3118 resultaten.
Over het gras
poëzie
4.0 met 13 stemmen
3.600 Over het gras en over het water
dwaal ik achter de beminde,
tot ik aanzie - later, later,
in een licht dat mij hervinde.…
gras
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
158 het gras kent geen geheimen dan
waarmee de wind het toerust
een lichte stroom brengt het tot
sussen en zwijgen verstrooid in
rust aan niets hoeven te wennen
het gras glijdt mee met gedachten
het ademt diep wat te binnen schiet
dicht bij de aarde reiken halmen
naar de hemel zonder te bewegen
liggen tussen de stand van het gras
zo…
in het gras
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
77 het gras kent geen geheimen
dan waarmee wind het toerust
een lichte stroom brengt sussen
tot zwijgen verstrooid in rust
nergens aan hoeven te wennen
het glijdt mee op gedachten
en ademt diep wat van binnen
opschiet
dicht bij de aarde reiken
halmen naar de hemel
zonder te bewegen liggen
tussen de stand van het gras
zo vast dat…
Mijn gras
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
308 Ik zit hier in mijn achtertuin
en zie het gras steeds groeien.
Het schijnt dat ik het maaien moet,
ach had ik maar wat koeien.
Dan hoefde ik niet achter
de maaimachien te lopen.
Het gras lag dan geconcentreerd
in verse koeienhopen.
Echter bij nader inzien
wil ik daar toch niet aan.…
Gras en meer
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
92 Zijn bewoners waggelen
achter de grasmachine aan,
scheren het gras en meer
over 1 monotone kam
en beknotten bomen in hun groei.
Het leven strandt op de oprit;
de vlammende open haard
soest enkel in slaap.
Opstandigheid vlucht
langs de schouw omhoog.
Laat het gras en meer toch groeien:
flamboyant en met veel dank.…
Gras
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen
185 Alleen wanneer ik grasmaai denk ik even:
Gelijk het gras is ons kortstondig leven.…
het oude spoor
gedicht
3.0 met 77 stemmen
11.961 Verlangen naar geluiden
die verdwenen als geknars
van staal op staal,
een gele koplamp
die de mist doorschijnt,
een knipperlicht dat
in de verte seint
en zegt dat er nog steeds
een trein kan komen.…
Zilverpopulier
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
38 het dorp lag stil
in 't zonlicht boven haar
de schapen in de weiden
ter linker en ter rechterzijde
met middenin
een hoge boom
een zilverpopulier
met haar kornuiten
de vogels
ik luisterde
en hoorde ze buiten
uit volle borst
de bloedhond weg fluiten…
Verliezingsdag
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
99 De roodgestipte uitgevouwen lijsten,
op de politieke voorkeur
van de kiezers gesorteerd,
laten, terwijl de dag veravond,
door het geknars van kandidatentanden
de spanning
meer, want luider, hoorbaar zijn.…
In het herfstgeel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
101 wolken vlinders
verschoten van kleur
in de bloemenzee
van hoogzomer
nog hangt
de warme geur
in het herfstgeel
van rijpend gewas
pas als kou
het donkerrood
van de vruchten
komt keuren
verdwijnen vlinders
langzaam en loom
om in het zomerse
weer te verschijnen…
Uit dood hout
netgedicht
1.0 met 4 stemmen
295 tijd om de
struiken te snoeien
het lager gewas
opnieuw laten bloeien
bomen hun
uitzicht te geven
want uit dood hout zal
nooit meer iets groeien
het mes gaat er in
gekortwiekt en kalend
nog koud maar toch samen
de nieuwe lente weer halend…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
nee zeker geen parasiet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
213 wilde kamperfoelie klimt in ons bos
slingert zich vast om heggen kreupelhout
die naar zeggen dan het loodje leggen
fout eten gaat van beklemd gewas los
ze sluiten wel in voor hun feeërieke pracht
fataal tappen ze teveel licht en draagkracht…
Vers gemaaid gras
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
250 De geur van vers gemaaid gras
doet me dronken even drinken
van een aroma van nieuw, van groen,
van hergeboorte en morgen, zomer.
Hoe kan je dit vertolken in
kreupele zinnen, in een scheef beeld
dat maar niet recht geraakt, dat
voorbij de woorden ademt.
