staan te wachten, grijs,
vormloos, vol afgedankt
leven, tegelijk broos
en weerloos. Je zou ze
weer naar binnen willen
halen, je ouders
wachtend op de bus.
---------------------------
Uit: 'Echo van een echo', 1990.…
Buste van brons
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 674 Maak mij een beeldhouwwerk
een herinnering gelaten
gevormd in brons
zoals het was
niet als het is
mijn hoofd ontoonbaar
zonder bedekking
nee, ik wil geen hoofd
laat maar
mijn armen zo broos
als breekbaar zijn kan
gelijk de benen
niet meer van mij
maak mij een beeldhouwwerk
een buste van brons
met borsten als zijn ze echt
gebleven…
Ratelen
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.613 Want nu denk ik,
wat is ’t stil,
wat ben je broos, dit
is niet wat ik wil, die
rottige dementie!…
Lokkende haren
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 212 Haar liefde zo sterk
zij zo breekbaar zo broos
lichtvoetig haar tred
in haar toren van ivoor
droomt ze van een wonder
zijn woorden
strelen door donkere haren
de wind doet ze lokken
draag geen sluier
het zou zijn alsof
de zon nooit meer scheen
zich zou verstoppen
achter donkere wolken
zo schrijft hij
zijn naam in haar ziel…
Verzwolgen
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 648 Soms voel ik mij
als verwaaid blad
Door wind en regen
vertrapt doornat
Koud kleurloos
broos en zo zwak
Nerven gescheurd
los van mijn tak
Liggend op aarde
nevelig vol vocht
Nergens beschutting
tegen kou en tocht
Dan is het wachten
tot ik zal vergaan
Verzwolgen verteerd
niet meer zal bestaan…
sluit de stenen
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 301 in het woord
van de avond woont
een donkere schaduw
waanzinnig broos
hij draait zich om en om
in mijn hoofd, verscheurt gelaatstrekken
tot groteske vogels, nog lelijker
dan de as waarin ze hun vleugels zoeken
ik breek de stilte tot bestemming
verzwijg mijn zinnen voor ieder
die mij draagt
ergens vallen stenen, eenzelvig
in hun vlucht…
en wil mij niet vergeten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.043 mocht mijn geest zo zoetjes aan verstillen
in mijn broos geworden lijf
verlangend naar een zachte dood
mocht mijn ziel naar verre einders reiken
willen schuilen en rusten in een oude
hemelse droom
laat me dan los, weer huiswaarts keren
naar wie mij immer dierbaar bleven
en wil mij niet vergeten…
liefje
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 189 ragfijn getekend
door een ongekend penseel
hemelsblauwe groenen
hier en daar een stipje vuur
doorzichtig dwalend
door mijn geest
hier en daar
een knopje open
vol herinneringen
dansend op mijn oog
je kietelt in mijn oor
even geef je hoop
tot je broos en tenger
smeltend op mijn tong
afscheid neemt
van deze bittre wereld…
Vuilniszakken
gedicht
4.0 met 10 stemmen 4.310 Zoals ze daar 's morgens
op de stoep tegen elkaar
aangeleund warmte zoekend
in hun plastic jassen
staan te wachten, grijs,
vormeloos, vol afgedankt
leven, tegelijk broos
en weerloos. Je zou ze
weer naar binnen willen
halen, je ouders
wachtend op de bus.
--------------------------------
uit: Echo van een echo, 1990…
lichturen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 158 in het maagdelijk ontwaken van
de laatste herfstdag
schijnt zijn rode gloed van enkel
zon te komen
buiten dromen om -een zachte lach
de eenentwintigste dag
begint als windloos verder stromen
op jouw adem, binnenin
een eiland in de zee
verplaatst het water eindeloos
hoe broos is dit begin…
Kalverliefde zonder cement
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 Zo velen van ons
Heeft de verliefdheid
Al in bezit genomen
Alle redelijkheid
Aan de kant geschoven
Voor kinderlijke kalverliefde
Van broos, ondeugdelijk geluk -
Alle stukjes van
Onze liefdesmozaiek
Waaraan het cement
Ontbrak vielen als
Los zand uit elkaar
Boden geen enkele
Structuur meer waarop
De liefde zich vestigen kan…
Ik mankeer niets
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 319 Dan weer stevig dan weer broos.
Je hoort bij mij, ook al wil ik niet bij jou horen.
Je hangt aan mij, ook al wil ik je laten vallen.
Je bent niets is wat de artsen zeggen, maar voor mij ben je alles.
Je bent er niet is wat vrienden zeggen, maar voor mij ben je er altijd.
Ik mankeer alles, maar toch mankeer ik niets.…
Volharding
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 72 de ruimte tussen rotsvast
en zoiets als onwrikbaar
is broos en dun bezaaid,
zodat mijn vage bomen
wuiven alsof ze weifelen
op de tast, zonder vaste
ankerplaats, over straffe
zij- en tegenwind, terwijl
in de verte gouden even-
beelden verstenen als
herleefde achtergrond,
tot stof, in zekere mate…
Het bankje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 127 bij de vijver
een bankje
wat verweerd
een rugleuning
met de letters J en A
een hartje
een pijl
nauwelijks leesbaar
een man en een vrouw
op het bankje
bejaard en broos
vandaag zestig jaar
bij elkaar
hij pakt het mesje
en kerft
een J en een A
een hartje
een pijl
goed leesbaar
ze glimlacht
naar hem…
Tussen de regels
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 94 De bomen broos van ijs
hoe verdragen zij het diepe
geweld van de aarde?
Onder de ijsvelden trillen
weidevelden van een
vergeten diep verlangen.
De goden rouwen
om vernietiging en
dwalende doden
Wij bouwen een grafkelder
voor het opslaan van
ondraaglijke herinneringen.…
De gestreden strijd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.388 gestreden
Een strijd zonder winnaar
Een breuk zonder aanwijsbare reden
In gelukkige tijden ondenkbaar
De strijd is gestreden
Het is nu eindelijk welletjes
Tijd om de horizon te verbreden
Een einde aan psychologische spelletjes
De strijd is gestreden
Het afscheid kort en emotieloos
De tranen reeds verspeeld in het verleden
De liefde bleek te broos…