De sprietjes richten zich alweer op,
en vertellen een nieuw verhaal.…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Eindhalte Gdomsk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
280 ijskoude wind roffelt op de luiken
van de laatste winkel, gesloten
voor alweer zeven dagen
een oude vrouw lijkt met het desolate
landschap te vervagen
sneeuw stuift in haar marmer gelaat
geen spoor van leven in de ogen
het harde geknars van de trein
die het einde van de wereld verlaat
laat haar koud, zij weet van sterven
Gdomsk verdwijnt…
Stilleven
netgedicht
4.0 met 18 stemmen
885 Niet de persoon die achterblijft
op het doek van een schilderij
een oneffenheid, een vage vlek
maar het gewas, het veld en de lucht
die naar verse lijnolie ruikt
De geuren die verbanden leggen
momenten onvolledig herscheppen
een film gekunsteld in kleur
beeld voor beeld op een rij
Ik bouw jou op uit mij…
Tranen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen
645 Langs de velden
Gewas in bloei
Mijn ogen dik
Mijn hart vermoeid
Donkere wolken
Kou in aantocht
En ik heb spijt van wat niet zijn mocht
Hoe laat ik mijn hart verdragen
Wat ik mezelf heb aangedaan
Hoe bepaal ik wanneer 't genoeg is
Wanneer ik in rust mag verder gaan…
De stilte rond de vijver
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
193 Wat ademt hier de stilte zonder woorden,
met blauwe lucht en groen gewas dat
eenden blij doet leven, soms met sierlijk
drijven op het water, met schrijven zonder
zucht of klagen, stilte ademend en haast devoot.
Straks daalt de zon weer en kleurt het avondrood.…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen
222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
EMILY DICKINSON 593
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
317 Magie draagt voor zover bekend
Zorg voor een heidens element
593
I think I was enchanted
When first a sombre Girl-
I read that Foreign Lady-
The Dark-felt beautiful-
And whether it was noon at night-
Or only Heaven-at Noon-
For very Lunacy of Light
I had not power to tell-
The Bees-became as Butterflies-
The Butterflies-as…
novemberluchten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
144 novemberluchten
zuchten
over grijsheid en verval,
toch is
leven
overal.…
Hoop
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
49 Kom
mijn liefste kom
laat mij je leiden
kijk niet om
maar voorbij
de horizon
Er rest je niets
dan wat verloren
idealen
Je dromen
komen ooit wel uit
Verlies geen tijd
aan verbittering
of teloorgegane
vriendschap
Diegene die naast
je staat
je tranen vangt
zaait het
nieuw gewas
dat de zomer
rijkelijk oogsten zal…
Onkruid schoffelen of wieden
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
94 Na lange regenval , steekt het onkruid overal welig op
de tuinmannen kunnen het schoffelen niet alleen aan
daarom wordt dringend beroep op vrijwilligers gedaan
het schadelijk gewas kent nimmer ofte nooit een stop.
Op Engelse kerkhoven moet met de hand worden geplukt
lastig karwei voor wie zich uren na elkaar moeizaam bukt.…
Ik schouw de wereld aan
poëzie
3.0 met 19 stemmen
7.601 Het teder zwakke gras,
En 't vrolijke gewas
Gedijt bij dauw en regen,
Die 't dorstig aardrijk voedt;
Maar wat dat mij ontmoet,
't is nimmermeer te degen.…
Regen helaas
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
51 Niks regen helaas dus
regen is zege
voor het gewas
stedelingen
zeggen domme dingen
dat geeft geen pas.
Aardappels, groenten
de oogst van de regen
komen ze tegen
in hun supermarkten
hebben ze verkregen
en eten ze op.…
nat gras
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
668 in de tuin van haar geest
op armen vol rozen
wiegt ze het kind
zachte geuren
zoete woorden
gedragen door de wind
in de tuin van het huis
huilt ze met het kind
de druppels vallen zwaar
op het groen
in een bed van nat gras
vlijt ze
het kind dat er ooit was…
altijd
hartenkreet
2.0 met 22 stemmen
1.282 Als tijd altijd was
Bleef ik eindeloos liggen
In pas gemaaid gras…
Waaiend gras
netgedicht
2.0 met 10 stemmen
437 De pluimen groen en paars,
een bewegen in de berm,
kromgebogen door de wind,
nederig bijna, en zo stil.
Elke spriet, haast barbaars,
beknabbeld door een hele zwerm,
die opvliegt in de morgenwind;
alleen nog leegte nu, zo kil...…
door het hoge gras
netgedicht
3.0 met 15 stemmen
443 vanmorgen, heel vroeg,
viel de lente duizelingwekkend
in mijn tuin
de zon was al warm en
plantte lichtzaadjes in het gras
die speels tot aan mijn navel
kropen
ook op de bomen, het raam,
het verste geluid en op jouw schouders,
je hals, je buik
ik glimlachte toen je vroeg
of ik zo wilde blijven
liggen
gewichtsloos
uit jouw adem…